طبق گزارش رسیده به «ماده ۱۸»، محکومیت مرتضی حاجب مشهودکاری، که به همراه احمد (یوحنا) سرپرست، ایوب (فرزین) پوررضازاده، به دلیل باور و فعالیت صلح آمیز دینی، به پنج سال زندان محکوم شده بود، به دو سال و نیم تقلیل یافتهاست. این سه نوکیش زندانی همچنین از اتهامی مشابه در پرونده جدید تبرئه شدند.
مرتضی حاجب مشهودکاری، از اعضای کلیسای خانگی رشت، ۱۸ آبان ماه، اطلاع یافت که «مشمول عفو عمومی» قرار گرفته و محکومیتش به دو سال و نیم تقلیل یافتهاست.
دادگاه انقلاب رشت در فروردین ماه، این سه نفر را از بابت اتهاماتی از جمله «تشکیل کلیسای خانگی، تبلیغ علیه نظام، ارتباط با عوامل تبشیری صهیونیستی و فرقه برانهامیست در خارج از کشور»، به ۵ سال و یک روز حبس و پرداخت ۱۸۰ میلیون ریال جزای نقدی به استناد ماده ۵۰۰ مکرر محکوم کرده بود.
در ماده ۵۰۰ مکرر آمدهاست «تأمین مالی یا هر نوع حمایت مادی دیگر از گروههای موضوع این ماده با آگاهی از ماهیت آنها موجب محکومیت به حبس درجه پنج یعنی حبس بیش از دو تا پنج سال میشود و اموال متعلق به گروههای مزبور به نفع بیت المال مصادره میگردد.»
آقای حاجب مشهودکاری از روز سه شنبه ۲۰ اردیبهشت ماه، پس از مراجعه به دادسرای شهر رشت، بازداشت و به زندان لاکان منتقل شده بود. وی که به دلیل گذراندن بخش کافی از مجازات تخفیف یافته خود، واجد شرایط دریافت مرخصی است، از روز دوشنبه به مدت ده روز به مرخصی فرستاده شدهاست.
منصور برجی، مدیر سازمان ماده۱۸، گفت که «به نظر میرسد عفو آقای مشهودکاری، بخشی از عفو گستردهتر هزاران زندانی در ماههای اخیر، و خصوصاً پس از آتشسوزی در زندان لاکان و اوین باشد. ناصر ناورد گل تپه و فریبا دلیر از جمله نوکیشان مسیحی دیگری هستند که در این مدت آزاد شدهاند.»
آقایان سرپرست و پوررضازاده شامل این عفو قرار نگرفتند. در واکنش به همین خبر، برجی افزود: «در حالی که هر سه این نوکیشان، پرونده مشترکی داشته و اتهاماتی که بر اساس آنها به ناحق محکوم شدهاند یکسان است، مقامات قضایی ظاهراً هیچ توضیحی در مورد اینکه چرا دو هم پرونده ای آقای مشهودکاری مشمول تخفیف مجازات زندان نشدهاند، ارائه نکردهاند.»
تبرئه سه نوکیش از اتهام مشابه در پرونده جدید
پرونده قضایی این سه نوکیش زندانی شاهد تحول تازه ای نیز بود. بنا به گزارش رسیده به سازمان ماده۱۸، دادگاه انقلاب رشت، روز ۱۱ آبان ماه سال جاری، آقایان سرپرست و پوررضازاده و حاجب مشهودکاری را از اتهام مشابهی که چندماه پیش به آنها تفهیم شده بود، بهطور کامل تبرئه کرد.
این سه عضو کلیسای خانگی رشت، در ۲۰ تیرماه ۱۴۰۱، زمانی که به دلیل باور و فعالیت صلح آمیز دینی خود دوران محکومیت پنج ساله را در زندان سپری میکردند، مجدداً به دادگاه انقلاب احضار شدند و پرونده تازهای با اتهام «تبلیغ علیه نظام» برایشان گشود.
در جریان یکی از جلسات رسیدگی به اتهامات آنان در دادگاه، که در فروردین ماه برگزار شد، این سه نوکیش در دفاع از خود اظهار داشتند که «فقط مسیحی هستند و بر اساس کتاب مقدس عبادت میکنند» و «در هیچ فعالیت تبلیغی علیه نظام شرکت نکردهاند.»
یوحنا، فرزین و مرتضی، همچنین مشارکت در «هر گونه فعالیت مغایر با قوانین کشور» را رد کرده و اظهار داشتهاند که «خواستار رفتار با آنها بر اساس قانون اساسی هستند»، که مطابق آن مسیحیت یکی از ادیانی است که به رسمیت شناخته شده، و پیروانش باید در اجرایی آداب و مراسم دینی خود آزاد باشند. این نوکیشان ساکن رشت، تأکید کردهاند که «ما مسیحی هستیم و این حق را برای خود محفوظ میدانیم که مکانی برای پرستش و عبادت جمعی داشته باشیم.»
تفتیش عقاید مطابق اصل ۲۳ قانون اساسی منع شده، ولی گزارشات متعدد حاکی از آن است که بارها در بازجوییها و حتی دادگاهها، نوکیشان مسیحی تحت فشار برای انکار باور دینی خود قرار میگیرند.