مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان طی بیانیه ای به مناسبت نهمین سالگرد خودسوزی اعتراضی سه تن از پیروان این آیین، خواستار استیفای حقوق انسانی و مدنی پیروان آن در ایران شد. در بخشی از این بیانیه آمده است، “حرکتی که آغاز آن در خرداد ۱۳۹۲ اتفاق افتاد، بیداری و حق‌خواهی را بیش از پیش در فرهنگ یارسان آشکار نمود و چه بسا الگویی شد برای حق‌طلبی جوامع هم‌مرز فکری و جغرافیایی یارسان”.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کردپا، مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان طی بیانیه ای به مناسبت نهمین سالگرد خودسوزی اعتراضی سه تن از پیروان این آیین، خواستار استیفای حقوق انسانی و مدنی پیروان آن در ایران شد.
در بخشی از این بیانیه آمده است: “حرکتی که آغاز آن در خرداد ۱۳۹۲ اتفاق افتاد، بیداری و حق‌خواهی را بیش از پیش در فرهنگ یارسان آشکار نمود و چه بسا الگویی شد برای حق‌طلبیِ جوامع هم‌مرزِ فکری و جغرافیایی یارسان. آیین یاری گرچه در تمام طول تاریخ‌اش به صلح‌طلبی، آشتی‌جویی و مدارا شهره بوده است، اما در این مرام و منش، تن دادن به خواری و تسلیم شدن در برابر جبر و ستم نیز جایگاهی ندارد، گرچه حتی به سرسپاری و گذشتن از جان بینجامد.”.
متن کامل این بیانیه عینا در ادامه می آید:
“نه سال گذشت و باز خرداد آمد و خرداد برای یارسان، یاد‌آور یاران زنده‌یادی است که در اعتراض به تحقیر و پایمال شدن حقوق یارانشان، تن خویش را به شعله‌های سوزان آتش سپردند تا بسان مشعلی فروزان، راه آزادمردی و حق‌طلبی را روشنایی بخشند. جمعی دیگر از یاران، با تأسی به عزیزانشان «حسن» و «نیکمرد» و «محمد» پا در طریق طلب نهادند و به‌رغم فشارها و بی‌مهری‌های فراوانی که از دوست و غیر دوست دیدند، همچنان بر عهدی که با آنان بسته بودند، استوار ماندند. در این مسیر، سختی‌های راه و گام‌های کوتاه، مانع از پافشاری این جمع بر خواسته‌های برحقشان که همانا زدودن تبعیض و تحقیر و اجحاف است، نگردید.
حرکتی که آغاز آن در خرداد ۱۳۹۲ اتفاق افتاد، بیداری و حق‌خواهی را بیش از پیش در فرهنگ یارسان آشکار نمود و چه‌بسا الگویی شد برای حق‌طلبیِ جوامع هم‌مرزِ فکری و جغرافیایی یارسان.
آیین یاری گرچه در تمام طول تاریخ‌اش به صلح‌طلبی، آشتی‌جویی و مدارا شهره بوده است، اما در این مرام و منش، تن دادن به خواری و تسلیم شدن در برابر جبر و ستم نیز جایگاهی ندارد، گرچه حتی به سرسپاری و گذشتن از جان بینجامد.
امروز، در میان معضلات و مشکلات فراوان سیاسی و معیشتیِ اغلب هم‌‌میهنان، سخن گفتن از دردهای یارسان، شاید درد مضاعفی باشد که بر شانه‌های این مردم سنگینی می‌کند. لیکن حق‌طلبی را هم‌صدا با همه‌ی حق‌خواهانِ کشور فریاد می‌زنیم و دلسوزانه به مسئولان مملکت هشدار می‌دهیم که شرایط حاد داخلی و جهانی، فرصت‌ها را برای تعامل و امید به آینده‌ای بهتر محدود نموده است و دور از ذهن نیست که خدای ناکرده جامعه‌ی ما وارد چرخه‌ی خشونت، جنگ، چند دستگی و انتقام شود که در آن صورت، عقل و بینش، هدایتگر تحرکات و تحولات جامعه نخواهد بود و پیش‌بینیِ مسیرها غیرممکن خواهد شد.
مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان، با تمامی اقشار جامعه‌ی ایران به خاطر شرایط دشوار پیش‌آمده‌ی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ابراز همدردی می‌نماید. به‌ویژه، خود را شریک اندوه فاجعه‌ی اخیر ملی؛ یعنی ریزش ساختمان متروپل آبادان می‌داند که آن هم مشخص است که باز ریشه در بی‌تدبیری، رانت‌خواری، فساد گسترده و عدم شفافیت و پاسخ‌گویی حاکمان دارد.
در پایان، ضمن تجدید پیمان با یارانمان در نهمین سال‌یاد جان‌فشانی آنان، بر استیفای حقوق انسانی و مدنی یارسان و دیگر هم‌وطنان تأکید می‌کنیم و بار دیگر از زمام‌داران می‌خواهیم که برای احقاق حقوق جامعه، گام‌های عملی و مشهود برداشته، به جای نگاه امنیتی و سرکوب، به فکر حل ریشه‌ای مطالبات و مشکلات مردم (با اتکا به خواسته‌ی اکثریت ملت و نظر کارشناسان شایسته) باشند. بدیهی است، بدون برداشتن موانع، از جمله؛ تغییرات ساختاری در قانون اساسی به منظور به رسمیت شناختن حقوق برابر آحاد ملت، برچیدن زمینه‌های رانت‌خواری و فساد و ریا و فامیل‌سالاری در عرصه‌ی داخلی، و تنش زدایی و اولویت دادن به منافع ملی در عرصه‌ی بین‌المللی، نه‌تنها مشکلات جامعه حل نخواهد شد، بلکه ملت و میهن خسته‌ی عزیزمان روز به روز در گرداب بحران‌های همه‌جانبه گرفتارتر خواهند شد.
با آرزوی جهانی پر از دوستی و خردورزی و آرامش!”
گفتنی است طی خرداد تا مرداد ماه ۱۳۹۲ سه تن از پیروان آیین یارسان به نام های حسن رضوی، نیکمرد طاهری و محمد قنبری در اعتراض به تبعیض و رفتارهای توهین آمیز علیه این اقلیت، اقدام به خودسوزی کردند، این حرکت پس از آن انجام گرفت که سبیل یک زندانی یارسانی به نام کیومرث در زندان همدان به زور تراشیده شد، این اقدام، توهین به آداب و رسوم پیروان این کیش به شمار می‌رود.
طبق کتاب سرانجام، سبیل یکی از مقدسات آیین یارسان (اهل حق) است و بر مردان پیروی یارسان واجب است سبیل خود را نتراشیده و مُهر (دست نخورده) نگاهداری کنند. شرط ورود به مراسم جم و نشستن در حلقهٔ جم داشتن سبیل دست نخورده‌است. تراشیدن سبیل موجب خروج از دین و باطل شدن سرسپردگی به دین یاری می‌شود. اهل حق یا یارسان، آیینی است با مناسک عرفانی که جمعیت آنان در ایران حدود دو میلیون تن براورد می شود و بیشتر در مناطق غرب و شمال غرب ایران سکونت دارند.
