زندانیانی که قیـمت آزادی‌شـان،جانشان بود
با وجود قوانین و مقرراتی که در صیانت واحترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندیماننداصل برائت، منع شکنجه، منع گرفتن اعتراف اجباری، ممنوعیت هتک حرمت و حیثیت زندانیاندر معاهدات بین‌المللی و قانون اساسی و قوانین قضا دولت جمهوری اسلامی ایراناما ظاهراً دست‌هایی در قوه قضاییهو دولت جمهوری اسلامی ایرانوجود دارد که عامران به شکنجه و زجر زندانیان سیاسی و امنیتی را بجای منع، تشویق میکنند. چرا که در دولتی که مدام شعار رعایت رأفت اسلامی را سر میدهد، نه تنها نشانی از این رأفت دیده نمیشود بلکه شنیدن خبر مرگ زندانیان عقیدتی و امنیتی بر اثر شدت صدمات وارده ناشی از درد و یا عدم رسیدگی پزشکی و درمانی به کرات اتفاق افتاده است.
زندانیانی که تنها جرم آنها اعتقادات و عقیده شخصیو قلبیشان می باشد،در میان نام این افراد اسامی:مصطفی عبدی،محمد علی طاهری، محسن امیراصلانی، یوسف ندرخانی، محمد ثلاث، سعادت جهانی، حمید راست بالا، محمدعلی آرایشبهچشممیخوردو در موارد اخیربهناممحجوبی نیز ازخانواده دراویش گنابادی دستگیر شده در سال ۱۳۹۶است که در بهمن ماه 1399 به کما رفت و سپسجانش را ازدست داد.
فایل صوتی کهدر زندان اوین ازویانتشار یافته بود، به صراحت اعلام میکرد کهبه طرز وحشیانه‌ای شکنجهومورد آزارجنسی و هتک حرمت قرار گرفته، به او داروهای متعدد خورانیده و در سلول انفرادی با بدترین وضع ممکن نگهداری کردند وحق هیچگونه تماس تلفنی با خانوادهنیز به او داده نشدهاست.خانواده وی علت مرگ را عدم انجام معایناتپزشکی بموقع وعدم نظارت در تجویز و مصرف داروها میداند. در حالیکهاداره کل زندانهای استان تهران: علت مرگ بهنام محجوبی را مسمومیت از طریق مصرف خودسرانه دارو اعلام کرد!و همچنین حمزه درویشزندانی عقیدتی سنی مذهب محبوس در اندرزگاه ۸ زندان لاکان رشت در حال گذراندن دوران محکومیت ۱۵ سال حبس تعزیری استکه چندی پیش در زندان به خاطر اعتقادات خود مورد توهین و ضرب و شتم توسط سایر زندانیان خطرناک قرار گرفته است.
سبکو رویه رفتار با شهروندانی که درایران به دلایلسیاسی و عقیدتی بازداشت یا زندانی میشوند بسیار فجیع است، این افراددر مراحل بازجویی از حقوق اولیه یک زندانیمثلانتخاب و یا داشتن وکیل، حق ارتباط با خانواده،محرومند و تحت شدیدترین شکنجه‌ها مجبور به اعتراف اجباریمیشوند سپس دردادگاهای دقیقه‌ای و غیر علنیمحاکمه و به حبس‌های طولانی، شلاق و یا به اعدام محکوم میشوند.
یادآوری:اعمال فشار و سرکوب زندانیان عقیدتی،ناقض ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده های ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی است. همچنین در ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به صراحت به رعایت حقوق شهروندی افراد در اجرای مناسک مذهبی، بیان عقاید، دیدگاههای مذهبی و سایر امور مرتبط با مسائل عقیدتی افراد بدون هیچگونه ترس تاکید شده است.و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون و عدم برخورداری آنها از حقوق شهروندیشان در درمان بیماریها و آسیبهای جسمی که میتوان گفت اکثر این افراد، این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس بوده اند به آن مبتلا گشته اند، اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد عملا شکنجه محسوب شده و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
