محمدایوب کاظمی
نمی دانم از کجا شروع کنم؟به چه کسی این شکایت را ببرم که امت بزرگ اسلام با جمعیتی عظیم، اما به خاطر اموری قابل حل و اغماض، اینگونه دچار مشکل بشود! در همین ابتدا می گویم که امت اسلام در مهمترین مسایل، اشتراک و یگانگی دارد و تنها در مواردی اندک نظرات مذاهب، فرقه ها و گروههای مسلمان فرق می کند و این مسئله هرگز نباید به کلیت مشترک و اصل اسلام خدشه ای وارد کند؛ این چنین است که دست اجانب در صفوف مستحکم امت مسلمان رخنه می کند و همواره در طول تاریخ ضربات مهلکی بر پیکره اسلام و مسلمانان وارد کرده اند و با اختلاف افکنی و دامن زدن به آن، بین دو برادر به عنوان شیعه و سنی، نفاق و جنگ و برادرکشی به راه می اندازند.
واقعا دردناک است که هر دو گروه، خدا، پیامبرص، قرآن، قبله و … را با همه وجود قبول دارند و نسبت به ائمه شیعه و صحابه احترام می گذارند، اما باز هم در این دو اردوگاه، همچنان آتش اختلاف بالاست! دو گروه در این میان آتش بیار معرکه اند که باید از سوی بزرگان شیعه و سنی مورد طرد و تنبیه قرار گیرند؛ عده ای عوام و متعصب که نه دین و نه ایمان را می شناسند و گروه دوم ماموران اجانب که از وحدت مسلمانان ضربه دیده اند و همواره منافع خود را در اختلاف بین شیعه و سنی جستجو کرده اند.
به جاست که متولیان و بزرگان شیعه و سنی با ایجاد ارتباطات پایدار و صمیمانه، روی نقاط مشترک پای بفشرند و از طرح نقاط تفرقه آمیز خودداری شود تا عوام هر دو گروه و نیز ماموران استکباری و تفرقه افکن خارجی نتوانند از آن سوء استفاده کنند. مهم این است که تعالیم حیات بخش اسلام که در قرآن و سخنان پیامبرص متبلور است، مورد توجه قرار گیرد و در مورد ائمه و صحابه، هر کدام از دو گروه سنی و شیعه، نظرات خودشان را داشته باشند.
هر دو گروه امت اسلام باید بدانند که در اصل پذیرش دین، اجباری در کار نیست، چه رسد به پذیرش برخی از ارکان دین، به عبارت دیگر، ما نباید قرائت خاصی را که ما از دین داریم، هر چند قرائت اصلی دین، بر دیگران تحمیل کنیم؛ وظیفه ما این است که قرائت خاص خود را تبیین کرده و به سمع و نظر دیگران برسانیم و هرگز آنها مجبور نیستند که بپذیرند یا نپذیرند؛ ما نیز حرفهای آنان را گوش می کنیم و پذیرش و عدم پذیرش مربوط به هر فرد است و جنگ و دعوا نیازی ندارد.
مهم این است که در آنچه اشتراک داریم با یکدیگر تعامل کنیم و در جنبه های افتراق، هر کدام راه خود را برود و هرگز در مخیله اش راه ندهد که به خاطر این مواردی که افتراق وجود دارد، به جنگ و جدال بپردازیم!
جای بسی تاسف است که فکر کنیم اگر هر کدام از این دو گروه را از امکاناتی مانند مسجد و محل تبلیغ و … محروم کنیم، کاری شایسته انجام داده ایم! اینگونه برخوردهای عوامانه خطرناک است و پایه های وحدت و زمینه تعامل را متزلزل می کند. کسانی دچار این خبط می شوند که منطقی برای طرح و دفاع از نظر و قرائت خاص خود نداشته باشند.
