اینجانب نوید حقیقى نجف آبادی فرزند عنایت الله ساکن شهرستان اراک, فردی به عنوان متهم پرونده شماره ٩١٠٩٩٨٠٣٠۴۶٠٠٢٣ که تحت بررسی شما بنا به اتهامات تبلیغ علیه نظام و … به حبس تعزیری به مدت ۴ سال که یک سال آن را تعلیق مقرر نمودید محکوم گردیدم.
البته از آنجایی که از بدو کودکی از پدر مرحومم فرا گرفتم که باید قانون را محترم بدانم لذا آماده سفر به شهرستان یزد و معرفی خود به قوه قضاییه برای گذراندن حکم تعزیری صادره از جانب شما قاضی محترم که جایگاهی متعالی در کرسی قضاوتی که به نام حضرت علی رقم خورده و این مسند را روزگار قسمت شما نموده است را دارم.
ولی از آنجایی که قطعا یک قاضی عادل به عالم ملکوت و زندگی پس از مرگ اعتقاد دارد و این مطلب را می داند که این حیات مادی ما تنها دوره کوتاهی از زندگی واقعی روح را شامل می شود, پس به یقین مبین می دانید و می دانم که خداوند در آستان عدالت کبریایی خود بر این قضاوت شما ناظر و در صورتی که با علم و اعتقاد خود بر مجرمیت و محکومیت بنده رای داده اید, قطعا نتیجه این دادخواهی را اجری جزیل و بزرگ برای شما قاضی گرامی و خانواده محترمتان و به روایت حدیثی, اعمال نیک ما تا هفت پشت نوادگان را شامل می شود.
ولی از آنجا که بنده فقط و فقط تنها علت محکومیتم را اعتقاد به دیانت بهایی می دانم و این نکته هم در دادگاه الهی و در محضر شریف خداوند جرم نمی باشد لذا هر چند به تشخیص شما بنده مجرم و مستحق تنبیه و حبس بوده ام که البته مادر رنجور و همسر بیگناه و فرزندان معصومم را بنا به این حکم ترک می نمایم و خود را به قانون می سپارم اما آرزومندم ملاقات با شما در ساحت رفیع دادگاه عدل الهی می باشم تا در صورتی که به تساهل حکمی بر من روا داشته اید, دیون خود را از بابت اشکهای ریخته شده مادرم, مصائب وارده بر همسرم و محرومیت فرزندانم را به قضاوت الهی بسپارم.
این عریضه را تقدیم حضور نمودم چون می دانم شما خود, فرزندان و خانواده دلبندی دارید و طعم حقوق اولیه اجتماعی را می دانید. در نهایت آرزومند توفیق شما در اجرای هر چه صحیح تر قانون مدنی هستم و امیدوارم تمام قضات شریف این مرز و بوم خود را مجریان برحق و شایسته عدالت الهی بر بسیط زمین بدانند. از اینکه بر عریضه بنده التفات فرمودید و فرصت صرف نمودید کمال سپاس و تشکر را دارم.
با تقدیم احترامات شایسته نوید حقیقی
