شیدا قدوسی, شهروند بهائی از زندان گرگان آزاد شد

شیدا قدوسی, شهروند بهائی ساکن گرگان که جهت سپری کردن دوران محکومیت حبس ۵ ساله خود در زندان این شهر بسر میبرد آزاد شد.

 

به گزارش حقوق بشر در ایران, شیدا قدوسی شهروند بهائی محبوس در زندان گرگان با اسفاده از قانون آزادی مشروط از این زندان آزاد شده است. با توجه به قانون آزادی مشروط چنانچه مجموع محکومیت حبس متهم زیر ده سال باشد میبایستی یک سوم مجموع حبس خود را سپری کند و با نظر دادستان میتواند مشمول قانون آزادی مشروط بشود. شیدا قدوسی در تاریخ ۲۶ مهر ماه سال ۱۳۹۱ و همزمان با یورش ماموران اداره اطلاعات گرگان به منازل شهروندان بهائی در گرگان و مینودشت به همراه ۲۳ تن دیگر از شهروندان بهائی در این دو شهر بازداشت شده بود. این شهروند بهائی که مادر دو فرزند است در دادگاه بدوی به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود که با ارجاع پرونده وی به دادگاه تجدیدنظر هشتمین و آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات شیدا قدوسی در تاریخ ۶ دیماه ۱۳۹۴ برگزار شده بود که طبق روال جلسات دادگاه قبل، برای متهمان برگه احضاریه فرستاده نشده بود و متهمان در دادگاه غایب محسوب شده بودند که با پیگیری خانم قدوسی و وکیل وی، فرصت دفاع در دادگاه برای این شهروند بهائی حاصل شده بود. لازم به ذکر است که, در آن جلسه دادگاه علاوه بر رسیدگی به پرونده شیدا قدوسی رسیدگی به پرونده پنج شهروند بهائی دیگر بنامهای: هنا کوشک باغی, پونه ثنائی , مریم دهقان، کاملیا بیدلی و هوشمند دهقان نیز مورد محاکمه قرار گرفته بودند.

در تاریخ ۲۳ خرداد سال ۱۳۹۶ شیدا قدوسی به همراه دو شهروند بهائی دیگر بنامهای: پونه ثنائی( تیموری) و نازی تحقیقی پس از تماس اداره اطلاعات جهت اجرای حکم خود را به زندان معرفی کردند.

لازم به ذکر است که علاوه بر شیدا قدوسی ۲۳ تن دیگر از شهروندان بهائی دیگر در تاریخ ۲۶ مهرماه ۱۳۹۱ در یورش همزمان به منازل شهروندان بهائی در گرگان و مینودشت بازداشت شده بودند. حداقل ۱۲ تن از این افراد بازداشت شده در شرایط بسیار بد بازجوئی که توام با شکنجه و توهین و آزارهای لفظی و روحی بوده است.

این شهروند بهایی در سال ۱۳۹۱ به همراه تعدادی دیگر از شهروندان بهایی بازداشت و در دادگاه بدوی به ۱۱ سال حبس محکوم شد و در دادگاه تجدیدنظر این حکم به ۵ سال حبس کاهش یافت که در نهایت وی با گذراندن یک سوم از کل حبس با آزادی مشروط آزاد شد.

لازم به یادآوری است که حکومت ایران آیین بهایی و حقوق پیروان آن را به عنوان یک دین به رسمیت نمی شناسد و مبنای بیشتر این اتهامات، برگزاری مراسم آیینی دعا و نیایش پیروان این دین در منازل افراد است.

شهروندان بهائی با استناد به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله پیروان ادیان بدون حقوق شهروندی در ایران محسوب میشوند. سرکوب این شهروندان در غالب: پلمپ محل کسب, محرومیت از حق تحصیل از مدرسه ابتدائی تا مدارج عالی, تخریب قبرستانها و همچنین دیگر مکانهای مقدس آنها و محرومیتهای گسترده دیگر که این شهروندان با آن دست و پنجه نرم میکند را در بر میگیرد.

سرکوب بهائیان ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز میباشد.