هفتهنامه لوپوئن با چاپ یک ویژهنامه جداگانه، نظرات حدود ۵۰ نویسنده، روشنفکر، فیلسوف، مورخ، و عالمان مذهبی را در این زمینه منتشر کرده است. لوپوئن از این شخصیتها خواسته تا راه حل خود را برای خروج از بحران کنونی ارائه دهند.
– خبرگزاری فرانسه
ژان دورمسون، نویسنده فرانسوی و عضو باسابقه آکادمی فرانسه، اورهان پاموک، نویسنده ترک برنده جایزه نوبل صلح، کمال داوود، نویسنده الجزایری که سال گذشته میلادی با رمان «مورسو، از دیدگاه مقابل» مورد توجه رسانهها قرار گرفت و جوایز متعددی را دریافت کرد، میشل اونفره، فیلسوف فرانسوی، علا اسوانی، نویسنده مصری که آثارش به زبان فرانسه ترجمه شده، سلمان رشدی، نویسنده هندی انگلیسیزبانی که به خاطر رمان «آیات شیطانی» از سوی آیت اله خمینی به مرگ محکوم شد، شاهدخت جوان، نویسنده ایرانی فرانسویزبان، ژاک لانگ، رئیس مؤسسه جهان عرب در پاریس، طاهر بن جلون، نویسنده مراکشی عضو آکادمی گنکور، مالک شبال، اسلامشناس الجزایری که سردبیر مجله «نور» است، و ژیل کپل، پژوهشگر مسائل جهان اسلام و دنیای عرب که به تازگی کتاب او درباره «بهار عربی» در فرانسه پرفروش شد، از جمله کسانی هستند که برای این ویژهنامه لوپوئن یادداشت نوشته، یا با این مجله گفتوگو کردهاند.
سلمان رشدی: مذهب، گونه قرون وسطایی بیخردی است
مذهب، گونه قرون وسطایی بی خردی است که وقتی مسلح میشود، تهدیدی واقعی برای آزادی ماست.» این اولین جمله یادداشت سلمان رشدی است که خود از مشهورترین قربانیان اسلام سیاسی به شمار میرود. این نویسنده بریتانیایی ادامه میدهد: «این توتالیتاریسم مذهبی، تغییرات کشندهای را در هسته اسلام به وجود آورده که ما امروز پیامدهای آن را در پاریس مشاهده میکنیم.»
سلمان رشدی که به اتهام ارتداد از سوی خمینی به مرگ محکوم شده، می نویسد: «من از شارلی هبدو حمایت می کنم، همانگونه که همه باید از این نشریه برای دفاع از آزادی و مبارزه با استبداد، حمایت کنیم.» نویسنده آیات شیطانی تأکید میکند که امروزه «احترام به مذهب»، مترادف است با «ترسیدن از مذهب». «ما باید بتوانیم مذاهب را مثل دیگر عقاید نقد کنیم، بتوانیم مذاهب را به تمسخر بگیریم و بدون هیچ ترسی به آنها احترام نگذاریم.»
شاهدخت جوان: خمینی اولین جهادگر تروریست است
شاهدخت جوان، رماننویسی که سال ۱۹۶۷ در ایران به دنیا آمده، تنها ایرانی این جمع است. این نویسنده در ابتدای یادداشت خود یاد قربانیان حملات تروریستی اخیر پاریس به ویژه هنرمندان شارلی هبدو را گرامی داشته، و نوشته که این افراد هزینه شجاعت را با خون خود پرداخت کردند.
نویسنده رمان «من از جای دیگر میآیم» اضافه کرده که تروریستها یک هدف مشخص داشتند و آن، آزادی بیان بود.
شاهدخت جوان، با تأکید بر این که روز هفتم ژانویه در تاریخ ماندگار خواهد شد، می نویسد: وقتی مردم به خیابان های شهرهای سراسر فرانسه ریختند، من قلم را به دست گرفتم تا بنویسم که نقد سه دین، عقاید راسخ آنها و پیامبر، یک حق غیرقابل بحث است. مثل نقد هر عقیده یا نظام فکری دیگر.
این نویسنده ایرانی به بخش بزرگی از مسلمانان فرانسه که ساکتند اشاره کرده و از آنان خواسته تا با برگزاری تظاهرات در فرانسه بگویند که نقد اسلام یک حق مسلم است و آنان هرگونه اسلام سیاسی را رد می کنند. او می گوید که اکنون زمان شکستن این سکوت است.
