ملت بزرگ ایران،
ما بهائیان به عنوان بخش کوچکی از ایرانیان با جان و دل خیزش آزادیخواهانه‌ی جوانان ایران را شادباش می‌گوییم و تا پیروزی کامل از آن پشتیبانی می‌کنیم.
بر همگان روشن است که چگونه بهائیان در کنار دیگر ایران‌دوستان از فردای انقلاب اسلامی مورد شدیدترین حملات قرار گرفتند و از رانده شدن صدها هزار تن از میهن خود تا اعدام‌های گروهی و از نجس شمرده شدن تا پراکندن سخیف‌ترین اتهامات، بیدادی نبوده که بر آنان روا نرفته باشد.
سرنوشت مشترکی که بهائیان با دیگر دگراندیشان در زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌های حکومت اسلامی یافتند، به میهن‌دوستان ایرانی نشان داد که بهائیان به عنوان بخشی از مردم ایران جز آزادی و سرافرازی میهن، خواسته‌ای ندارند و سیاهکاران با ریشه‌کن کردن آنان می‌خواهند از عقب‌نشینی‌های گذشته‌ی خود در برابر خواسته‌های زمانه انتقام بگیرند و هرگونه خواست پیشرفت‌طلبانه‌ی ایران‌دوستان را در نطفه خفه کنند.
پیشوای بهائیان در آستانه انقلاب مشروطه نوشت: «هر امتـى و ملتـى که به نهایـت انحطـاط و اضمحلال مبتلا شود، تا رسـتخیزى عظما نگردد، برنخیزد…» با توجه به بیدادی که امروزه بر ایرانیان می‌رود، باور داریم، ایران امروز در آستانه‌ی رستاخیزی بسیار گسترده‌تر ایستاده است.
