ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی و زندانی سابق عقیدتی روز سهشنبه در رباط کریم درگذشت. این نوکیش مسیحی پنجشنبه، سوم اسفندماه در کنار آرامگاه مادرش به خاک سپرده شد.
به گفته منابع حاضر در مراسم خاکسپاری، اعضای خانواده آقای فیروی علت درگذشت ایشان را «مرگ در اثر سکته قلبی» عنوان کردند.
این شهروند مسیحی ۳۸ ساله بود و بیش از هفت سال به دلیل باور مسیحی و فعالیت صلح آمیز دینی درزندان و تبعید داخلی به سر برده بود.
ابراهیم فیروزی حتی در زندان به مقاومت ادامه داده و صدای بی صدایان بود. این شهروند مسیحی در حمایت از دیگر زندانیان بارها در زندان با نوشتن نامه به شدت از مقامات و مسولان انتقاد کرد.
آقای فیروزی در یکی از نامههایش در اعتراض به وضعیت بهنام ابراهیمزاده، فعال کارگری در زندان، از بیعدالتی ساختاری حکومت انتقاد کرد. او در نامهاش نوشت «پرسش من این است آیا قوه قضاییه جمهوری اسلامی که سالهاست با زیر پا گذاشتن حقوق بشر، رعایت انصاف و عدالت را در بین اشخاص حکومتی بیمعنی ساخته است میتواند به آنانی که در زندانها مسئولیت تصمیمگیری دارند رعایت عدالت را بیاموزد؟»
یکی از دلایل عمده دستگیریهای متعدد آقای فیروزی، پخش کتابمقدس از طرق مختلف، از توزیع نسخه چاپی تا دیجیتالی آن بود. حکومت جمهوری اسلامی طی سالیان گذشته با حمله به منازل مسیحیان و کلیساهای خانگی، کتابمقدس آنها را توقیف کرده و آز ان در محاکم و دادگاهها به عنوان مدرک جرم استفاده میکند.
این شهروند مسیحی را با اتهاماتی از جمله «توهین به مقدسات» و «تبلیغ علیه نظام از طریق ترویج مسیحیت»، بدون ارایه سند و مدرکی روانه زندان و تبعید کردند.
ابراهیم فیروزی همچنین بارها از جنبشهای مدنی در ایران و آزادی بیان دفاع کرده بود، از پشتیبانی کردن از اعتصابات کامیونداران تا اعتراض به مسدود کردن اینترنت.
آقای فیروزی در پاییز ۱۳۹۸ پس از آزادی از زندان رجایی شهر، به راسک در استان سیستان و بلوچستان تبعید شد.
در زمان تبعید علیرغم اذیت و آزار وزارت اطلاعات، که بارها ابراهیم فیروزی در مورد آن با فرستادن پیامهای ویدویی سخن گفته بود، به یاری شهروندان راسک شتافت. او با جمعآوری کمکهای مردمی برای دانش آموزانی که بدون کفش و امکانات کافی و با پای برهنه راهی مدرسه میشدند، کفش، کوله پشتی و نوشتافزار خرید. این زندانی سابق عقیدتی حتی برای مدارس روستایی اطراف راسک، با کمک مالی جمعآوری شده، دست با ساخت سرویسهای بهداشتی زد.
ابراهیم فیروزی، بارها در نوشتههایش بر پایداری خویش در ایمان مسیحی، علیرغم فشار شدید بر خود و خانواده اش تأکید کرد و نوشته بود «هیچ چیز، نه تهدید وزارت اطلاعات و نه پول و … وی را از عشق مسیح دور کند.»
همزمان برخی از اطرافیان ابراهیم فیروزی مرگ وی را در سی و هشت سالگی «مشکوک» دانستهاند.
آقای فیروزی علیرغم مسیحی بودن در قبرستان مسلمانان دفن شد. نوکیشان مسیحی علیرغم اینکه اکثریت جمعیت مسیحی ایران را تشکیل میدهند، از نظر حکومت به رسمیت شناخته نشده و از اساسیترین حقوق شهروندی محروم هستند.