شاهدخت جوان می گوید اکنون زمان محکوم کردن ایدئولوژی اسلامی است که می خواهد فضای عمومی را اشغال کند. این کافی نیست که چند امام مسلمان بگویند که کاری که تروریستها کردند، اسلام نیست. بلکه یک جنگ ایدئولوژیک از مدتها پیش تاکنون علیه غرب در جریان است. زمان اکنون بسیار حساس است و جمعیت مسلمان فرانسه باید به مسؤولیت خود در جهت حفظ اتحاد عمل کنند.
این نویسنده زن ایران تأکید می کند که واژه «اسلام هراسی» ساخته و پرداخته اولین جهادگر تروریست، یعنی خمینی است و نباید به دام این واژه افتاد. او همچنین خطاب به سیاستمداران می گوید که آنان حق اشتباه کردن ندارند.
علا اسوانی: مساجد اروپا از سوی وهابیها اداره میشود
اما در این میان، نویسندگان عرب چه دیدگاهی دارند؟ آنگونه که علا اسوانی، نویسنده مصری، می گوید: نشریه شارلی هبدو، نماد آزادی بود. همین و تمام.
این نویسنده که به تازگی کتاب «افراطی گری، مذاهب و دیکتاتور» را در فرانسه و توسط انتشارات اکت سود منتشر کرده، ادامه می دهد: من علیه اسلام نمی نویسم، بلکه علیه ایدئولوژی تروریسم می نویسم که همچون بمبی منفجر می شود. من در کتاب جدیدم نوشته ام که اسلام هم مثل دیگر ادیان است و ما می توانیم از آن برداشتی بسیار انسانی کنیم، مثل آنچه که در مصر تا سالهای ۱۹۸۰ وجود داشت، و اغلب مصری ها بدون هیچ مشکلی با هم زندگی می کردند.
علا اسوانی درباره فضای تساهل و تسامحی که در آن سالهای مصر وجود داشت، به عنوان نمونه به چاپ کتابی از اسماعیل ادهم در سال ۱۹۳۷ با عنوان «چرا من کافر هستم» اشاره می کند که محمد فرید وقدی، نیز در جواب او و در دفاع از اسلام کتابی نوشت و اسم آن را گذاشت: «چرا او کافر است».
به عقیده این نویسنده مصری، مشکل دنیای امروز با اسلام از زمانی آغاز شد که نفت در کشورهای عربی کشف شد و پول آن به ویژه به دست عربستان سعودی رسید که حکومتش از نظر مذهبی وهابی است.
اسوانی می گوید که ایده دولت اسلامی و عربستان سعودی که به زنان اجازه رانندگی نمی دهد و دست متهمان را قطع می کند، اختلاف چندانی ندارد.
این نویسنده عرب همچنین در حمایت از اعراب مقیم فرانسه می گوید که پس از حمله به نشریه شارلی هبدو، نباید هزینه این ترور را همه مسلمانان فرانسه یا کسانی که اصل و نسب عربی دارند بپردازند.
با این حال وی به مسجدهای که در فرانسه و سراسر اروپا وجود دارد اشاره می کند و می گوید که بسیاری از آنها از سوی گروه های وهابی اداره می شود و جوانهای فرانسوی عربتبار که اغلب آنها بیکار هستند و در حومه های شهر زندگی می کنند وقتی روز جمعه به مساجد می روند در آنجا به آنها گفته می شود که غرب دشمن مسلمانان است و از اسرائیل حمایت می کند.
علا اسوانی می گوید این حق هر فرانسوی است که اعمال مذهبی خود را انجام دهد اما نباید اجازه داد تفسیری از مذهب ارائه شود که همه فرانسوی ها هزینه آن را پرداخت کنند.
طاهر بن جلون: جهادیون تحمل اسلام در جامعه لائیک را ندارند
و در نهایت اینکه طاهر بن جلون، یکی از شاخصترین نویسندگان عرب فرانسویزبان که برنده جایزه معتبر گنکور نیز شده، در یادداشت خود می نویسد: «جهادیون تحمل نمی کنند که اسلام بتواند جایگاه خود را در یک جامعه لائیک پیدا کند.»
طاهر بن جلون نیز ریشه مشکلات کنونی اسلام را در زمانی جست و جو می کند که آیت اله خمینی در سال 1978 گفت که اسلام بدون سیاست، چیزی نیست.