حقوق بشر در ایران – در ساعات پایانی روز گذشته, “ابوالفضل انصاری”, شهروند بهائی ساکن کرج, توسط ماموران انتظامی این شهر بدون ذکر دلیل, بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. بیماری قلبی این شهروند بهائی و محدودیت دسترسی وی به دارو و درمان موجی از نگرانی را در خانواده وی بوجود آورده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران, شب یکشنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۹۸, “ابوالفضل انصاری”, شهروند بهائی ساکن مهر شهر کرج, توسط افرادی که خود را مامور انتظامی معرفی کرده بود بدون ذکر دلیل و یا ارائه حکم قضائی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد و تا این لحظه خبری از وضعیت این شهروند بهائی در دست نیست.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام خبر بازداشت این شهروند بهائی گفت؛ از زمانی که “ابوالفضل انصاری” توسط افرادی که در با ارائه کارت شناسائی خود را مامور نیروی انتظامی معرفی کرده بودند بازداشت شد اعضای خانواده وی با مراجعه به کلانتری و سایر ارگانهای امنیتی و انتظامی هیچگونه پاسخی مبنی بر محل نگهداری ابوالفضل انصاری دریافت نکردند.
این منبع مطلع همچنین گفت؛ با توجه به ابتلای “ابوالفضل انصاری” به بیماری قلبی و استفاده وی از داروهای قلبی در صورتی که وی در بازداشتگاه نیروهای امنیتی بماند دسترسی وی به خدمات پزشکی و حتی داروهایش محدود شده و این مورد موجی از نگرانی را برای خانواده وی ایجاد کرده است.
شهروندان بهائی با استناد به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله پیروان ادیان بدون حقوق شهروندی در ایران محسوب میشوند. سرکوب این شهروندان در غالب: پلمپ محل کسب, محرومیت از حق تحصیل از مدرسه ابتدائی تا مدارج عالی, تخریب قبرستانها و همچنین دیگر مکانهای مقدس آنها و محرومیتهای گسترده دیگر که این شهروندان با آن دست و پنجه نرم میکند را در بر میگیرد.
سرکوب بهائیان ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز میباشد که در این دو ماده بخه صراحت بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و همچنین تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی برای افراد چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید شده است.
بازداشت افراد و عدم بدون تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسیمصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
در اکثر موارد بازداشتهای فراقانونی و خودسرانه با اتهاماتی واحی و در راستای سرکوب آزادی بیان و عقیده افراد و فقط در جهت پرونده سازی می باشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر عدم سرکوب افراد بر مبنای آزادی بیان و عقیده تاکید شده است. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
