روز سه شنبه ۸خرداد۱۴۰۳، مأموران حکومت ایران در حمله‌ای به روستای احمدآبادِ مازندران، با بیل مکانیکی به تخریب بسیاری از شالیزارهای متعلق به بهائیان آن روستا پرداخته و محصولات آن‌ها و معبر آب رودخانه به شالیزارها را ویران کردند.
ساکنان بهائی این منطقه، نسل‌هاست که مالک این زمین‌ها بوده و در این زمین‌ها به کشاورزی مشغولند.
جامعه جهانی بهائی در بیانیه‌ای این اقدام ویرانگرانه و بی‌رحمانه را تنها یک نمونه از سیاست حکومت ایران برای تصرف و تخریب خانه‌ها و مزارع بهائیان دانست.
در جریان این حمله، یک بیل مکانیکی بزرگ اقدام به حرکت رفت و برگشت بر روی شالی‌ها کرده و آن‌ها را تخریب نمود سپس به سمت رودخانه رفته و معبر آب رودخانه به شالیزارها را از بین می‌برد.
در این خصوص سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو گفت:
«در طول نزدیک به پنج دهه، حکومت ایران خانه‌های بهائیان را تخریب و زمین‌های بهائیان را تصرف کرده و تلاش کرده است تا حق امرار معاش ساده را از بهائیان سلب کند. راندن بیل مکانیکی بر روی مزارع کشاورزان بی‌گناه، نه‌تنها بی‌حرمتی به بهائیان، بلکه به تمامی شهروندان زحمتکش ایران است و نمایانگر کاذب بودن ادعای حکومت مبنی بر حمایت از مردم است. مزارع برنج باید به بهائیان بازگردانده شوند و مقامات باید غرامت این اقدام ظالمانه را بپردازند.»
نماینده جامعه جهانی بهائی، این اقدام حکومت ایران را نمونه ظالمانه آپارتاید اقتصادی دانسته که تلاشی با انگیزه مذهبی برای بیرون راندن بهائیان از زمین‌های خودشان است.
خانم فهندژ گفت که حکومت ایران در تلاش است تا سکونت در ایران را برای بهائیان غیرممکن سازد.
مقامات ایران در دی ماه سال گذشته با حمله به روستای احمدآباد در طی یک اقدام غیرقانونی زمین‌های احمدآباد را حصارکشی کرده بودند.
