ایران در فهرست ۱۰ کشور اول جفا بر مسیحیان
دستگیریهای خودسرانه و صدور احکام ناعادلانه علیه شهروندان مسیحی در ایران به صرف داشتن باور و عقیده خود و شرکت در مراسم نیایشی در کلیساهای خانگی زنگ هشداری برای دولت جمهوری اسلامی در ایران بوده است.
علیرغم ادعاهای دولت حسن روحانی و تاکید وی بر حقوق شهروندی، همچنان رویکرد امنیتی، بازداشتهای خودسرانه، سرکوب و فشار بر مسیحیان فارسی زبان ادامه دارد و در سال گذشته نیز شاهد موج جدید خشونت و احکام سنگین زندان علیه مسیحیان ایران بودهایم
.این در حالی است که حسن روحانی در شعارهای خود، پیش از روی کار آمدن دولت و پس از تشکیل دولت بارها بر رعایت حقوق شهروندی تاکید داشته و در همین راستا منشوری نیز تحت عنوان “منشور حقوق شهروندی” منتشر کرده است، اما با این حال تبصره های این منشور، تنها در حد شعار مانده است.
علاوه بر دستگیری، بازداشت و نقض حق حیات، دولت ایران به صورت سیستماتیک مسیحیان را از حق تجمع مسالمت آمیز و حقوق انجمنی محروم میکند.
آنچه ایران را در شمار بدترین کشورهای جهان برای مسیحیان قرار میدهد، رفتار نیروهای امنیتی با شهروندان مسیحی است.
بر خلاف اکثر کشورهای منطقه، مسیحیان و سایر مردم ایران اغلب با یکدیگر همزیستی دارند و اکثریت قریب به اتفاق گزارشات مربوط به جفا و آزار از ناحیه قوه قضاییه و نهادهای تحت امر آن بوده است. بازداشتهای خودسرانه، سرکوب و فشار بر کلیساهای فعال فارسیزبان٬ علیرغم تغییر لحن دولت جدید ادامه پیدا کرده است.
گروهی ازنوکیشان مسیحی به مناسبت مراسم کریسمس (زاد روز عیسی مسیح) وهمچنین درآستانه سال نومیلادی گرد هم آمده بودند که با هجوم ناگهانی ماموران لباس شخصی دستگیرشدند
.شنیدن خبر بازداشت ۹ تن از شهروندان در کرج، به اتهام وابستگی به جریان مسیحیت صهیونیستی، یک اقدام ضد بشری از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران بود. ضرب وشتم دو خواهر شیما و شکوفه زنگنه در اهواز و بازداشت دوشهروند نوکیش مسیحی دیگر با نام های فرزاد بهزادی زاده و عبداله یوسفی شیخ رباط در خصوص همین پرونده، که متاسفانه به نظر میرسد این دو نفر هم مانند شیما و شکوفه زنگنه مورد تهدید و ضرب وشتم قرارگرفته تا محل پنهان کردن کتابهای مقدس را آشکار کند.
از آنجائی که با توجه به اسناد بین المللی حقوق بشر, از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر بر حق دگراندیشی و آزادی انجام مناسک مذهبی و انتشار عقاید مذهبی افراد نیز مورد تاکید قرار گرفته است, لذا اینگونه رفتارهای فراقانونی جایگاهی در منشور حقوق بشر که بر مبنی بر برابری و صلح و انسانیت بنیان نهاده شده ندارد.
برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 18 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
اعضای کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان, اینگونه اقدامات را “زاده تعصبات مذهبی و اعمالی شرمآور دانسته که با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشرو تمرکز بر: ماده1 (همه آزاد و برابر بدنیا آمده اند) ماده 2(عدم تبعیض) ماده 3 (حق حیات و امنیت زندگی) ماده 6 (ارزش انسانی در همه جا ) ماده 18( آزادی حق انتخاب و تغییر دین و ماده 19(آزادی انتشار عقیده بدون ترس و بدون محدودیت, نقض حقوق بشر میباشد.
1084