عفوبین الملل خواستار توقف تخریب گورهای جمعی در خاوران و دفن شهروندان بهائی در قبرستان بهائیان 
که سالها مورد استفاده آنها قرار داشته شد.
بدنبال تخریب مزار خاوران و دفن برخی شهروندان متوفی بهائی در این محل، عفو بین الملل خواستار توقف تخریب گورهای جمعی شده و از جمله از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل خواست تا برای ایجاد فوری سازوکاری جهت جمع آوری و تجزیه و تحلیل شواهد مربوط به نقض حقوق بشر و جنایات گذشته و در حال انجام، از جمله موارد مربوط به قتل عام ۱۹۸۸، به منظور امکان پیگرد قانونی مسئولین و تأمین عدالت و جبران خسارت برای قربانیان اقدام فوری بعمل بیاورند.
عفو بین الملل همچنین از جامعه جهانی خواست تا مقامات ایران از جمله مقامات شهرداری تهران و سایر شهرها و همچنین وزارت کشور را که بر مدیریت گورستانها نظارت میکنند، برای حفاظت و نگهداری خاوران و سایر مکانهای گورهای جمعی بعنوان صحنه های جنایت در سراسر ایران تحت فشار قرار دهد.
دایانا الطحاوی تاکید کرد: «با گذشت بیش از ۳۳ سال، این جنایات علیه بشریت در میان بحران مصونیت از مجازات سیستماتیک، همچنان زخمی آشکار در ایران است. کسانی که علیه آنها شواهدی در رابطه مستقیم با این جنایات وجود دارد، همچنان در مناصب عالی قدرت هستند. آنها شامل رئیس فعلی قوه قضائیه و وزیر دادگستری هستند که نقش ایشان برای پیگیری عدالت بسیار حیاتی است».
عفو بین الملل امروز پنجشنبه ۹اردیبهشت در نوشت:
ایران؛ تخریب محل گورهای جمعی را متوقف کنید و اجازه دهید تا بهائیان تحت آزار و شکنجه با شرافت دفن شوند
مقامات ایرانی اعضای اقلیت بهایی تحت آزار و اذیت را از دفن عزیزانشان در قطعات خالی در یک قبرستان در نزدیکی تهران که آنها برای دهه‌ها استفاده کرده‌اند منع کرده‌اند، در عوض اصرار دارند که آنها را بین گورهای موجود در داخل این قبرستان یا در نزدیکی محل گور جمعی خاوران که محل دفن زندانیان قتل عام شده ۱۹۸۸ می‌باشد دفن کنند.
سایت قبرستان خاوران، که گمان می‌رود حاوی بقایای بیش از چند صد قربانی ناپدید شده اجباری و اعدام‌های مخفی غیرقانونی سال۱۹۸۸ باشد، در دهه‌های اخیر بارها بولدوزر شده و در مبارزه برای عدالت و حقیقت، اهمیت ملی به دست آورده است.
مقامات ایرانی با تحت فشار قرار دادن خانواده‌های بهایی برای دفن عزیزان خود در آنجا، این مکان گورهای جمعی را در معرض خطر تخریب بیشتر قرار می‌دهند، موانع بیشتری بر شواهد مهم پزشکی قانونی ایجاد میکنند، و مرتکب جنایات علیه بشریت از جمله ناپدید شدن اجباری، شکنجه و سایر اقدامات غیرانسانی علیه خانواده‌های کسانی که به‌زور ناپدید شده و مخفیانه کشته شدند می‌شوند.
دایانا الطحاوی (Diana Eltahawy)، معاون مدیر عفو بین الملل در خاورمیانه و شمال آفریقا:
«این آخرین تلاش جنایتکارانه طی سالهای گذشته توسط مقامات ایران برای تخریب مکانهای گورهای جمعی قربانیان قتل عام زندانهای سال ۱۹۸۸ در تلاش برای از بین بردن شواهد مهم جنایات علیه بشریت، انکار حقیقت، عدالت و جبران خسارت به خانواده ها بوده است. کسانی که به زور ناپدید شدند و به طور غیرقانونی اعدام شدند».
