احضار و بازجوئی از مولوی عبدالرئوف سعیدی, فعال مذهبی اهل سنت

حقوق بشر در ایران – روز گذشته, اداره اطلاعات شهرستان راسک از توابع استان سیستان وبلوچستان پس از احضار “مولوی عبدالرئوف سعیدی”, از مدرسین مدرسه علوم دینی منبع العلوم کوه ون واقع در شهرستان راسک از توابع استان سیستان و بلوچستان این فعال مذهبی اهل سنت را تحت بازجوئی قرار داد.

به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از کمپین فعالین بلوچ, روز پنجشنبه ۱۴ شهریور ماه ۱۳۹۸, “مولوی عبدالرئوف سعیدی”, شهروند اهل سنت و از مدرسین مدرسه علوم دینی منبع العلوم کوه ون واقع در شهرستان راسک از توابع استان سیستان وبلوچستان, پس از احضار به اداره اطلاعات این شهرستان, تحت بازجوئی قرار گرفت.

احضار “مولوی عبدالرئوف سعیدی”, به اداره اطلاعات شهرستان راسک و بازجوئی از وی در حالی صورت گرفت که پیش از این و در تاریخ ۱۱ شهریور ماه ۱۳۹۸, ” مولوی حافظ عطااله سیریازهی” استاد ومسئول خرید مدرسه علوم دینی منبع العلوم کوه ون توسط افرادی ناشناس بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

“مولوی عبدالله ملازهی”، مدیر حوزه منبع العلوم کوه ون با انتشار بیانیه ای ضمن تایید اخبار بازداشت ها ، از فشارهای اطلاعات سپاه پاسداران ونیروهای امنیتی به این مرکز علوم دینی اهل سنت خبر داده است.

لازم به ذکر است, اخیرا مقامات قضایی برای ۲ تن از اساتید دیگر این مدرسه دینی منبع العلوم کوه ون, بنام های مولوی امان الله بلوچی و حافظ مولوی عبدالرحیم کوهی حکم اعدام از بابت اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” که از سال ۱۳۹۴ به این افراد تفهیم شده بود را صادر کردند.

سرکوب شهروندان اهل سنت در ایران و بیان اتهامات امنیتی بر علیه این دسته از شهروندان از جمله موارد ناقض حقوق بشر و در راستای سرکوب آزادی بیان و عقیده در ایران است و در اسناد بین المللی حقوق بشر در ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسیمصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر آن تاکید شده است.

اعمال محرومیت بر شهروندان اهل سنت در انجام و یا حضور در مناسک مذهبی از جمله مواردی است که در اسناد بین المللی و همچنین ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.

اعتراف گیری اجباری به ضرب و شتم و تهدید بر افراد از جمله مصدایق بارز نقض اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین میثاق های بین المللی حقوق مدنی و سیاسی میباشد. در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به صراحت کلام بر ممنوعیت شکنجه افراد تاکید شده است.