علی تپه رش، زندانی محبوس در زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به انتقال وی به بند قرنطینه این زندان دست به اعتصاب غذا زده است. همچنین در گزارشی دیگر از زندان رجائی شهر، ارکان پالانی جاف، زندانی عقیدتی سنی مذهب محبوس در این زندان در اعتراض به مخالفت مسئولین این زندان با مرخصی وی از تاریخ ۱۰ اسفندماه سالجاری دست به اعتصاب غذا زده است و پس از ضرب و شتم هم اکنون در سلول انفرادی نگهداری می شود.
به گزارش حقوق بشر در ایران, ارکان پالائی جاف, زندانی عقیدتی سنی مذهب محبوس در زندان رجائی شهر کرج در اعتراض به عدم موافقت مسئولان این زندان با مرخصی وی از تاریخ ۱۰ اسفند ماه سالجاری دست به اعتصاب غذا زده است و پس از اعلام اعتصاب غذا با ضرب وشتم مسئولان زندان رجائی شهر به سلول انفرادی منتقل شده است. همچنین علی تپه رش، زندانی محبوس در زندان مرکزی ارومیه در ششمین روز اعتصاب غذای خود به سر میبرد. این زندانی در تاریخ اول اسفندماه سالجاری به همراه قادر محمدزاده و سی تن دیگر از زندانیان دیگر به دلیل آنچه که «عدم رعایت قوانین زندان» اعلام کرده بودند، با دستور قضائی به بند امن زندان مرکزی ارومیه منتقل شده اند. بند قرنطینه زندان مرکزی ارومیه فاقد سیستم گرمایشی و همچنین فاقد آب گرم است و زندانیان محبوس در این بند از حق تماس تلفنی محروم هستند.
لازم به ذکر است که, حقوق بشر در ایران, درتاریخ ۱۶ اسفند ماه سالجاری از اعتصاب غذای قادر محمد زاده یکی دیگر ازندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه بدلیل مشابه با علی تپه رش در اعتصاب غذا بسر میبرد نیز اطلاع رسانی کرده بود.
بنقل از یک منبع نزدیک به ارکان پالائی جاف در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن تائید خبر اعتصاب غذا و انتقال این زندانی عقیدتی به سلول انفرادی گفت؛ مسئولان زندان رجائی شهر وقتی متوجه اعتصاب غذای ارکان پالائی جاف شدند بجای آنکه به خواسته وی از اعتصاب غذا توجه کنند اقدام به تراشیدن موهای سر وی کرده و این زندانی عقیدتی را پس از ضرب و شتم قرار دادند و سپس وی را سلول انفرادی منتقل کردند.
لازم به ذکر است این زندانی عقیدتی بارها تقاضای مرخصی داده بود و هر دفعه با یک بهانه با درخواست مرخصی وی مخالفت شده بود.
ارکان پالانی جاف، زندانی عقیدتی سنی مذهب اهل سرپل ذهاب، به ۷ سال حبس تعزیری محکوم شده است و از ۲ سال پیش در زندان رجائی شهر محبوس شده است.
لازم به ذکر است برخورداری افراد از رفتاری که در شان و شعون انسانی آنها باشد به صراحت در اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ به صراحت بر این نکات تاکید شده است.
