به گفته یکی از کشیشان پروتستان ایرانی، طی حدود هشت ماه اخیر هر هفته یک مسیحی 
در ایران دستگیر شده است. طی روزهای گذشته نیز خبر دستگیری دو مسیحی منتشر شده که یکی از آنان از رهبران “کلیسای ایران” است.
یکی از کشیشان فعال استان تهران، کشیش بهنام ایرانی، در روز چهارشنبه ۲۵ فروردین ماه دستگیر شده است. بهنام ایرانی از رهبران “کلیسای ایران”، یکی از مهمترین شاخه‌های کلیسای پروتستان در ایران، است. به گزارش “شبکه خبر مسیحیان فارسی‌زبان”، نیروهای لباس شخصی جمهوری اسلامی وی را هنگامی دستگیر کرده‌اند که با ده نفر از جوانان مسیحی ساکن کرج جلسه‌ای عبادی در کلیسایی خانگی داشته است. طبق همین گزارش، ماموران اطلاعاتی که مسلح به سلاح گرم بوده‌اند، همراه با تهدید حاضران در جلسه کشیش بهنام ایرانی را کتک زده‌‌اند و سپس او را به جایی نامعلوم انتقال داده‌اند.
“شبکه خبر مسیحیان فارسی‌زبان” می‌نویسد که ماموران اطلاعاتی از جوانان حاضر در جلسه در همان مکان بازجویی کرده‌اند و از تمامی افراد خواسته‌اند به پرسشهایی درباره مسیحی شدن خود و اینکه چه کسی آنان را تعمید داده است پاسخ دهند. همچنین حاضران را تهدید کرده و از آنان خواسته‌اند طی روزهای آینده به اداره اطلاعات کرج مراجعه کنند.
طبق گزارش یاد شده، ماموران امنیتی همچنین به منزل مسکونی بهنام ایرانی در کرج رفته و در حالی که کسی در منزل نبوده، اقدام به شکستن در و قفل خانه و تفتیش و بازرسی و تخریب برخی لوازم آن کرده و بعضی لوازم شخصی کشیش را با خود برده‌اند. خانواده ایرانی با وجود مراجعه مکرر به اداره اطلاعات کرج، نتوانسته‌خبری در مورد محل حبس و اتهام این کشیش مسیحی بدست آورد.
بهنام ایرانی در سال ۱۳۸۴ نیز بخاطر فعالیت خود به عنوان کشیش مسیحی از سوی ماموران امنیتی دستگیرشد و به مدت یک ماه در بازداشت به سر برد و سپس با ۵ سال حکم تعزیری از سوی دادگاه انقلاب از زندان آزاد شد. این در حالی است که به گفته کشیش فیروز خانجانی، از کشیشان “کلیسای ایران” در ترکیه، “کلیسای ایران” به شکل زیرزمینی کار نکرده و مثل سایر کلیساها گزارش فعالیت‌ها و فهرست اعضایش را به دولت می‌داده است و بنابراین بهنام ایرانی به عنوان عضو شورای مرکزی “کلیسای ایران” فردی شناخته شده بوده که حتی در جلسات متعدد با دولت برای عرضه گزارش فعالیت‌های کلیسای خود شرکت داشته است.
دستگیری یک مسیحی ایرانی در هفته
فیروز خانجانی در مصاحبه با دویچه وله در مورد فشار بر مسیحیان در ایران گفت که این فشارها همواره در دوره جمهوری اسلامی وجود داشته،اما پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته تشدید شده است. وی گفت: «مسیحیان ایرانی به شکل خاصی زیر فشار هستند. البته تا آنجا که دوستان اطلاع دادند، قرار بود بعد از انتخابات احمدی‌نژاد یک سری از فشارها شروع شود که بخاطر وضعیت ایران به تاخیر افتاد. ولی در نهایت تصمیم گرفتند که بهترین وقت برای فشار آوردن روی مسیحیان الان است، چون بیشتر توجه افراد به سمت ناآرامی‌های ایران است. یعنی فکر می کنند در این وضعیت سرکوب مسیحیان به شکلی از انظار مخفی می‌شود. می‌شود گفت که الان هر هفته ما خبر دستگیری یک مسیحی را داریم.»
افزایش فرار مسیحیان از ایران
و لزوما همه اخبار مربوط به دستگیری مسیحیان آشکار نمی‌شود، همه اخبار مربوط به فزونی یافتن تهدیدها و حمله به کلیساهای خانگی نیز. تهدیدهای روزافزون موجب فرار شمار زیادی از ایرانیانی از خاک وطنشان شده که به مسیحیت گرویده‌اند و هم اکنون به عنوان پناهجو در کشورهایی چون ترکیه،پاکستان، ارمنستان، هند و قبرس به سر می‌برند.
کشیش فیروز خانجانی ضمن اشاره به دستگیری یکی دیگر از مسیحیان به نام امین پیشکار در رشت و نیز در حبس بودن کشیش یوسف ندرخانی، ناظر کلیسای گیلان، از هشت ماه پیش تاکنون، معتقد است که وضعیت همه مسیحیان در ایران بسیار بدتر از آن است که معمولا تصور می‌شود. وی اشاره می کند به اینکه مسیحیان را از حقوق اجتماعی و سیاسی‌شان محروم کرده‌اند و این وضع اخیرا شدت پیدا کرده است: «در گذشته مسیحیان از بسیاری از حقوق و فعالیت‌های اجتماعی محروم بودند. اجازه ورود به خیلی از بازارها را نداشتند. ولی الان می‌شود گفت که هر هفته و هر روز مورد تهدید قرار می‌گیرند. ابتدایی‌ترین مسئله که در حقوق بشر هم آمده این است که هر کس حق دارد، دین خود را آزادانه ابراز کند. اما ما می بینیم که در ایران این حق نادیده گرفته می‌شود.»
«حکومت ایران اقلیت‌ناپذیر است»
فیروز خانجانی می‌گوید که پروتستانهای ایران زیر فشار حکومت هستند، اما تنها آنها نیستند که با تهدید مواجه‌اند: «دولت ایران سعی می کند به هر شکل شده، اقلیت‌ها را سرکوب کند. الان مثلا سرکوب کلیسای پروتستان را شروع کرده، که حق خود می‌داند عقاید خود را ابراز کند، ولی ما خبر داریم که کلیساهای مسیحیان ارمنی و آشوری هم فشار زیادی را تحمل می کنند، که ممکن است بخاطر فشارهای نمایندگان‌شان حاضر نباشند صحبت کنند و کمی محافظه‌کارترند. مثلا در شهر رشت کلیسای ارتدوکس که در نقشه‌های قدیمی وجود دارد، ویران شده است. در شهرهای دیگر ایران هم این اتفاق دارد رخ می‌دهد.»
فعالان حقوق بشر در گزارشهای خود بارها نشان داده‌اند که همه اقلیت‌های دینی غیرشیعه اثنی عشری در ایران مورد تبعیض و تهدید واقع می‌شوند.
