محمد شریفی مقدم، مصطفی عبدی و عباس دهقان، دراویش گنابادی، دوران محکومیت خود را در بند ۶ زندان اوین سپری می کنند. بعلاوه کسری نوری، دیگر درویش گنابادی در بند سیاسی زندان عادل آباد شیراز، از دسترسی به نشریات داخلی محروم بوده و امکان ادامه تحصیل در زندان نیز از او منع شده است. نوری مدت هاست که به دلیل دوری محل سکونت خانواده‌اش، از ملاقات با آنها محروم مانده است.
خبرگزاری هرانا – یک منبع مطلع از وضعیت این زندانیان به هرانا گفت: “محمد شریفی مقدم، مصطفی عبدی و عباس دهقان، هم اکنون در بند ۶ (۳۵۰ سابق) زندان اوین نگهداری می شوند. بعلاوه کسری نوری دیگر درویش گنابادی در بند زندانیان سیاسی زندان عادل آباد شیراز، از دسترسی به نشریات داخلی محروم بوده و امکان ادامه تحصیل در زندان نیز از او منع شده است. وی مدت هاست که به دلیل دوری محل سکونت خانواده اش، از ملاقات با آنها محروم مانده است.”
اوائل مردادماه امسال، عباس دهقان در پی ابتلا به کرونا به قرنطینه بهداری زندان اوین منتقل شد. وی که از رسیدگی مناسب پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم مانده بود، نهایتا در پی کسب بهبودی نسبی وضعیت عمومی، در تاریخ ۱۱ مرداد به بند عمومی این زندان بازگردانده شد.
محمد شریفی مقدم، مصطفی عبدی و عباس دهقان، در تاریخ ۲ مردادماه ۱۴۰۱، همراه با تعداد پرشماری از زندانیان سیاسی از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل شدند.
هرانا در خردادماه امسال، طی گزارشی به شرح آخرین وضعیت این ۴ درویش گنابادی در زندان‌های تهران بزرگ و عادل آباد شیراز پرداخته بود.
اواسط فروردین ماه امسال، آقایان شریفی مقدم، عبدی و دهقان که در آن زمان در زندان تهران بزرگ نگهداری می شدند، از ملاقات با خانواده خود محروم شدند. شریفی مقدم همچنین از رفتن به کتابخانه زندان نیز محروم شده بود. محرومیت این سه درویش گنابادی، در پی مجادله و بحث با پیروزفر، معاون زندان تهران بزرگ صورت گرفته بود.
این دراویش گنابادی در جریان واقعه گلستان هفتم در سحرگاه ۱ اسفندماه ۹۶ بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. کسری نوری آذرماه سال ۹۸ از زندان تهران بزرگ به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد. وی در بهمن‌ماه سال ۹۹ به زندان اوین منتقل و نهایتا در تاریخ ۲۹ اسفندماه همان سال مجددا به زندان عادل آباد شیراز بازگردانده شد.
آقای شریفی مقدم پیشتر توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۲ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به برازجان و ۲ سال محرومیت‌های اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. این حکم با توجه به عدم درخواست تجدیدنظر تایید و به وی ابلاغ شده بود. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۷ سال و نیم حبس تعزیری قابل اجرا است.
مصطفی عبدی نیز توسط دادگاه انقلاب تهران به ۲۶ سال و سه ماه حبس تعزیری، ۱۴۸ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به سیستان و بلوچستان، ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه‌ها و احزاب و دسته‌جات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانه‌ای محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۷ سال و نیم حبس تعزیری در خصوص این زندانی قابل اجرا است.
عباس دهقان در سال ۹۷ برای پرونده‌‌ای که در دادگاه جنایی برای او باز شده بود مدت هفتاد روز تحت بازجویی قرار گرفت. وی در نتیجه‌ی ضربات پیاپی که در بازجویی به گوش او وارد کرده بودند، دچار نوعی از سکته و عفونت شدید شد. آقای دهقان همچنین در تاریخ ۹ مهرماه ۹۷ از زندان تهران بزرگ به بند ۲-الف سپاه در زندان اوین منتقل و مدتی بعد به زندان تهران بزرگ بازگردانده شد. این درویش گنابادی پس از بازداشت به مدت ۶ ماه در بازداشتگاه نیروی انتظامی شاپور نگهداری می‌شد.
