جرس: شب دوشنبه پنجم آبان ماه گروه های فشار سخنرانی استاد احمد عابدینی در یکی از مساجد نجف آباد را بر هم زدند.براساس این گزارش استاد عابدینی در شب اول سخنرانی خود که به مناسبت ایام غدیر برگزار می شد و مصادف با شب عید غدیر بود تعداد عیدها و جشن های اسلامی را بسیار بیشتر از عزاها دانست.
به گزارش ندای سبز آزادی، آقای عابدینی گفت: علاوه بر ولادت ائمه اطهار، عیدهای قربان، غدیر، فطر، مبعث، عرفه، روز مباهله، روز جنگ بدر، فتح مکه، فتح خیبر و یوم الاحزاب را داریم که سزاوار جشن است. در مقابل فقط رحلت و شهادت سیزده تن از چهارده معصوم را داریم و معصوم چهاردهم زنده است.
وی از مومنان خواست که بیشتر به عیدها بها دهند و همانگونه که عزاها را به صورت دهه ای برگزار می کنند، اعیاد را نیز به صورت دهه ای برگزار کنند تا فرصت برای بیان حقایق دین باشد و دین در بین جوان ها بد جلوه نکند و شیعه را تنها دین عزا و گریه ندانند.
براساس این گزارش این سخنران شب بعد با اشاره به اینکه با خشونت و سروصدا و درگیری حق روشن نمی شود تصریح کرد: طرفداران حضرت علی (علیه السلام) سزاوار است که از دشنام، توهین و… به خلفا و بزرگان اهل سنت خودداری کنند تا فضا آماده شود و مثلا در اینترنت سخنان حضرت علی(ع) پخش شود و از همگان مسلمان و غیر مسلمان، شیعه و سنی خواسته شود تا کلمات دیگران را نیز بیاورند و کنار کلمات حضرت علی(ع) گذاشته شود و به این گونه است که فضل حضرت علی برتمامی صحابه روشن می شود و همه جهان از این نور الهی بهره می برند.
در آخرین شب این سلسله سخنرانی که موضوع بحث ایجاد حماسه اخلاقی بود با خواندن و معنا کردن خطبه 206 نهج البلاغه، کراهت حضرت علی (ع) ازینکه یارانش به لشکر معاویه دشنام می دادند توضیح داده شد وبیان شد که کشتن دشمن هنگام هجوم، جایز بلکه واجب است و دفاع از خود و از دین و سرزمین نیز واجب. ولی هیچ راهی شرعی و عقلایی برای دشنام دادن به دشمن وجود ندارد، مومن باید اخلاق مدار باشد زبانش را از فحش و ناسزا بازدارد.
براساس این گزارش در اواسط بحث، فردی بلند قد وارد مسجد شد و با داد و فریاد خود را به جلوی جمعیت رساند و با گفتن اینکه «ما می خواهیم برروی مهرهای گلی نماز بخوانیم نه برسنگ! چرا در جامهری مسجدها سنگ گذاشته اند!» مجلس را به هم ریخت. دوستان دیگرش نیز وارد شدند و تاچند دقیقه میکروفون را گرفتند و سروصدا و توهین به سخنران و… ادامه یافت. استاد عابدینی همچنان بر صندلی خود نشسته بود. پس از حدود یک ربع با کمک مردم و روحانیون حاضر، مجلس آرام شد و او سخنان خود را ادامه داد.
سخنران پس از به پایان رساندن خطبه 206، از بر هم زنندگان مراسم خواست به جای سروصداو به هم ریختن مجلس از راه منطقی وارد شوند و به مناظره علمی تن دهند و متذکر شد همانگونه که مثلا در علم پزشکی و در بیمارستان، مناظره علمی بین یک متخصص با یک پرستار برقرار نمی شود و معنا ندارد گفت: بنده از چند مرجع تقلید برگه اجتهاد دارم. تاکنون دوازده کتاب و حدود صد مقاله نوشته ام. کسی را برای مناظره پیدا کنید و بیاورید که حداقل یک برگه اجتهاد داشته باشد تا معلوم شود به اصطلاحات فقهی و دینی وارد است تا مناظره کنیم. اصلا اگر نکته ای دارید، کتاب ها یا مقاله ها را نقد و آن را چاپ کنید. حتی اگر توانایی چاپ آن را نداشتید خودم هزینه اش را می پردازم.
