بدیع صفاجو، دانشجوی بهائی دانشگاه علوم تحقیقات, از دانشگاه اخراج شد

بدیع صفاجو، شهروند بهائی ساکن کرج و دانشجوی ترم هفت مهندسی شیمی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد به دلیل اعتقاد به دیانت بهائی از این دانشگاه اخراج و از ادامه تحصیل بازماند.

به گزارش هرانا ، بدیع صفاجو، دانشجوی بهایی ترم هفت مهندسی شیمی، روز چهارشنبه ۱۹ دی‌ماه ۹۷، به دلیل اعتقاد به دیانت بهائی از واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اخراج و از ادامه تحصیل محروم شده است. یک منبع نزدیک به این شهروند بهائی ضمن تائید خبر محرومیت بدیع صفاجو از تحصیل در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “بدیع صفاجو دانشجوی بهایی ساکن کرج که در سال ۹۴ جز معدود دانشجویان بهائی بود که امکان ورود به دانشگاه را یافته بود. بدیع صفاجو در سال ۹۴ با وجود رتبه ۱۹۰۰ در رشته ریاضی فیزیک محروم از تحصیل شد اما پس از مدتی پیگیری جز معدود دانشجویان بهایی بود که توانست وارد دانشگاه شود اما حالا پس از گذشت ۷ ماه این شهروند بهایی که در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد تحصیل می‌کرد را مجدد به دلیل باور مذهبی‌اش از تحصیل محروم شده است. روز چهارشنبه در حالی که سر جلسه امتحان پایان ترم حاضر شده بود او را از سر جلسه بلند کرده و به او گفتند که از دانشگاه اخراج است. طی صحبت‌هایی که با رئیس بخش مربوطه داشته متوجه شد که به علت بهایی بودن اخراج شده است. لازم به ذکر است که معدل او ١٩.٧٠ بوده و ترم آینده فارغ التحصیل می‌شد”. با وجود محرومیت شهروندان بهایی از تحصیل در دانشگاه‌ها، برخی از این شهروندان گاها موفق به ورود به دانشگاه شده و پس از مدتی به بهانه‌های مختلف توسط مسئولین از ادامه تحصیل محروم می‌مانند. لازم به ذکر است روز شنبه یک دانشجوی بهایی دیگر به نام سما نظیفی نیز در همین استان و در جلسه امتحان از دانشگاه آزاد واحد شهریار اخراج و از ادامه تحصیل محروم شده بود.

علیرغم نص صریح قانون، طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم هستند.
هر ساله گزارشات زیادی از محروم شدن شهروندان بهایی از ادامه تحصیل در دانشگاه‌های ایران منتشر می‌شود. این موضوع حتی افرادی را که در آستانه فارغ‌التحصیلی هستند را نیز در بر می‌گیرد.

شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.