الطحاوی افزود: «مقامات ایران علاوه بر اینکه باعث درد و رنج بیشتر اقلیت بهائی تحت آزار و اذیت با سلب حق از آنها برای دفن با عزت عزیزانشان مطابق با اعتقادات مذهبی آنهامی شوند همچنین عامدانه صحنه جرم را نابود می کنند».
اعضای خانواده ها که در تاریخ ۲۳ آوریل به محل گورهای دسته جمعی مراجعه کردند، تعداد ۸قبر تازه خالی و ۲قبر جدید را که با علامت مشخص شده به نام مرحوم مشخص شده بود، مشاهده کردند.
عکس های بررسی شده توسط عفو بین الملل این موضوع را تأیید می کند و خطوطی را نشان می دهد که روی خاک برای کندن گورهای جدید کشیده شده است.
خانواده ها همچنین طی ۲ماه گذشته افزایش حضور امنیتی و اطلاعاتی در محل را مشاهده کرده اند.
عفو بین الملل با یک گوره حقوق بشری بهایی و خانواده های قربانیان قتل عام ۱۹۸۸ در خارج از ایران که در تاریخ ۳ آوریل از گورستان خاوران بازدید کرده و عکس تهیه کرده بودند مصاحبه کرد.
به دلیل ایجاد جو رعب و وحشت توسط مقامات حکومتی علیه کسانیکه چنین اطلاعاتی می دهند، این سازمان قادر به صحبت کردن با خانواده های قربانیان در داخل ایران نبود.
بهائیان از برگزاری مراسم تدفین منع شدند
جامعه بین المللی بهایی (BIC) ماه گذشته گفت یک مقام عالی رتبه در سازمان بهشت زهرا، بهاییان را از دفن عزیزانشان در قطعات خالی در قبرستان گلستان جاوید محروم کرد.
این مقام گفت که از این پس آنها باید اجساد بهاییان را یا در بین قبرهای موجود در قبرستان بصورت فشرده جابدهند و یا در محل گورهای جمعی در خاوران دفن کنند. با توجه به کمبود فضای بین گورهای موجود در گورستان گلستان جاوید تنها گزینه برای خانواده ها دفن متوفیان در گورستان خاوران است.
جامعه بهائیان به شدت به مقامات حکومتی برای مجبور کردن ایشان به هتک حرمت به محل گورهای جمعی خاوران اعتراض کرده اند.
عفو بین الملل گزارشهای ناراحت کننده ای از جامعه بین المللی بهائی دریافت کرده است مبنی بر اینکه اجساد در سردخانه ها باقی مانده اند زیرا خانواده های بهائی از دفن عزیزانشان در محل گورهای جمعی در خاوران سرباز زده اند.
دستکم یکی از خانواده های بهائی گزارش داده است که در ماه آوریل یکی از اعضای خانواده متوفی بدون اطلاع و رضایت آنها در یک منطقه متروکه در خارج از گورستان گلستان جاوید، بدون برگزاری آداب و رسوم دفن بهائیان به خاک سپرده شد، زیرا خانواده حاضر به شریک شدن در تخریب گور جمعی خاوران نبوده است.
طبق قوانین ایران، دفن باید با اجازه کتبی ارگان های رسمی در گورها و گورستان های رسمی انجام شود. متهمان به انجام دفن های غیرقانونی ممکن است تحت تعقیب کیفری منجر به بازداشت یا جریمه نقدی قرار گیرند.
جامعه جهانی باید مقامات ایرانی از جمله مقامات شهرداری تهران و سایر شهرها و همچنین وزارت کشور را که بر مدیریت گورستانها نظارت میکنند، برای حفاظت و نگهداری خاوران و سایر مکانهای گورهای جمعی بعنوان صحنه های جنایت در سراسر ایران تحت فشار قرار دهد. اینکار برای انجام نبش قبرها و اطمینان از حفظ شواهد و شناسایی صحیح اجساد توسط پزشکی قانونی لازم است.
