زندانیان اهلسنت زندان رجایی شهر کرج نسبت به نقض حقوق خود توسط مسئولان زندان دست به اعتراض زده و طی نامهای از کمیته حقوق بشر سازمان ملل خواستند که به دادخواهی آنها از مسئولین زندان نسبت به نقض آشکار حقوق زندانیان رسیدگی کرده و از مقامات مسئول ایران توضیح بخواهند.
به گزارش کمپین حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی، زندانیان اهلسنت زندان رجایی شهر کرج در نامهای به کمیته حقوق بشر سازمان ملل موارد آشکار نقض حقوق زندانیان توسط مسئولین این زندان را بیان کردند. این زندانیان نسبت به کمیت و کیفیت بسیار پایین غذا، عدم ارائه خدمات پزشکی و درمانی، عدم اعزام زندانیان بیمار به مراکز درمانی، عدم تهیه مواد مورد نیاز و اقلام فروشگاهی خوراکی و تغذیهای حتی در پایینترین حد استاندارد، هوای بسیار سرد بندها و داخل اتاقها و عدم وجود سیستم گرمایشی مناسب و مخالفت با تهیه وسایل گرمایشی توسط زندانیان حتی با هزینه شخصی خود، برخورد بد مسئولین زندان و رئیس اندرزگاهها و برخوردهای تند و خشن نگهبانها و مراقبین با زندانیان و عدم توجه به خواستههای آنها، مشکلات قضایی، عدم وجود نظارت و رسیدگی قضایی به مطالبات قضایی زندانیان و دیگر موارد نقض حقوق زندانیان دست به اعتراض زده و مراتب دادخواهی خود را طی نامهای به نهادهای حقوقی و کمیته حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرده و خواستار رسیدگی فوری به این دادخواهی و توضیح از مقامات مسئول ایران شدند.
متن نامه زندانیان اهل سنت محبوس در زندان رجائی شهردر ادامه می آید:
“امنیتی کردن افراط گونه فضای اندرزگاهها یکی از مشکلات اصلی زندانیان است. اینکه همیشه در سالنها بسته و قفل میباشد و حتی در شرایط اضطراری و اورژانسی که کسانی پیدا میشوند به سبب بیماریهای مزمن ازجمله ناراحتی قلبی و کبد و کلیه و یا بیماریهای دیگر نیاز فوری به اعزام به بهداری زندان و یا حتی مراکز درمانی دارند و ساعتها آیفون میزنند اما مراقبین و نگهبانان زندان طبق دستوراتی که به آنها داده شده در را باز نمیکنند. در این موارد ترس و بیم تلف شدن و از دست دادن جان برخی از زندانیان که داری بیماریهای خاصی میباشند وجود دارد. همچنین جیره غذایی زندانیان بسیار کم شده به طوری که جیره هفتگی هر زندانی از اقلام مصرفی غذایی بیش از ۳۰ گرم نمیباشد و کیفیت بسیار پایین، غیرسالم و غیر استانداری دارد.
مدتیست که هیچ اعزامی جهت درمان زندانیان بیماری که حتمن باید به مراکز درمانی بیرون از زندان و بیمارستانها جهت مداوا اعزام شوند صورت نمیگیرد و مسئولین قضایی با هماهنگی و همیاری مسئولین زندان از رئیس زندان گرفته تا معاونین وی مانع از اعزام زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت و زندانیان سیاسی سالن ۱۰ به مراکز درمانی میشوند.
با تهیه بعضی از اقلام فروشگاهی که جزو نیازهای ضروری هر زندانی جهت حفظ سلامتیاش میباشد از قبیل سبزیجات و خیلی میوهجات توسط فروشگاههای زندان موافقت نمیشود و بقیه اقلام دیگری که تهیه میشود با قیمت بسیار بالایی نسبت به قیمت اصلی و واقعی آنها برای مصرفکننده و با کیفیتی بسیار پایینتر در اختیار زندانیان قرار میگیرد.
رئیس زندان به هیچ شیوهای به اندرزگاهها سرکشی نکرده و نسبت به خواسته زندانیان هیچ اقدامی نمیکند خیلی موارد از جمله امور مربوط به ملاقات با خانواده و تهیه لباس و پتو برای زمستان و تعمیرات یخچال و تلویزیون زندانیان در انحصار آقای ضیایی، رئیس زندان میباشد که نه ملاقات حضوری با زندانیان و یا وکیل بند سالنها را جهت پیگیری این خواستهها میپذیرد و نه به معاونین خودش اجازه تایید و امضای این خواستهها را میدهد.
