یازدهم شهریورماه است و کمتر از دو هفته از انتشار فیلم‌های «شوک آور» هک شده 
اوین و بدرفتاری با زندانیان می‌گذرد. علی القاصی‌مهر، دادستان عمومی و انقلاب تهران، به همراه جمعی از مسئولان دادسرا و داستان‌های مناطق مختلف استان تهران، و خبرنگاران به اوین می‌آید تا از «نزدیک از وضعیت زندانیان» اطلاع یابد.
در این میان، آقای دادستان از وضعیت احکام سنگین تنی چند از نوکیشان مسیحی زندانی از جمله صاحب (زمان) فدایی،ناصر گل تپه و یوسف ندرخانی، «مطلع» می‌شود و دستوراتی در مورد پرونده این زندانیان عقیدتی می‌دهد، دستوراتی که نه تنها اجرا نمی‌شود بلکه به نظر می‌رسد خودش هم به آنها پایبند نبوده‌است.
«دستور» دادستان، «سرپیچی» مقامات زندان
دادستان چهار پیشنهاد را در مورد پرونده آقای فدایی مطرح کرده‌است: «تخفیف مجازات، تعلیق مجازات، آزادی با پابند الکترونیکی یا آزادی مشروط.»
دو روز پس از این دیدار آقای فدایی برای ۱۵ روز به مرخصی فرستاده می‌شود. این شهروند مسیحی امیدوار می‌شود که شاید بتواند پایان محکومیت خودش را در رشت،شهر محل اقامتش پیش از بازداشت، در کنار خانواده اش بگذراند.
وی پیش از پایان مرخصی تقاضای تمدید مرخصیش را می‌کند تا بتواند پس از سال‌ها، در جشن تولد دخترش حضور یابد.
در تهران به وی گفته می‌شود که با تمدید مرخصیش موافقت شده و وی به رشت بازمی‌گردد ولی روز بعد، پیامکی دریافت می‌کند که باید برای ادامه حبس به اوین بازگردد.
این شهروند مسیحی، ۲۷ شهریور ماه، به زندان بازگشته است. وی زمانی که از مقامات زندان در مورد توصیه‌های دادستان در مورد پرونده اش پرسیده، متوجه شده که آنها هیچ اقدامی نکرده‌اند.
آزادی مشروط «تحمیلی»
صاحب فدایی پیگیر می‌شود تا بداند چرا «دستور» دادستان، را مقامات زندان اجرا نکردند.
یکی از نزدیکان آقای فدایی از قول این شهروند مسیحی به «ماده ۱۸» می‌گوید «به دادیار در زندان گفتم که آقای دادستان آمده بود و چند دستور در مورد پرونده من داد از جمله تخفیف و تقلیل و پابند. جواب داد که آقای دادستان حالا یه چیزی گفته، قرار نیست هرچی می‌گوید بشه. گفتم: پس آقای دادستان هر چی می‌گوید نمیشه. یهو حرفش رو خورد. گفت که نه نه، اون طوری نه که حالا ما باید بررسی کنیم و از این جور حرف‌ها. حرفش رو سریع تغییر داد.»
این منبع از قول صاحب فدایی می‌افزاید که «دادیار به من گفت حالا شما برو یه فرمی از دفتردار بگیر… شنیدم زنگ زد به همین دفتردارش و گفت که همین الان به فدایی بگو که دارم مشروطه برات رد می‌کنم الان، نگران نباش. چون دادستان دستور داده الان داریم این رو پیگیری می‌کنم.
همین حرف‌ها را دفتردار به من گفت و افزود دستور داریم پیگیری می‌کنیم و آزادی مشروط را می‌خواهیم رد کنیم.»
این در حالی است که این شهروند مسیحی که به دلیل باور مسیحی و فعالیت صلح‌آمیزعقیدتی بیش از سه سال را در زندان سپری کرده‌است، هیچگاه تقاضایی برای آزادی مشروط نداده بود.
یکی از بندهای ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی در مورد آزادی مشروط تصریح می‌کند که «حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی ، دیگر مرتکب جرمی نمی‌شود.» آقای فدایی معتقد است که «وی جرمی مرتکب نشده‌است و حاضر نیست تعهد دهد که دیگر در کلیسای خانگی شرکت نکند.»
دادستانی که به حرف خودش پایبند نیست
طبق گزارش‌های رسیده به «ماده ۱۸»، صاحب (زمان) فدایی، یکشنبه، دوم آبان ماه ۱۴۰۰، اطلاع یافته که برای دومین بار با آزادی مشروط وی مخالفت شده‌است.
دادستانی که خودش به زندان آمده بود و چهار پیشنهاد از جمله آزادی مشروط را داده بود، این درخواست را رد می‌کند.
آقای فدایی، همراه با چند نوکیش مسیحی دیگر از گروه موسوم به «کلیسای ایران» در رشت، به دلیل فعالیت صلح‌آمیز عقیدتی و به اتهام «تشکیل کلیسای خانگی» و «ترویج» آنچه که «مسیحیت صهیونیستی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست قاضی احمدزاده، در سوم تیرماه ۱۳۹۶، به ده سال زندان محکوم شد.
بعد از درخواست اعاده دادرسی، تیرماه سال ۱۳۹۹، محکومیت صاحب (زمان) فدایی، به شش سال زندان کاهش یافت.
حکومت ایران بارها با ارایه اتهاماتی از این قبیل و بدون ارائه مدرک و مستندات، مسیحیان را روانه زندان کرده‌است. گروهی از گزارشگران سازمان ملل اخیراً در نامه ای به دولت ایران در مورد اذیت و آزار سیستماتیک مسیحیان ابراز نگرانی کرده و در مورد اتهامات مبهمی از جمله «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» توضیح خواسته بودند.
