روز یکشنبه ۲۵ آبان ماه، حکم ۸۰ ضربه شلاق زمان (صاحب) فدایی، نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین به اتهام شرب خمر در مراسم عبادتی مسیحیان، اجرا شد. وی که هم اکنون دوران حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند، به همراه دو تن از اعضای کلیسای خانگی در شهریور ماه ۹۶ به شلاق محکوم شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ماده ۱۸، حکم ۸۰ ضربه شلاق زمان (صاحب) فدایی، نوکیش مسیحی در دادسرای «شهید مقدس» اوین اجرا شد.
محکومیت وی به ۸۰ ضربه شلاق در شهریور ۹۶ به دنبال شرکت در مراسم عبادتی مسیحیان و به اتهام “شرب خمر” صورت گرفته است.
آقای فدایی روز جمعه دوم آبان ماه، پس از پایان مرخصی پنج روزه به زندان اوین بازگشت. این نخستین بار بود که این شهروند مسیحی به مرخصی آمده بود.
زمان فدایی به همراه چهار شهروند مسیحی دیگر به نام‌های محمدعلی مسیب زاده، محمدرضا امیدی، یوسف ندرخانی و همسرش، در ۲۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵، در مراسم کلیسایی در رشت با حمله ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند.
آقای فدایی، همراه با یوسف ندرخانی، یوهان امیدی و دو نوکیش دیگر از گروه موسوم به «کلیسای ایران» در رشت، به دلیل فعالیت صلح‌آمیز عقیدتی و به اتهام «تشکیل کلیسای خانگی» و «ترویج» آنچه که «مسیحیت صیهونیستی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست قاضی احمدزاده، در سوم تیرماه ۱۳۹۶، به ده سال زندان محکوم شد. شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی در شهریورماه ۱۳۹۷ زمان فدایی را به دلیل فعالیت صلح آمیز عقیدتی و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و تکرار جرم به یک سال و شش ماه حبس و دو سال تبعید به نهبندان محکوم کرد.
بعد از درخواست اعاده دادرسی، روز دوشنبه دوم تیرماه ۹۸، محکومیت صاحب (زمان) فدایی، یوسف ندرخانی، رهبر کلیسای خانگی موسوم به «کلیسای ایران» به شش سال و محکومیت محمدرضا (یوهان) امیدی به دوسال زندان کاهش یافت.
این نوکیش مسیحی در شهریورماه ۹۸ جهت اجرای حکم حبس راهی اوین شد.
لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
