شهروندان بهایی بیش از چهار دهه است که به طور سیستماتیک و مداوم با انواع محرومیت‌ها و آزارها از سوی حکومت ایران روبه‌رو بوده‌اند، به طوری که دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای، رفتار جمهوری اسلامی با بهاییان را «جنایت علیه بشریت» نامیده است.
در هفته گذشته نیز موارد نقض حقوق بهاییان کم نبوده است؛ از تشکیل دادگاه برای برگزار کنندگان کلاس‌های مهارت زبان بدون خشونت و پیش‌گیری از آزار جنسی تا عدم اجازه دفن به افراد در روستای آبا و اجدادی آن‌ها.
محکومیت دوباره پیام ولی، زندانی بهایی در زندان
در روزهای گذشته، دادگاه انقلاب کرج «پیام ولی»، زندانی عقیدتی محبوس در ندامتگاه مرکزی این شهر را در پرونده‌ای جدید به حبس و مجازات‌های دیگر محکوم کرد.
بر اساس گزارش رسیده، شعبه سوم دادگاه انقلاب کرج به ریاست قاضی «مصطفی نریمانی» پیام ولی را به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق نشر و بازنشر محتوای محرمانه در فضای مجازی» (با وصف تکرار جرم) به یک سال زندان و دو سال منع خروج از کشور و فعالیت در فضای مجازی محکوم کرد.
پیام ولی هم‌اکنون در حال گذراندن محکومیت شش سال حبس تعزیری در زندان ندامتگاه مرکزی کرج است.
بنا به اظهار یکی از نزدیکان او، پیام از زندان نامهای را صرفا جهت دادخواهی در مورد وضعیت خود به مقامات جمهوری اسلامی از قبیل ریاست جمهوری و قوه قضاییه نوشته بود ولی چون زندان از فرستادن این نامه‌ها خودداری کرد، او آن‌ها را با فایل صوتی و نامه سرگشاده فرستاد. این نامه سند جرم و مصداق صدور حکم قرار گرفته است، در حالی‌که هیچ‌گونه محتوای محرمانه‌ای در آن وجود ندارد.
پیام ولی در دوره بازجویی به شدت برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار گرفته بود. او در دوره زندان مادر خود را از دست داد ولی مسوولان زندان از آخرین دیدار او با مادرش ممانعت کردند.
مصطفی نریمانی، قاضی پرونده مدتی قبل در بازدید از زندان کرج به زندانیان بهایی گفته بود: «ما با این اقدامات خود کاری خواهیم کرد که حتی یک بهایی در کرج باقی نماند و ریشه بهاییت را در استان البرز می‌سوزانیم.»
در حال حاضر پیام ولی، «عفیف نعیمی»، «کامیار حبیبی» و «سامان استوار»، شهروندان بهایی در ندامتگاه مرکزی کرج زندانی هستند.
برگزاری دادگاه یک روان‌شناس بهایی به اتهام روان‌شناسی
جلسه دادگاه دو شهروند بهایی به نامهای «نیوشا بدیعی ثابت» و «سوزان عید محمدزادگان» در روز چهارشنبه ۱۳تیر ۱۴۰۳ در شعبه اول دادگاه انقلاب بابل برگزار شد. اتهامات مطرح شده علیه این شهروندان عبارتند از: «تبلیغ به نفع گروه‌ها و سازمان‌های مخالف نظام»، «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل دسته و گروه به قصد برهم زدن امنیت کشور».
نیوشا بدیعی ثابت روان‌شناس و دارای تالیفاتی نیز در این زمینه است. فعالیت‌های او متمرکز بر موضوعات روان‌شناسی مربوط به کودکان و نوجوانان است.
نیوشا در مرداد سال گذشته برای برگزاری کارگاه آموزشی مهارت‌های زندگی بر اساس روش زبان زندگی (ارتباط بدون خشونت)، از تهران، محل زندگی خود به بابل سفر کرد که هنگام برگزاری کلاس بازداشت شد. همان روز سوزان عید محمدزادگان را هم در بابل دستگیر کردند. این دو پس از مدتی، با تودیع قرار وثیقه آزاد شدند.