مقامات ایرانی همچنین باید بلافاصله به اعضای اقلیت بهایی اجازه دهند تا بر اساس اعتقادات خود در آیین ها و آداب و رسوم دفن و عزاداری شرکت کنند و به آزار و اذیت سیستماتیک آنها پایان دهند.
همچنین مقامات جمهوری اسلامی آنها را ناپاک می دانند و معتقدند که نباید در کنار مسلمانان به خاک سپرده شوند. مقامات، منطقه ای را که شامل گورستان گلستان جاوید و مکانهای گورهای جمعی خاوران است، بعنوان لعنت آباد معرفی میکنند. گل این منطقه توسط سازمان بهشت زهرا اداره می شود.
طی ۴ دهه گذشته، مقامات ایرانی بارها و بارها قبرستان بهائیان را در سراسر کشور تخریب کرده و مورد هتک حرمت قرار داده است. در موارد متعدد مقامات همچنین اجساد اعضای جامعه بهائی با نبش قبر کرده و با هتک حرمت آنها، اجساد را به مناطبق متروکه منتقل کرده است.
مقامات ایرانی با جلوگیری از دفن اقلیت بهائی مطابق آداب و رسوم مذهبی خود، ماده ۱۵ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی و ماده ۲۷ میثاق بین المللی را نقض می کنند. حقوق مدنی و سیاسی که ایران هر دو را امضا کرده است. این اقدامات همچنین رفتار بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیر آمیزی است که طبق قوانین بین المللی ممنوع است.
این سوء استفاده ها در چارچوب الگوی گسترده تری از نقض سیستماتیک و گسترده حقوق بشر علیه اعضای اقلیت بهائی، از جمله دستگیری، بازداشت خودسرانه، تعطیلی اجباری مشاغل، مصادره اموال، ممنوعیت های استخدام در بخشهای عمومی، محرومیت از دسترسی به آموزش عالی و تبلیغات نفرت انگیز در رسانه های دولتی صورت می‌گیرد.
اقدام بین المللی مورد نیاز در برابر جنایات علیه بشریت توسط ایران
در گزارش سال ۲۰۱۸ ، عفو بین الملل به این نتیجه رسید که علاوه بر ارتکاب جنایت علیه بشریت در قتل عام سال ۱۹۸۸، با ناپدید شدن اجباری و اعدام فراقانونی هزاران مخالف سیاسی، مقامات ایرانی مرتکب جنایات مداوم علیه بشریت از جمله ناپدید شدن اجباری، آزار و شکنجه و سایر موارد شده اند.
اقدامات غیرانسانی، از جمله با ادامه کتمان سرنوشت و محل زندگی قربانیان ادامه یافته است.
با توجه به جو حاکم بر مصونیت از مجازات سیستماتیک در ایران، عفو بین الملل بار دیگر درخواست خود را از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل برای ایجاد فوری سازوکاری برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل شواهد مربوط به نقض حقوق بشر و جنایات گذشته و در حال انجام، از جمله موارد مربوط به قتل عام ۱۹۸۸، به منظور امکان پیگرد قانونی مسئولین و تأمین عدالت و جبران خسارت برای قربانیان در مدت طولانی مورد تاکید مجدد قرار می دهد.
الطحاوی ادامه داد: «با گذشت بیش از ۳۳ سال، این جنایات علیه بشریت در میان بحران مصونیت از مجازات سیستماتیک، همچنان زخمی آشکار در ایران است.
کسانی که علیه آنها شواهدی در رابطه مستقیم با این جنایات وجود دارد، همچنان در مناصب عالی قدرت هستند. آنها شامل رئیس فعلی قوه قضائیه و وزیر دادگستری هستند که نقش ایشان برای پیگیری عدالت بسیار حیاتی است».