آقای دهقان نهایتا بهمن ۹۹ به حبس، شلاق و پرداخت دیه محکوم شد. وی در بخش نخست پرونده توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد از بابت اتهام “اجتماع و تبانی بر ضد امنیت داخلی کشور” به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر عینا تایید شد. آقای دهقان همچنین در بخش دوم پرونده خود توسط شعبه ۱۱۴۶ دادگاه کیفری تهران به ریاست قاضی علیرضا پاشافر از بابت اتهام “اخلال در نظم عمومی” به ۱ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق، به اتهام “توهین به مامورین” به ۶ ماه حبس، از بابت اتهام “ضرب و جرح بسیجیان” به ۲ سال حبس و ۱۴۰ میلیون تومان دیه و به اتهام “شروع به قتل محمدحسین حدادیان” به ۳ سال حبس، مجموعا ۶ سال و ۶ ماه حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و پرداخت ۱۴۰ میلیون تومان دیه محکوم شد. محمدحسین حدادیان، یکی از بسیجیان حاضر در واقعه گلستان هفتم بود که نهادهای امنیتی از کشته شدن او در جریان اعتراضات خبر داده بودند.
با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۶ سال و ۳ ماه زندان برای وی قابل اجرا خواهد بود.
همچنین کسری نوری در مردادماه سال ۹۷ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی احمدزاده به تحمل ۱۲ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به ثلاث باباجانی، ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه‌ها و احزاب و دسته‌جات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانه‌ای محکوم شد. این حکم با توجه به عدم درخواست تجدیدنظر تایید و به وی ابلاغ شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۷ سال و نیم حبس تعزیری قابل اجرا است.
گفتنی است که این درویش گنابادی زندانی، در تابستان سال ۱۴۰۰ به دلیل آنچه که عدم مراجعه به دانشگاه عنوان شده است، از دانشگاه تهران اخراج شد. پس از پیگیری های مکرر در مراجعه شکوفه یداللهی، مادر کسری نوری به دانشگاه تهران، نامه ای مبنی بر لغو اخراج این درویش زندانی از دانشگاه اخذ شد. بر اساس این نامه، ادامه تحصیل کسری نوری پس از پایان دوران محکومیت بلامانع عنوان شد.
آقای نوری پیشتر، از سال ۱۳۹۰ تا میانه‌ی ۱۳۹۴ نیز به دلیل فعالیت رسانه‌ای برای درویشان گنابادی، یک دوره حبس در زندان‌های پلاک ۱۰۰ شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز و زندان اوین تهران را گذرانده بود.
مصطفی عبدی نیز پیشتر سابقه بازداشت و محکومیت داشته است. وی در تیرماه ۹۲ توسط قاضی صلواتی به اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی به ۳ سال حبس تعزیری محکوم و آذرماه ۹۴ پس از گذراندن دوره محکومیت سه ساله خود از زندان اوین آزاد شد.
محمد شریفی مقدم متولد ۱۳۷۰ و متاهل، مصطفی عبدی متولد ۱۳۶۴، کسری نوری متولد ۱۳۶۹ و همچنین عباس دهقان متولد ۱۳۶۶ و پدر دو فرزند است.
دراویش گنابادی به خصوص در سالهای اخیر فشار کم سابقه‌ای را از سوی دستگاه حاکمه تجربه می‌کنند. این فشارها به خصوص پس از واقعه “گلستان هفتم” شکل بیرونی و مشخص تری به خود گرفت.
گلستان هفتم به مجموعه وقایعی گفته می‌شود که از نیمه‌شب ۱۴ بهمن‌ماه سال ۹۶ با حضور پرتعداد نیروهای امنیتی و انتظامی در اطراف منزل دکتر نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی آغاز شد و در جریان آن صدها درویش بازداشت و سپس به احکام شلاق، حبس و اعدام محکوم شدند.