یک منبع مطلع از پرونده این افراد به «ایران‌وایر» گفت: «دادگاه برگزاری کلاس‌های زبان زندگی و پیش‌گیری از آزار جنسی را مصداق تبلیغ علیه نظام دانسته است، چون مترجم کتاب‌های زبان زندگی، یک فرد بهایی بوده و خانم بدیعی ثابت هم که این روش را تدریس می‌کند، بهایی است. پس از نظر دادگاه، این کار تبلیغ علیه نظام محسوب می‌شود.»
کارگاه‌های مهارت‌های زندگی ارتباطی با اعتقادات حاضرین در کلاس‌ها ندارند و هیچ‌کدام از شرکت کنندگان از بهایی بودن بدیعی ثابت مطلع نبوده‌اند.
«کیوان رحیمیان»، یکی از مترجمان کتاب‌های زبان زندگی است که هم‌اکنون در حال گذراندن پنج سال حبس در زندان «اوین» است. او هم به اتهام «تبلیغ آیین بهایی از طریق کلاس‌های روان‌شناسی» به پنج سال زندان محکوم شده است.
رحیمیان در یادداشتی نوشته است: «همه افرادی که چه به صورت فردی و چه گروهی در کلاس‌های من شرکت کرده‌اند، گواه این واقعیت هستند که من کلمه‌ای از آیین بهایی و یا بهایی بودنم نگفته‌ام و چه بسا بسیاری از آن‌ها نمی‌دانستند بهایی هستم.»
محکومیت سه شهروند بهایی در شیراز
شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس حکم بدوی سه شهروند بهایی شیراز به نامهای «وحید دانا»، «حسن صالحی» و «سعید عابدی» را عینا تایید کرد.
پیش‌تر شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز در ۲۴ مهر۱۴۰۲ هر کدام از این سه شهروند بهایی را بر اساس مواد ۴۹۹ و ۵۰۰ مکرر «قانون مجازات اسلامی»، به سه سال و شش ماه و یک روز حبس تحت نظارت سامانه الکترونیکی در محدوده هزار متری محل سکونت‌شان محکوم کرده بود. این حکم در تجدیدنظر تایید شد.
وحید دانا از جمله بهاییان زندانی در دهه ۶۰ شیراز بوده است. او دو سال در آن مقطع تاریخی در زندان بود.
ممانعت از دفن یک بهایی در روستای محل زندگیش
روستاییان بهایی را می‌توان آسیب‌پذیرترین بخش جامعه بهایی ایران دانست که از ابتدای جمهوری اسلامی تا امروز، هم به خاطر بهایی بودن و هم روستانشینی، در معرض انواع آزار و اذیت از سوی حکومت روبه‌رو بوده‌اند. از جمله آخرین مورد از این نوع آزارها، تخریب زمین‌های کشاورزی بهاییان روستای «احمدآباد» در مازندران بود.
بنا به گزارش رسیده، در روزهای گذشته ماموران از دفن یک متوفی بهایی در روستای «مازگان»، از توابع قمصر کاشان جلوگیری کردند.
ماجرا از این قرار بود که طبق روال معمول، پس از درگذشت یک فرد بهایی و گرفتن جواز دفن، صبح روز پنج‌شنبه هفت تیر در حالی که تعدادی از بهاییان داوطلبانه در قبرستان بهاییان مازگان به نام «گلستان جاوید» مشغول کندن قبر برای یک متوفی به نام «نصرت‌الله احسانی» بودند، در همان زمان ماموران شهرداری قمصر به منزل خانواده او هجوم برده و بدون توجه به تظلم و خواهش همسر متوفی و اهالی، محل پیکر را با خود برده و به سردخانه منتقل می‌کنند.
وقتی خانواده متوفی به سردخانه مراجعه می‌‌روند، آن‌ها را به اداره اطلاعات ارجاع می‌دهند و به آنان گفته می‌شود اجازه دفن در مازگان را ندارند و متوفی را برای دفن به کاشان ببرند.
