گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر، از ایران خواسته‌اند که بی درنگ به وضع سلامتی دو زندان عقیدتی –
سیاسی رسیدگی کند.
حسین کاظمینی بروجردی در سال ۱۳۸۵ دستگیر و به یازده سال حبس محکوم شد. درباره علت دستگیری او گفته می‌شود تفکرات دینی او با مقام‌های ایران تفاوت دارد و وی خواهان جدایی دین از سیاست بوده است
بر اساس بیانیه صادر شده به وسیله این افراد، وضع سلامت حسین کاظمینی بروجردی، روحانی شیعه و محمدرضا پورشجری، وبلاگ‌نویس، به قدری وخیم است که در معرض خطر مرگ قرار دارند.
احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران و دیگر همکاران او در بیانیه خود از دولت ایران خواسته‌اند تا هر چه زودتر امکان مداوای این دو زندانی سیاسی را در خارج از زندان فراهم کند.
گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد در امور شکنجه، آزادی بیان، آزادی ادیان و حق دسترسی به خدمات درمانی از دیگر امضاءکنندگان این بیانیه هستند.
نهادهای دیدبان حقوق بشر و عفو بین الملل پیش‌تر درباره وضعیت سلامتی این دو زندانی سیاسی هشدار داده بودند.
حسین کاظمینی بروجردی در سال ۱۳۸۵ دستگیر و به یازده سال حبس محکوم شد. درباره علت دستگیری او گفته می‌شود تفکرات دینی او با مقام‌های ایران تفاوت دارد و وی خواهان جدایی دین از سیاست بوده است.
اما تلویزیون ایران اعترافات آقای کاظمینی بروجردی را چند سال پیش پخش کرد که وی در آن، حتی روحانی بودن خود را ساختگی اعلام می‌کند.
محمدرضا پورشجری، وبلاگ نویس ایرانی که نوشته‌هایش را با نام سیامک مهر منتشر می‌کرد، در سال ۱۳۸۹ به اتهام “توهین به رهبری و اقدام علیه امنیت ملی” بازداشت و به چهار سال زندان محکوم شد.
او که در زندان غزل‌حصار کرج زندانی است، از عوارض سکته قلبی و بیماری پروستات رنج می‌برد و دچار سنگ کلیه، قند بالا و فشار خون است.
به نوشته بیانیه گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، شرایط زندان مانند “بدرفتاری، زندان انفرادی طولانی مدت و دیگر اقسام شکنجه” باعث وخامت بیشتر حال آقایان کاظمینی بروجردی و پورشجری شده است.
نویسندگان بیانیه همچنین خواهان رسیدگی فوری به وضع این دو و آزادی آنها شده‌اند.
این بیانیه به دولت ایران یادآوری کرده است که بر اساس معیارهای بین‌المللی موظف به تسهیل حق زندانیان برای “دسترسی به خدمات پزشکی و تضمین رفتار انسانی” با آنهاست.
گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد همچنین از دولت ایران خواسته اند تا به اتهامات مربوط به بدرفتاری با زندانیان و عدم دسترسی آنها به خدمات درمانی رسیدگی کند.
قوه قضائیه ایران ‘بدرفتاری’ با زندانیان و اتهام‌های مشابه را رد می‌کند و می‌گوید گزارش‌های تهیه شده توسط گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد “معتبر” نیستند.
