دل نوشته شایان وحدتی یک محروم از تحصیل بهایی و فعال حق تحصیل

شانزدهم آذر، روز دانشجو!؟
فعال حقوق بشر محترم، فعال حق تحصيل عزيز، فعال سياسي جان، متشكريم!بيش از اين بر زخم هايمان نمك نپاشيد

همه فهميديم كه اصلا هيچ هزار دانش جوي بهائي در اين سال ها از تحصيل محروم نشده اند!
اصلا هيچ فعال حقوق بشر و حق تحصيلي به اسم نويد خانجاني در زندان رجائي شهر وجود نداره كه با ١٢ سال حبس سنگين ترين حكم ها رو داشته باشه!
اصلا ايقان شهيدي و سما نوراني و واحد خلوصي و .. به اسم فعال حق تحصيل نداريم كه تو حبس باشه يا حبسش تموم شده باشه يا زير حكم باشه!
اصلا كسي به اسم اساتيد دانشگاه آنلاين بهائي نداريم كه زندان رجائي شهر و اوين حبس بكشن!


ولي حاضرم قسم بخورم كه همين هايي كه اصلا وجود خارجي ندارن، همين مايي كه اصلا نيستيم خوش نداريم مجيد توكلي ها، ضيا نبوي ها، بهاره هدايت ها، مهديه گلروها و بقيه اي كه كمم نيستن يه ثانيه تو حبس باشن!
چه خوب گفته استاد شاملو:
در نيست، راه نيست، شب نيست، ماه نيست، نه روز و نه آفتاب.
ما بيرون زمان ايستاده ايم با دشنه ي تلخي در گرده هايمان.
هيچ كس با هيچ كس سخن نمي گويد كه خاموشي با هزار زبان در سخن است.
در مردگان خويش نظر ميبنديم با طرح خنده اي و نوبت خود را انتظار ميكشيم بي هيچ خنده اي!
پي نوشت: عكس شايد بي ربط نباشد، همان هايي را ميخواستيم كه خيلي هاي ديگر ميخواهند…
از صفحه تا آزادی نوید خانجانی