گزارش ها و تصاویری ارسالی به شبکه جهانی کلمه حاکی است که مسجد تاريخی اهل سنت شهرستان آبادان به مکانی برای نمایشگاه نهادهای دولتی تبدیل شده است!
یک منبع مطلع در گفتگو با خبرنگار کلمه می گوید: مسئولان جمهوری اسلامی، این مسجد تاريخى را به مکانی برای نمایشگاه های هنری و فرهنگی و همچنین مرکز ارایه آثار سپاه و بسیج تبدیل كرده اند؛ بگونه ای که امروزه، براحتی در آن موزیک هم پخش می کنند!
وی می افزاید: در ده های گذشته، بارها مردم و فعالان مذهبی اهل سنت خوزستان تلاش کرده اند که این مسجد تاریخی را احیا کنند و آن را تبدیل به عبادتگاه کنند، اما با بازداشت و تهدید مواجه شده اند؛ حتى شيخ عبدالحميد دوسرى، امام جمعه اهل سنت وقت اهواز را چند سال زندان و شكنجه كرده اند!
مسجد تاريخی اهل سنت آبادان که به مسجد تاريخی “رنگونی ها” شهرستان آبادان نیز مشهور شده است، در کنار ساحل رودخانه شط العرب و در نقطه صفر مرزى واقع شده است.
این مسجد که برخی به آن مسجد رانگونی ها هم می گویند، یکی از معروف ترین جاذبه های گردشگری شهر آبادان در استان خوزستان است.
مسجد مذکور یکی از زیباترین مساجد جنوب کشور به شمار می رود که قدمت آن به اواخر دوران قاجار باز می گردد.
گفتنی است که با مطرح شدن آبادان به عنوان یکی از شهرهای صنعتی، هزاران تبعه انگلیسی، هندی و پاکستانی به این شهر مهاجرت کردند. از نخستین گروه‌هایی که به آبادان آمدند کارکنان پالایشگاه رنگون پایتخت کشور برمه و عمدتاً رنگونی الاصل و مسلمان بودند. به همین لحاظ درصدد تأسیس عبادتگاه در زمین‌های شرکت نفت بآمدند و بالاخره با موافقت این شرکت، ساخت مسجد بدست کارگران پاکستانی پالایشگاه آبادان آغاز و در سال ۱۲۹۹ خورشیدی بنای آن نهاده شد.
کارگران رانگونی (میانماری) پالایشگاه نفت آبادان، سنی مذهب بودند.
درباره جایگاه این مسجد در آن برهه گفته می شود که مسجد رنگونی ها در آبادان به سرعت جای خود را در قلب مردم شهر باز کرد. در این مکان علاوه بر نمازهای روزانه، نماز اعیاد مختلف از جمله نماز عید فطر، نماز جمعه و سایر مراسم ها هم برگزار می شد. این مسجد در دوران پهلوی اول هم رونق قابل توجهی داشت و در آن نماز جماعت برگزار می شد. اما این مسجد تاريخی، از اولین مساجد اهل سنت کشور بود که توسط نظام جمهوری اسلامی در سال های آغازین انقلاب پلمپ شد.
این مسجد غصب شده که قدمتش بیش از صد سال است، در زمان جنگ عراق وايران نیز توسط نیروهای سپاه به مکانی برای استراحتگاه آنان تبدیل شده بود.
با پایان یافتن جنگ، بخش های آسیب دیده مسجد را ویران کردند و در ساختمان اصلی نیز تغییراتی صورت گرفت.
