تأیید حکم پنج سال زندان به جرم تدریس در مؤسّسۀ علمی بهائیان ایران امروز از طریق وکیلم مطّلع شدم که حکم بدوی پنج سال زندانم از طرف دادگاه تجدیدنظر تأیید شده است و باید منتظر ابلاغ رسمی حکم برای اجرای آن باشم. این حکم پس از برگزاری دادگاه در تاریخ 6 اسفند 1392 در شعبۀ 28 دادگاه انقلاب اسلامی طهران به ریاست قاضی مقیسه در 31 فروردین 1393 به وکیل بنده ابلاغ شد و حدوداً هفت ماه هم در مرحلۀ تجدیدنظر در شعبۀ 36 تجدیدنظر دادگاه انقلاب اسلامی طهران بود که نهایتاً منجر به تأیید رأی بدوی شد.
بنده هم همانند سایر همکارانم به جرمی محاکمه و محکوم شده ام که اساساً نه تنها جرم نیست که وظیفۀ انسانی هر کسی است که توانایی علمی داشته باشد و بتواند به جبران محرومیّتی ، که برخلاف حقوق طبیعی و انسانی جوانان بهائی ایران ، به جوانان بهائی ایران تحمیل شده است قدمی بردارد و از این نظر خوشحالم و مفتخر که سهمی اندک در این زمینه داشته ام.
بنده براساس تعالیم دیانت بهائی مطیع قوانین اساس و عادی کشورم هستم و در جلسۀ دادگاه و دفاعیات مکتوب خود نیز بر آن تأکید کرده ام . این رأی را هم اگرچه منصفانه و عادلانه و مطابق قانون نمی دانم ، می پذیرم و جز اقدامات قانونی عمل دیگری در اعتراض به آن انجام نمی دهم . امیدوارم این احکام و نتایج آن باعث شود که بزودی اولیای محترم جمهوری اسلامی به وضعیّت تضییع حقوق طبیعی و انسانی جامعۀ بهائی ایران رسیدگی جدّی نمایند و با ما نیز به عنوان شهروندان این کشور با عدل و انصاف و مطابق قوانینی که خود وضع نموده اند معامله نمایند.
اگر فرصتی دیگر نیافتم ، در همین جا از همۀ عزیزان وداع می کنم تا ان شاءالله اگر فرصتی بود و عمری باقی ماند خدمت شما عزیزان برسم . تا آن زمان از همۀ عزیزان التماس دعا دارم.
جانتان خوش باد!
حسن ممتاز سروستانی
هفدهم آذر 1393″
