خبرگزاری هرانا – مینا کرمی، شهروند بهائی ساکن شیراز، دوران محکومیت پنج سال حبس خود را در زندان عادل آباد این شهر سپری میکند. اخیرا درخواست خانم کرمی مبنی بر تحمل دوران محکومیت خود تحت نظارت پابند الکترونیکی توسط شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس به دلیل مخالفت اداره اطلاعات شیراز رد شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مینا کرمی، شهروند بهائی دوران محکومیت خود را در زندان عادل آباد شیراز سپری میکند.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی ضمن تایید این خبر به هرانا اطلاع داد: “با وجود درخواست‌های مکرر خانم کرمی جهت دریافت پابند الکترونیکی جهت گذراندن دوران محکومیت خود در خارج از زندان و موافقت برخی از مراجع قضایی مانند شورای طبقه‌بندی زندان، قاضی زندان و همچنین ارسال نامه از سوی شعبه اجرای احکام، شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس به دلیل مخالفت اداره اطلاعات شیراز، این درخواست را رد کرده است.”
به گفته این منبع مطلع، “این زندانی بهائی قبل اجرای حکم حبس خود، درخواست اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور ثبت کرده بود. اما درخواست وی توسط شعبه ۹ دیوان عالی کشور رد و به صورت شفاهی به وی ابلاغ شد.”
منزل مینا کرمی، شهروند بهائی ساکن شیراز در تاریخ بیست و چهارم فروردین ماه ۱۴۰۰، توسط نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفته بود. وی چندی بعد به بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر موسوم به پلاک ۱۰۰ احضار و پس از اتمام مراحل بازجویی با تودیع وثیقه هشتصد میلیون تومانی آزاد شده بود.
خانم کرمی در شهریور ۱۴۰۱، توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سید محمود ساداتی از بابت اتهامات “فعالیت آموزشی و تبلیغی انحرافی مغایر و یا مخل به شرع مقدس اسلام” به پنج سال حبس تعزیری، پنج میلیون تومان جزای نقدی، محرومیت از حقوق اجتماعی به مدت ده سال و منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه به مدت دو سال محکوم شد. این حکم چندی بعد در شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس عینا تایید شد.
این شهروند بهائی در تاریخ بیست و چهارم بهمن ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و جهت اجرای حکم حبس به زندان عادل آباد این شهر منتقل شد.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
