حکم زندان برای شش ایمان دار مسیحی در ایران بعد از در خواست فرجام

شش عضو از یک گروه هشت نفره مسیحی از شیراز که سال پیش به زندان محکوم شده بودند، بعد از درخواست فرجام، در تاریخ 29 مارس 2014 حکم زندان خود را دریافت کردند.

براساس گزارش گروه حقوق بشردوستانۀ وحدت جهانی مسیحیان (CSW) در تاریخ 16 جولای 2012، این مسحیان به جرمهای اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ به ضد نظام، محکوم شده اند. محمد روغنگیر به شش سال، مسعود رضایی به پنج سال، مهدی آمرونی و بیژن فرخپور حقیقی به سه سال، شاهین لاهوتی و سروش سرایی دو و نیم سال، اسکندر رضایی و روکسانا فروغی به یک سال زندان محکوم شدند. هرچند، با درخواست فرجام در 29 مارس، حکم روکسانا فروغی ملغی شد و شاهین لاهوتی هم در دسامبر 2013 از زندان آزاد شد. CSW نقل کرده که هفت نفر از این مسیحیان در طی یورش نیروهای امنیتی به یک جلسۀ دعا در تاریخ 12 اکتبر 2012 دستگیر شدند. این درحالیست که نفر هشتم، مسعود رضایی روز بعد از آن بازداشت شدند.

خبر دیگری توسط CSW به نقل از محبت نیوز اذعان دارد که وحید حقانی، مسلمان مسیحی شده، در زندان عادل آباد شیراز در اعتصاب غذا به سر می برد. حقانی اعتصاب غذای خود را در تاریخ 20 مارس، پس از رد شدن درخواست فرجامش برای آزاد شدن به قید وثیقه، شروع کرده. گزارشها حاکی از آنست که حقانی علی رغم داشتن مشکل گوارشی که بخاطر آن اواخر سال 2013 مورد عمل جراحی قرار گرفته بوده، در هفتۀ دوم از اعتصاب غذای خود بسر می برد. CSW در گزارش خود اذعان دارد که سلامت جسمانی او هر روز وخیمتر می شود. حقانی جزو گروه چهار نفره از مسیحیانی است که در جون 2013 توسط شعبۀ سوم دادگاه انقلاب شیراز به سه سال و هشت ماه زندان محکوم شدند. جرم او شرکت در جلسات خانگی کلیسا، ترویج مسیحیت، تبلیغ علیه رژیم و اخلال در امنیت ملی عنوان شده است.

در این گزارش منتشر شده مروین توماس، مدیر اجرایی CSW توضیح داده است که ” علی رغم وعده های روحانی بعنوان رئیس جمهور مبنی بر برابری مدنی برای همۀ ایرانیان و آزادی زندانیان سیاسی، جای تاسف دارد که رژیم ایران به بازداشت کردن اقلیتهای مذهبی با جرائم کذب، مثل مورد اخیر، ادامه می دهد.” توماس ادامه می دهد که ” ما خواهان لغو حکم زندان برای این شش مسیحی هستیم و از دولت ایران خواستاریم که به عادی کردن محکومیت به حکم نادرست «اقدام علیه امنیت ملی» برای فعالیت اقلیتهای مذهبی مشروع در ایران، پایان دهد. و اینکه به حفظ حقوق تمام شهروندان اقلیتهای مذهبی در آزادی عقیده و عدم تفتیش عقاید بر طبق مادۀ 18 سند بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) که خود آنرا امضا کرده است، پایبند باشد.”

توماس اینطور نتیجه گیری کرده که ” در نهایت، ما از مسئولین ایرانی خواهان هستیم که به اذیت و آزار رساندن به اقلیتهای مذهبی پایان بدهند و پایبند لذت بردن شهروندان از داشتن حقوق و آزادی برابر، منجمله حقوق آزادی مذهب و عقیده، براساس قوانین ملی و بین المللی باشند.”