عطاالله ظفر، شهروند بهائی، روز یکشنبه ۳ مهرماه، علیرغم ناتمام ماندن مراحل درمانی به زندان اوین بازگردانده شد. این شهروند بهائی ۷۸ ساله همان روز در پی وخامت حال به بیمارستان طالقانی اعزام شده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز یکشنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۱، عطاالله ظفر، شهروند بهائی به زندان اوین بازگردانده شد.
یک منبع مطلع در خصوص وضعیت این زندانی به هرانا گفت: “آقای ظفر روز یکشنبه در پی وخامت حال جسمی پس از مراجعه به بهداری زندان، دچار سکته قلبی شده و به بیمارستان طالقانی منتقل شد. وی علیرغم عدم تکمیل دوره درمان پس از چند ساعت به زندان اوین بازگردانده شد. او همچنین در تاریخ ۲۸ شهریورماه، به بیمارستان منتقل شده و پس از انجام معاینات مجددا به بند بازگردانده شده بود. این امر منجر به افزایش نگرانی های خانواده این زندانی در خصوص وضعیت سلامت وی شده است.”
آقای ظفر پیشتر در تاریخ ۱۶ شهریور، در پی وخامت حال به بخش مراقبت های ویژه بیمارستان طالقانی تهران اعزام و به وسیله دستبند و پابند به تخت بسته شده بود. مامورین او را بعد از چند ساعت به زندان بازگرداندند.
در تاریخ ۷ شهریورماه امسال، عطاالله ظفر هنگامی که برای تحویل نامه پزشک مبنی بر عدم توانایی تحمل حبس به دادسرای اوین مراجعه کرده بود، بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت به زندان اوین منتقل شد.
آقای ظفر به همراه یک شهروند بهائی دیگر به نام عباس طائف در تاریخ ۵ مهرماه ۹۸ توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند. ماموران در زمان بازداشت ضمن تفتیش منزل برخی از لوازم شخصی آن ها را ضبط کرده و با خود بردند. عباس طائف در تاریخ ۴ آذرماه ۹۸ و عطاالله ظفر در مهرماه همان سال، با تودیع قرار وثیقه، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شدند.
این شهروندان سپس توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند که این حکم در تیر ماه سال گذشته توسط شعبه ۲۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
بر اساس حکم دادگاه تجدیدنظر، این شهروندان هر یک از بابت اتهام “اقدام علیه امنیت ملی از طریق اداره و فعالیت موثر در تشکیلات فرقه بهائیت” به یک سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