با وجود اینکه زندانهای ایران همیشه مشکل داشته و با زندانیان سیاسی و عقیدتی برخوردهای خیلی سختگیرانهای میشود اما با سر کار آمدن آقای ضیایی به عنوان رئیس زندان رجایی شهر بر شدت این مشکلات افزوده شده که علت اصلی آن سلیقهای عمل کردن این شخص و عدم بازرسی و رسیدگی بر امور مدیریتی ایشان میباشد.
به شیوهای خیلی سیستماتیک رفتار تمام رئیسهای اندرزگاهها و مراقبین بندها را نسبت به زندانیان تغییر داده و تمام برخورد و رفتار آنها توام با توهین و بدرفتاری و ضرب و شتم زندانیان است.
به سبب رطوبت و عدم تابیدن آفتاب به داخل بندها و سالنها بسیاری از زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت و سایر زندانیان مبتلا به رماتیسم و درد مفاصل و استخوان و درد کلیه شده و هیچ گونه وسیله گرمایشی مناسب در اختیار زندانیان قرار نمیگیرد.
مدت ملاقات زندانیان با خانوادههایشان بسیار کوتاه بوده و حتی مدت زیادی از وقت ملاقات را صرف بازرسی خانواده زندانی آن هم به شیوهای بسیار مخوف و توهینآمیز میکنند به طوری که مدت زمان بسیار ناچیزی برای ملاقات زندانی با خانوادهاش میماند که آن هم با ایستادن مراقبها در کنار این زندانیان و خانواده هایشان حریم شخصی و خصوصی و حقوق انسانی و شهروندی او را ضایع میکنند و خیلی مواقع جلوی چشم خانواده توهینهای زیادی به زندانی میشود.
هیچ گونه رسیدگی قضایی نسبت به خواستهها و مطالبات قضایی مخصوصا زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت زندان رجایی شهر کرج نمیشود نه از طرف معاون قضایی زندان و نه قاضی ناظر بر زندان، معمولا بیش از ۷ الی ۸ ماه و گاها حتی یک سال به بالا طول میکشد تا قاضی ناظر بر زندان جهت پیگیری مطالبات قضایی این زندانیان به زندان سرکشی کند و جدای از این هربار با رسیدگی صوری و فورمالیته زندانیان را سرکار گذاشته و به هیچ خواستهای جواب و پاسخی داده نمیشود.
تاکنون هیچ جواب منطقی و قانونی جهت رد مطالبات قضایی این زندانیان چه در امور مربوط به حقوق زندانیان و چه در مورد اعطای امتیازات مندرج در قانون از طرف دادستانی تهران و معاونین وی به این زندانیان داده نشده است.
اعمال نفوذ دایم وزارت اطلاعات در پرونده قضایی زندانیان در همه مراحل رسیدگی و دادگاهی و تجدید نظر و مرحله دیوان و اعطای حقوق و امتیازات به زندانی و تصمیمگیری در همهی این موارد، مزید بر این نفوذ نیروهای اطلاعات در سطح مدیریتی زندان ورود به مسایل مدیریتی زندان که با ایجاد گمانهزنیها نسبت به زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت زندان رجایی شهر کرج و زندانیان سیاسی و تشدید مسایل امنیتی و ایجاد فضای رعب و وحشت و خفقان بر فشار خود نسبت به این زندانیان می افزایند و زندان را تبدیل به بازداشتگاه اطلاعات کرده و حتی در مواردی در داخل زندان فاکتورهای امنیتی خیلی بیشتری نسبت به بازداشتگاههای اطلاعات بهکار میبرند که این امر باعث ایجاد خشم و اعتراض زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت شده است.
با توجه به همهی این نقضهای حقوقی آشکار و غیرقانونی، ما زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت زندان رجایی شهر از کمیته ویژه حقوق بشر میخواهیم که نسبت به اعتراض و دادخواهی ما رسیدگی نموده و از مقامات مسئول ایران نسبت به این نقضهای آشکار توضیح بخواهند”. طی سالهای اخیر گزارشات متعددی از سوی سازمانهای مدافع حقوق بشر در خصوص رفتارهای سلیقهای و نقض قوانین از سوی مسئولان زندان رجاییشهر منتشر شده است.