ارسال خبر توسط مرجان تابع بردبار Marjan Tabe Bordbar
بهرام احمدی زندانی اهل‌سنت در تاریخ ۷ دی ماه ۱۳۹۰ در زندان قزل‌حصار به همراه ۵ زندانی اهل‌سنت دیگر اعدام شد. برادر وی شهرام احمدی هم‌اکنون در زندان رجایی شهر بسر می‌برد و پرونده وی برای تعیین تکلیف نهایی به دیوان عالی کشور ارجاع شده است.
مادر شهرام و بهرام احمدی طی نامه‌ای که یک نسخه از آن در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته می‌نویسد: «ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺍﻡ ﮐﻪ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺑﻬﺮﺍﻡ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ! ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻮﻫﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻣﺰﺍﺭ ستارت ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ دیدارﺶ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻗﺒﺮ ﺑﻬﺮﺍمم ﮐﺠﺎﺳﺖ!»
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﻢ. ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ.
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﻓﺮﺍﻕ، ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﮐﺎﺑﻮﺱ ﻭﺍﺭ، ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻏﻢ ﺭﺍ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﻫﻢ! ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪﺍﻡ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﭘﺴﺮﻡ، ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺷﮑﻨﺠﻪ، ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﻏﺮﺑﺖ، ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺩﺭﺑﻪ ﺩﺭﯼ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﺍﻥ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻠﻮﻝ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻠﻮﻝ. ﺟﺰ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺩﺍﻍ ﺩﯾﺪﻩ، ﮐﺴﯽ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻏﻢ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﮎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ.
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺍﻡ ﮐﻪ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺑﻬﺮﺍﻡ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ! ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻮﻫﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻣﺰﺍﺭ ستارت ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ دیدارﺶ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻗﺒﺮ ﺑﻬﺮﺍمم ﮐﺠﺎﺳﺖ!
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ، ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺻﺒﺮ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ!
ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ۱۳۸۸/۲/۶ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﯾﻢ، ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺷﻬﺮﺍﻡ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ۱۰ ﻣﺎﻩ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ۱۰ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺳﻨﻨﺪﺝ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﯿﻢ. ۳۲ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﮔﺬﺷﺖ. ﺩﺭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺳﻨﻨﺪﺝ ﻭ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭﯾﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺟﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﯾﺎﻓﺖ. ۴۳ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻭﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ۴۸ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻘﯿﺴﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ۱۷/۷ / ۱۳۹۲ ﺑﻪ ﺍﻭﯾﻦ ﺑﺮﺩﻧﺪ. ۴۰ ﺭﻭﺯ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ، ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ۳۵۰ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ۶ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺟﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﯾﺎﻓﺖ.
ﺷﻬﺮﺍﻡ ﺷﺸﻤﯿﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻭ ﺩﺭﺩﯼ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﯾﺪ ﮔﻔﺘﻦ ۶ ﺳﺎﻝ ﺁﺳﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ۱۷۲۵ ﺭﻭﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ۱۰۰۰ ﺭﻭﺯ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼ ﮔﻔﺘﻨﺶ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ.
من از آن وقتی که آن مامور درسالن ملاقات زندان رجایی شهر خبر اعدام بهرام را به من داد و سکته کردم شهرام را ندیده‌ام چون بر اثر تصادف در راه برگشت از ملاقات و بعد از ترخیص از بیمارستان تهران نصف بدنم فلج شده.
دعا کنید که این آخرین بهار دوری من از شهرام باشد. ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﺮﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻢ ﭘﺴﺮﻡ ﻭ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﻪﯼ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽﻫﺎﯼ ﻋﻘﯿﺪﺗﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﮊﯾﻢ ﻧﺠﺎﺕ ﯾﺎﺑﻨﺪ.
