پیمان کوشک باغی، شهروند بهایی آزاد شد

پیمان کوشک باغی، شهروند بهایی که در تاریخ ۲۷ اسفندماه ۹۸ از زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود، از صدور حکم آزادی زودهنگام خود مطلع شد. آقای کوشک باغی با توجه بخشنامه نوروزی قوه قضاییه و تحمل بیش از یک سوم دوران محکومیت، دیگر به زندان باز نخواهد گشت.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پیمان کوشک باغی، شهروند بهایی که در تاریخ ۲۷ اسفندماه ۹۸ از زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود، از صدور حکم آزادی زودهنگام خود مطلع شد.

آقای کوشک باغی در سال ۱۳۹۳ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهام “عضویت در تشکلات غیر قانونی بهاییت با هدف اقدام علیه امنیت کشور از طریق فعالیت غیر قانونی در موسسه آموزشی (بی ای اچ ای)” به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
آزیتا رفیع‌ زاده همسر پیمان کوشک باغی که پیشتر به همراه همسرش توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت همین اتهام به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شده بود، مهرماه سال گذشته با اتمام دوره محکومیت خود از بند زنان زندان اوین آزاد شده بود.

در اواخر خردادماه ۱۳۹۰ و به دنبال برنامه هماهنگ دستگاه امنیتی برای تعطیلی موسسه علمی بهاییان، در موجی جدیدی از بازداشت این شهروندان با رفتن به منازل مدیران و تعدادی از اساتید این موسسه، منزل خانم رفیع‌زاده و آقای کوشک باغی نیز مورد تفتیش و بازرسی قرار گرفت و کتاب‌ها، یادداشت‌ها و وسایل الکترونیکی از جمله لپ‌تاپ و کامپیوتر شخصی‌ وی ضبط شدند.

از ابتدای ورود خانم رفیع زاده به زندان، درخواست او این بود که “همسرش با اطلاع قبلی و پس از دریافت ابلاغیه اجرای حکمش به زندان بیاید چراکه آن‌ها فرزند ۶ ساله‌ای دارند که در غیاب مادرش، تنها با پدرش زندگی می‌کند و همین موضوع وابستگی او را به پدرش افزایش داده و دستگیری احتمالی بدون اطلاع قبلی به فرزندشان صدمه زیادی وارد خواهد کرد”. علیرغم این درخواست، آقای کوشک باغی در اسفندماه سال ۹۶ هنگامی که همراه فرزند شش ساله‌اش برای ملاقات همسرش “آزیتا رفیع زاده” به زندان اوین رفته بود، جهت تحمل مدت محکومیت خود بازداشت شد. از این رو فرزند این خانواده در غیاب والدین خود برای نگهداری به خانواده دیگری سپرده شده بود.

شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.