براساس این گزارش سخنران برای آن جوانان احساسی و فریب خورده متذکر شد که علم آموزی بهتر از پیروی از احساسات است و اجازه دهید تا در جوّی آرام آن شبهات را پاسخ دهیم. اما هر چند دقیقه یکی از این افراد حرفی می زد و دیگرانشان برای لحظاتی مجلس را متشنج می کردند.از جمله، یکی از این افراد گفت “ما صدها روایت برای مستحب بودن پیراهن مشکی داریم تو یک روایت برای مستحب نبودن آن بیاور” سخنران روایت های استحباب لباس سفید را از اصول کافی مرحوم کلینی آدرس داد و لباس ائمه اطهار را سبز و لباس بنی عباس را سیاه دانست. باز سروصدای دیگری بلند شد که چرا از شجاعت حضرت ابوالفضل نمی گویی!؟ سخنران با آرام کردن او و دوستانش ادامه داد: «در قرآن در مورد نماز جمعه آمده است “اذا نودی للصلوة من یوم الجمعه فاسعوا الی ذکر الله” با این حال بین مراجع چندین نظر وجود دارد و مقلدان هر مرجع تقلیدی به فتوای همان مرجع عمل می کنند و نزاعی ندارند. چرا در این شرایط حساس کشور باید پیرامون چیزهایی که مهم نیست بحث شود؟ بالاخره لباس سیاه یا مکروه است یا جایز یا مستحب یا مباح. هرکس به وظیفه خودش عمل کند. نزاع نکنیم. اما پیرامون فضایل، این را باید توجه داشته باشیم که این ایام مربوط به حضرت علی بود و هرشب یکی دو جمله از نهج البلاغه بیان کردم. فضایل حضرت ابوالفضل را نیز انشاءلله در محرم خواهم گفت.»
با توهین اشکال شد که در یک مقاله در سایت، شب قدر را شب جشن دانسته ای و گفته ای سیاه نپوشید. سخنران پاسخ داد: گفته ام و نوشته ام که در شب قدر سه مناسبت هست یکی هرسال تکرار می شود و آن شب قدر بودن است که بهتر از هزار ماه است و قرآن آن را در سوره دخان مبارک دانسته است (انا انزلناه فی لیله المبارکه) و ما نیز هرسال باید قدر این شب را داشته و آن مبارک بدانیمش. دوم سالگرد شب قدری است که در آن قرآن نازل شده است و چون قرآن، عِدل اهل بیت است این مناسبت نیز باید هرسال پاس داشته شود و مبارک است.
اما مسئله سوم اینکه در این شب های مبارک ابن ملجم ملعون به امام معصوم حضرت امیرمومنان علی (ع) ضربت زد و امتی را عزادار کرد و گفته ام این مناسبت نیز باید پاس داشته شود و جهالت و حماقت ابن ملجم نیز برای مردم روشن شود. اما همیشه و همه جا در شب قدر کاملا سیاه پوش نشود تا گمان شود شیعه شب قدر بودن و مبارک بودنش را قبول ندارد.براساس این گزارش بالاخره این مجلس پرتنش و پرسروصدا، پس از یک ساعت و بیست دقیقه با چند دعا خاتمه یافت.پس از سخنرانی یکی از همین افراد مشت محکمی بر ماشینی که استاد عابدینی سوار آن شده بودند کوبید. ماشین حرکت کردو رفت. اما آن گروه همچنان به عربده کشی هاو اهانت هایشان به روحانیون حاضر در آنجا و ریش سفیدها ادامه می دادند.
براساس این گزارش پس از این واقعه این افراد با برگزار کنندگان مراسم های سخنرانی چند تماس تلفنی گرفتنه و فحاشی کرده اند. یک نفر پیامک فرستاده که حاضر است مناظره کند. وقتی از او در مورد زمان و مکان و موضوع مورد نظرش سوال شد، جوابش تنها چند فحش رکیک بوده است.
این افراد همچنین با تهدیداتی چون زیر گرفتن با خودرو و… از هیات های مذهبی خواسته اند که احمد عابدینی را به به عنوان سخنران دعوت نکنند.این در حالی است در این ایام تعداد افرادی که پای درس ها و سخنان استاد عابدینی در نجف آباد حاضر می شوند، شاید به دوهزار نفر و حتی بیشتر هم برسد.
