یک شهروند بهائی ساکن تنکابن به نام پویا رضویان به دلیل دفاع در برابر توهین به عقیده‌اش از ادامه تحصیل و اخذ مدرک دیپلم محروم مانده است.
به گزارش هرانا ، پویا رضویان، شهروند بهایی ساکن تنکابن، از ادامه تحصیل و دریافت مدرک دیپلم محروم مانده است. این شهروند بهایی در سال تحصیلی ۹۰-۹۱ به جهت اعتراض به خواندن کتابی در مخالفت با آیین بهایی سر صف مدرسه، از محل تحصیل خود اخراج شده بود. به گفته مسئولین اداره آموزش و پرورش پرونده وی به اداره اطلاعات ساری منتقل شده است. یک منبع نزدیک به این شهروند بهایی به گزارشگر هرانا گفت: “پویا رضویان، در سال تحصیلی ۹۰-۹۱ به دنبال خوانش بخشهایی از کتاب ردیه‌ای که در مخالفت با آئین بهایی بود در سر صف مدرسه به این موضوع معترض شد و از اعتقاد خود دفاع کرد. در پی این موضوع از مدرسه اخراج شد و پرونده وی توسط رئیس آموزش و پرورش تنکابن به آموزش و پروش ساری منتقل شد. پس از پیگیری‌ها مشخص شد پرونده از دست آنها نیز خارج شده و در دست اداره اطلاعات ساری است”. به گفته این منبع مطلع با وجود پیگیری‌های مکرر این شهروند بهایی پس از گذشت بیش از ۶ سال کماکان از ادامه تحصیل و دریافت مدرک دیپلم محروم مانده است. لازم به ذکر است ردیه نویسی علیه آئین بهایی از زمان قاجار آغاز گردیده و تاکنون شکل آن با تغییرات مختلف روبرو بوده است. به طوری که پس از انقلاب ۵۷ بخشهایی از این ردیه‌ها به کتاب‌های درسی مدارس نیز ورود پیدا کرد.
گفتنی است در سال‌های اخیر نیز انتشار این کتاب‌ها که ناشران آن عمدتا از بودجه های دولتی یا نهادهای مذهبی ارتزاق می کنند با افزایش چشمگیری مواجه بوده است. از جمله در اردیبهشت ماه سال ۹۷ و در جریان نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، حضور کتاب‌هایی که به مساله آئین بهایی می‌پردازند با عناوینی چون “فرقه ضاله بهاییت” افزایش چشمگیری داشت. در این راستا مرکز اسناد انقلاب اسلامی بسته کتابی “با هدف شناخت ابعاد مختلف فرقه بهاییت” در این نمایشگاه ارائه کرده و مرکز بهایی پژوهی نیز با دو غرفه در این نمایشگاه تقریبا تمام کتب خود را به همین مورد اختصاص داده بود.
همچنین در شهریورماه سال جاری نیز در نمایشگاه کتاب تهران غرفه‌ای به نام “نشر گومی” راه‌اندازی شده بود که در آن به صورت اختصاصی به فروش کتاب‌هایی با هدف نفرت پراکنی علیه آئین بهایی و پیروان آن پرداخته می‌شد.
این در حالی است که ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌گوید: “هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب و آزادی علنی کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده‌بانی آن در محیط عمومی یا خصوصی است و هیچ فردی حق اهانت و تعرض به فرد دیگری را به لحاظ تمایز و اختلاف اندیشه ندارد.
گفتنی است بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد، به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهاییان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