من نمی دانم کسانی که بر طبل افتراق و دشمنی می کوبند، چه چیزی عایدشان می شود؟ اگر انتظار دارند که با این نوع برخوردها مکتب شیعه را یاری می کنند، سخت در اشتباهند و اگر فکر می کنند بر بخش دیگر امت اسلام ضربه می زنند، کاری عبث کرده اند! بدون تردید حاصل کارشان، گناهی نابخشودنی و بر خلاف سیره ائمه ع است. اگر این گروه خود را پیرو ائمه ع می داند، باید بدانند که ائمه بزرگوار شیعه، هرگز در فکر تقابل و دشمنی با اهل سنت نبوده اند، هر چند حرفها برای گفتن داشته و دارند، اما در تعامل اجتماعی به گونه ای رفتار کرده اند که اختلاف و تفرقه بین این دو برادر ایجاد نشود.
مسئله دیگر این که این زمان، روزگار تعصب و نشان دادن رگ باد کرده گردن نیست! بلکه بهترین و موثرترین وسیله، استدلال و منطق است، این که سخن پیامبرص و آیات قرآن و سیره و تاریخ پیامبرص را در معرض دیدگاه و قضاوت همه قرار دهیم و قضاوت و راهیابی را بر عهده خود انسانها وانهیم. روی سخنم با معدود افرادی است که خود را شیعه می نامند و با خصومت در این موارد برخورد می کنند، چگونه است که شما با کسانی که اهل ایمان به خدا و قرآن و رسول الله ص و حتی محب اهل بیت ع و صحابه هستند اینگونه رفتار می کنید؟ و از آن طرف با عده ای کوچک از اهل سنت عرض می کنم که شما چرا با شیعیان که در همه چیز با شما اشتراک دارند بدینسان رفتار می کنید و آنها را نعوذبالله مشترک قلمداد می کنید؟
عزیزان مطلب اینگونه نیست و ما نیز همچون شما موثری در وجود جز الله نمی دانیم و اگر به کسی یا چیزی توسل پیدا می کنیم به خاطر جنبه خدایی بودنش است و قدرت مستقلی برای چیزی قائل نیستیم. امید که این سوء تفاهمات هر چه زودتر بر طرف شود و امت بزرگ اسلامی در اوج و سطح بالای شایستگی خود بدرخشد. این که دامنه اختلافات را به این سو و آن سو بکشانیم، به صلاح هر دو طرف نیست؛ اهل سنت عزیز می گویند حسبنا کتاب الله! و بر این اساس برای مساجد خود فقط یک گنبد درست می کنند و شیعه می گوید، پیامیرص فرموده است: کتاب الله و عترتی، با یک پا نمی توان حرکت کرد و برای مساجد خود دو گنبد درست می کنند که نشانگر قرآن و عترت باشد در هدایت به سوی آسمان.
درست است که پیامبرص سفارش کرده است: انی تارک فیکم الثقلین و لن یفترقا حتی یردا علی الحوض، و نیز در تفسیر خیرالبریه قرآن فرموده است: مراد از این آیه، امام علی ع و شیعیانش هستند و نیز اسامی امامان دوازده گانه به ذکر جزئیات را بیان نموده است که این موارد در منابع هر دو گروه شیعه و سنی وجود دارد، اما این دلیل نمی شود که از اشتراکات فراوان دیگر دست بکشیم و بنا را بر خصومت و افتراق بگذاریم، چرا که آنها به هر دلیلی به این امور معتقد نیستند؛ این نه عاقلانه است و نه مورد تایید دین.
خلاصه کلام این که برادران عزیز اهل سنت را قبول می کنیم و باید از همه حق و حقوق خود، از جمله حقوق دینی و اجرای شعائر مذهبی خود بهره ببرند و هرگز نباید معتقدات خاص آنها مورد بی احترامی و هجمه قرار بگیرد و حتی برای این امور باید مجازات قضایی تعیین شود تا امت بزرگ اسلامی دچار چند پارگی و گسیختگی نشود و در همین جا دست عزیزان اهل سنت را به گرمی می فشاریم و همه آنها را به ویژه نخبگان و بزرگان آنها را به همدلی و اتحادو برادری بر اساس سفارشات قرآن و سنت نبوی فرا می خوانیم و اعلام می کنیم که هم شما و هم ما از عده اندکی که جاهلانه اتحاد و یکپارچگی امت اسلامی را بر هم می زنند، اعلام تنفر و انزجار می کنیم.
واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا
