«منوچهر نیکروز»، پزشک داروساز، معاون وزیر بهداشت و نماینده حوزه انتخابیه کلیمیان ایران در دو دوره دوم و سوم مجلس شورای اسلامی، در ۲۶ شهریور ۱۳۲۵ در یک خانواده متدین در شهر اصفهان چشم به جهان گشود.
شش ساله بود که به همراه خانواده‌اش به تهران نقل مکان کرد و تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان «فردوسی» به پایان برد. از همان کودکی برای کمک به خانواده در ساعات پس از مدرسه، در یک کارگاه شیشه‌بری مشغول به‌کار شد. منوچهر تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان «البرز» ادامه داد و بعد از قبولی در کنکور دانشگاه، برای ادامه تحصیل به تبریز رفت. او توانست درسال ۱۳۵۰، دکتری خود را در رشته داروسازی از دانشکده داروسازی دانشگاه تبریز دریافت کند.
او بعد از فارغ‌التحصیلی در وزارت بهداری استخدام شد و دیری نپایید که با پشتکار خود به مراتب بالاتر دست یافت؛ به طوری که تا پیش از انقلاب از سوی دانشگاه شهید بهشتی (ملی) با داشتن پست معاونت وزارت بهداری به عنوان بازرس کل داروخانه‌های شمال و غرب تهران خدمت می‌کرد.
دکتر نیکروز در سال ۱۳۶۳ با اخذ ۷۵.۸ درصد آرا در ۳۵ سالگی به عنوان نماینده جامعه کلیمیان ایران وارد مجلس دوم پس از انقلاب شد. همچنین در سال ۱۳۶۷ در انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و با کسب ۹۷.۹ درصد آرا برای دومین بار به عنوان نماینده جامعه کلیمیان انتخاب شد و کمیسیون بهداری و بهزیستی و امداد و تامین اجتماعی و هلال احمر حضور داشت.
همکاری با انجمن کلیمیان در رسیدگی به مسائل خاص مدارس و کنیساها در آن دوران، حل و فصل مسائل مربوط به مصادره اموال برخی از همکیشان، جلوگیری از تخریب گورستان‌های قدیمی، به‌ویژه در «سارابت‌آشر» اصفهان و دیوارکشی به‌دور آن و کمک‌های پزشکی و مالی و معنوی به تمامی هم‌وطنان نیازمند، با هر رنگ و نژاد و مذهب از جمله فعالیتها و خدمات دکتر نیکروز در مجلس بود.
او بارها از تخریب قبرستان قدیمی توسط افراد متعصب جلوگیری کرد، به ویژه برای حفظ زیارتگاه سارابت‌آشر در اصفهان، کمک‌های شایان توجهی را جهت دیوارکشی به دور آن به عمل آورد.
این گورستان از چند بخش متعلق به اقلیت‌های مذهبی تشکیل شده است. به ترتیب از شرق ابتدا گورستان هندوها و بعد گورستان ارامنه تهران و سپس گورستان یهودیان با وسعت بیش از ۷۰ هزار متر مربع قرار دارد. در گورستان «بهشتیه» به عنوان چهارمین گورستان اختصاصی یهودیان و کلیمیان تهران چهره‌های مهم و مشاهیر جامعه یهودی مثل استادان «سلیمان حئیم»، مولف فرهنگ‌نامه‌های دو زبانه، «طالع همدانی» (شاعر ملی یهود)، «ژانت کهن صدق» (قهرمان دومیدانی ایران)، «شموئل حئیم»، «حاخام حئیم موره»، «عزیز دانش‌راد»، دکتر «منوچهر نیکروز» (نماینده یهودیان در مجلس) و «مرتضی یافه» دفن شده‌اند.
دکتر نیکروز با آنکه طبق قانون برای اشتغال در مجلس، مجبور به کنارگیری از کلیه مسئولیت‌های محوله قبلی خود بود، با اجازه ریاست مجلس وقت، هفته‌ای یک روز به محل کار خود می‌رفت تا به صورت رایگان به بی‌بضاعت‌ها و آنان که نیازمند بودند، کمک کند و به درمان آنها بپردازد.
در دوره دوم نمایندگی، توطئه شماری از دشمنان وی منجر به بازداشت و زندانی شدن او به مدت ۴۰ روز شد که پس از تشکیل دادگاه، بی‌گناهی‌اش ثابت و حکم برائت وی اعلام شد.
در سال ۱۳۷۱ دوره سوم (نمایندگی) مجلس پایان گرفت و دکتر نیکروز پس از هشت سال تلاش پرثمر و خدمت صادقانه، رسماً به خدمت خود پایان داد. با وجود این وی مدت‌ها همکاری خود را به عنوان مشاور نماینده دوره چهارم مجلس ادامه داد و نیز فعالیت‌های خیرخواهانه خود را در انجمن کلیمیان تهران در راستای خدمات اجتماعی به همکیشان و نیز حل مشکلات و نابسامانی‌ها در جامعه دنبال نمود.
منوچهر در سال ۱۳۵۵ با دختر عموی خود، «لیدا» ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های «ایلانا» و «امید» است.
دکتر نیکروز در یازدهم بهمن سال ۱۳۷۳ در سن ۴۸ سالگی در حالی که حکم آزادی یکی از همکیشان خود را از مسئولان در زندان اوین گرفته بود، به طور ناگهانی درگذشت.
