براساس گزارش رسیده به سازمان ماده ۱۸، زندانی عقیدتی عبدالرضا (متیاس) علیحقنژاد، رهبر کلیسای خانگی برای نخستین بار پس از تبعید ناگهانی او به زندان میناب در تیرماه ۱۴۰۲ به مرخصی آمد و پس از دیدار از خانواده‌اش در انزلی دوباره به زندان میناب بازگشت. در تیرماه گذشته به متیاس حتی فرصت خداحافظی با همسرش آناهیتا و دخترش حنا نیز داده نشد و بدون اطلاع قبلی به زندان میناب در فاصله ۱۶۰۰ کیلومتری شهر انزلی منتقل شد.
عبدالرضا (متیاس) علیحقنژاد، نوکیش ۵۰ ساله، پیش از این بارها به دلیل فعالیت صلح‌آمیز دینی بازداشت شده است. هم اکنون، او به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طريق تبلیغ دین مسیحیت خارج از کلیسا» در حال تحمل شش سال حبس است.
او در آبان ماه ۱۳۹۳، به همراه، بهنام ایرانی و رضا (سیلاس) ربانی دیگر رهبران کلیسای موسوم به «کلیسای ایران»، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ دین مسیحیت خارج از کلیسا» هر کدام به شش سال زندان در تبعید داخلی محکوم شدند. این حکم سپس توسط دادگاه تجدیدنظر نقض شد و هر سه نفر از تمامی اتهامات مطرح شده تبرئه شدند. اما هفت سال بعد، ریاست دادگستری استان البرز، با نوشتن نامه‌ای به دیوان عالی کشور به این حکم اعتراض کرد. سرانجام شعبه دوم دیوان عالی، حکم اولیه شش سال زندان راتأیید کرد. متیاس روز ۲۵ دی ماه ۱۴۰۰، تنها دو هفته پس از آزادی از زندان اوین، به دادسرای انزلی احضار و از آنجا به زندان انزلی منتقل شد.
نوکیشان مسیحی توسط حکومت ایران به رسمیت شناخته نمی‌شوند. آنها اجازه شرکت در کلیساهای ارامنه و آشوری‌ها که آنها نیز با تبعیض‌های بسیاری روبرو هستند را ندارند. بنابراین، تنها گزینه‌ای که برای آنها باقی می‌ماند برگزاری کلیساهای خانگی است. در کلیساهای خانگی، مسیحیان به شکلی کاملا مسالمت‌آمیز براساس باورشان پرستش می‌کنند.
کیارش عالیپور، سخنگوی سازمان ماده ۱۸ در این رابطه گفت: «تساوی در برابر قانون و آزادی دین و عقیده برای همه شهروندان امری غیرقابل انکار است. کتاب مقدس نوکیشان مسیحی، همان کتابی است که مسیحیان ارمنی و آشوری در کلیساهای خود در ایران و به زبان‌های خود می‌خوانند. پس هیچ عمل مجرمانه‌ای در کلیساهای خانگی صورت نمی‌گیرد. پرسشی که پیش می‌آید این است که از منظر قانون چگونه است که کلیساهای خانگی جرم محسوب می‌شوند ولی مساجد خانگی و جلسات خانگی دعای مسلمانان شیعه مجاز هستند؟»
به طور کلی از جمله رنج‌های مسیحیان ایران به ویژه نوکیشان مسیحی می‌توان به زندان، تبعید، محرومیت از تحصیل، اخراج از محل کار، یورش به کلیساهای خانگی، شلاق خوردن، ضبط اموال شخصی و حتی سلب حق داشتن فرزند‌خوانده نام ببریم. مسیحیان ایران همچنان شاهد ادامه تبدیل و تخریب و مصادره مراکز دینی خود هستند. در حال حاضر شهروندان مسیحی مانند عبدالرضا (متیاس) علیحقنژاد در ایران در زندان و تبعید به سر می‌برند و عده بسیاری نیز در انتظار برگزاری دادگاه و رسیدگی به اتهامات خود هستند.
