مولوی عبدالحمید در واکنش به تهمت‌های امام جمعه زابل: کاش در زمان واگذاری مسئولیت، به «عقل» و «نجابت» فرد هم توجه بشود/ با افراد مسلح گفتگو نمی‌کنید ولی آیا با معترضان گفتگو کردید؟!

به گزارش رسانک، امروز جمعه ٢۴ فروردین ماه ۱۴۰۳، مولوی عبدالحمید در بخشی از سخنان خود به اهانت‌هایی که اخیرا از سوی برخی از مسئولان و مجتبی عزیزی، امام جمعه اهل تشیع زابل صورت گرفته بود اشاره‌ کرده و گفت: ما هیچ‌گاه به توهین و ناسزا جواب نمی‌دهیم؛ حتی اگر بالاترین شخص هم به ما توهین بکند، البته اگر کسی تهمت بزند معتقدیم باید جواب داده شود.

وی در ادامه افزود: همه با مسیر اعتدالی حضرت مولانا عبدالعزیز رحمه‌ الله و مجموعه مکی و مسیر مردم استان بلوچستان و سیستان آشنایی دارند. مردم استان مردم معقولی هستند و احساساتی نیستند. همیشه این احساسات است که کارها را خراب می‌کند.

امام‌ جمعه زاهدان خاطرنشان کرد: کاش وقتی به کسی مسئولیتی می‌دهند قبل از علم، عقل او را بررسی کنند. اگر وزیر، استاندار یا امام‌ جمعه‌ای انتخاب می‌کنند اول بررسی کنند که عقلش چقدر است، بعد به علم و تخصص‌اش توجه کنند، زیرا «عقل» و «علم» دو چیز متفاوت هستند. بسیاری هستند که «علم» دارند، اما از «هوش» لازم برخوردار نیستند. باید انسان از «عقل» برخوردار باشد تا بتواند «علم» را کنترل کند و همه‌ چیز را با عقل مهار کند.

وی ادامه داد: نکتۀ مهم دیگر آن است که فرد علاوه بر «عقل» و «علم»، «اصالت» و «نجابت» هم داشته باشد. یک چیزی که متاسفانه در جمهوری اسلامی ایران ما در مورد آن به توافق نرسیدیم توجه به «نجابت» در واگذاری پست‌ها و مسئولیت‌هاست. بنده یک مرتبه به بعضی از مسئولان گفتم که اگر به کسی پست و مقام بالایی بدهید که اصالت و نجابت نداشته باشد خودش را گم می‌کند و مشکلات به‌ وجود می‌آورد، اما با این دیدگاه و نظر بنده مخالفت کردند.

مولوی عبدالحمید، در واکنش به برخی اعتراضات علیه اظهارات اخیرشان پیرامون «گفتگو و مذاکره با مخالفین»، گفت: شما می‌گویید با افراد مسلح و جنگ‌طلب گفت‌وگو نمی‌کنید، اما این سؤال مطرح است که آیا با «زندانیان سیاسی» و مردمی که «سلاح» ندارند و خواسته‌هایشان را از «راه‎های مدنی» مطرح می‌کنند، گفت‌‎وگو کرده‌اید؟!

خطیب جمعه زاهدان تصریح کرد: یکی از عزیزان گفته بود که ما با افراد مسلح و جنگ‌طلب گفتمان نداریم و گفت‌وگو نمی‌کنیم. این خوب است، اما این پرسش مطرح است که با کسانی که در ایران به میدان آمدند و مشکلات و خواسته‌هایی را مطرح کردند و ما هم مشکلاتی را مطرح کردیم چقدر گفت‌وگو کردید؟ شما با افراد مسلح گفت‌وگو نکنید، اما آیا با کسی که سلاحی ندارد ولی مشکلات و گرفتاری‌ها و اعتراضاتی دارد و آنها را مسالمت‌آمیز مطرح کرده است، گفت‌وگو کرده‌اید؟ آیا کسی با زندانیان سیاسی گفت‌وگو کرده است که چه خواسته‌هایی دارند؟!