اماکن کسب ۵ شهروند بهائی ساکن چابهار فک پلمپ شد

حقوق بشر در ایران – طی روزهای گذشته, پنج واحد صنفی متعلق به شهروندان بهائی ساکن چابهار از توابع استان سیستان و بلوچستان که در اوایل آبان ماه سالجاری بنا به دستور دستگاه قضائی پلمپ شده بود پس از گذشت بیش از ۱ ماه فک پلمپ شد.

به گزارش حقوق بشر در ایران, روز یکشنبه ۱۷ آذر ماه ۱۳۹۸, واحدهای صنفی متعلق به ۵ تن از شهروندان بهائی بنامهای “بهروز غلامرضایی” « کاشی سرامیک », “شمیم توحیدی” و “حبیب الله توحیدی” « عینک سازی », “احمد علی شوکتی” « عینک سازی », بهزاد غلامرضایی « تاسیسات لوله کشی » و “بهمن غلامرضایی « مغازه الکتریکی » که در تاریخ ۸ آبان ماه سالجاری به دستور مقامات قضائی پلمپ شده بود پس از گذشت بیش از ۱ ماه فک پلمپ شد.

براساس این گزارش؛ در تاریخ ۸ آبان ماه ۱۳۹۸؛ اداره اماکن عمومی در شهرستان چابهار همزمان با سالروز اعیاد بهائیان که به مناسبت تولد “سید علی محمد باب” از بزرگان دیانت بهائی, که این شهروندان بهایی محل کسب خود را برای حضور در اعیاد مذهبی خود تعطیل کرده بودند با استناد به “بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی”, اماکن کسب “بهروز غلامرضایی” « کاشی سرامیک », “شمیم توحیدی” و “حبیب الله توحیدی” « عینک سازی », “احمد علی شوکتی” « عینک سازی », بهزاد غلامرضایی « تاسیسات لوله کشی » و “بهمن غلامرضایی « مغازه الکتریکی » را پلمپ کرده بود.

هر ساله و با نزدیک شدن اعیاد مذهبی بهائیان که این شهروندان برای حضور در مناسک عیدشان محلهای کسب خود تعطیل می کنند و یا مهمانی های خانوادگی بعنوان رسومات مذهبی شان برگزار می کنند فشارهای امنیتی از سوی حکومت جمهوری اسلامی در ایران بیش از پیش بر شهروندان بهائی گسترش پیدا می کند.

شهروندان بهائی با استناد به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله پیروان ادیان بدون حقوق شهروندی در ایران محسوب می‌شوند. سرکوب این شهروندان در غالب: پلمپ محل کسب, محرومیت از حق تحصیل از مدرسه ابتدائی تا مدارج عالی, تخریب قبرستانها و همچنین دیگر مکانهای مقدس آنها و محرومیتهای گسترده دیگر که این شهروندان با آن دست و پنجه نرم میکند را در بر می‌گیرد.

سرکوب بهائیان ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز میباشد که در این ۲ ماده به صراحت بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و همچنین تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی برای افراد چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید شده است.