قتلهای قانونی در زندان های جمهوری اسلامی ایران با سبک و سیاقی تازه!.
سبک و رویه رفتار با شهروندانی که در ایران به دلیل نظرات سیاسی یا عقیدتی بازداشت میشوند بسیار متفاوت و سخت تر از شرایط سایر زندانی های دیگر است، این افراد معمولا از حقوق اولیه یک زندانی مثل انتخاب و یا حتی داشتن وکیل، حق ارتباط با خانواد، حق ملاقات و سایر حقوق محرومند و تحت شدید ترین شکنجه ها مجبور به اعتراف اجباری و دیکته شده قرار گرفته، در دادگاهای دقیقه ای و غیر علنی محاکمه و به حبس های طولانی شلاق و یا به اعدام محکوم میشوند. عدم رسیدگی پزشکی نیز یکی از راههای شکنجه این زندانان است.
در دولت حسن روحانی بارها بر حفظ حقوق شهروندی و اجرای کلیه‌ی مواد مندرج در منشور حقوق شهروندی بصورت شعار تاکید شده است، وعده‌ها و شعارهائی که در پیش از انتخابات نیز بر اجرای کامل آن بسیار گفته بود اما در پنجمین سال ریاست جمهوری ایشان، همچنان در حد شعار باقی مانده است.
ماده ۶۴حقوق شهروندی:بازداشت‌شدگان، محکومان و زندانیان حق دارند که از حقوق شهروندی مربوط به خود از قبیل تغذیه مناسب، پوشاک، مراقبت‌های بهداشتی و درمانی، ارتباط و اطلاع از خانواده، خدمات آموزشی و فرهنگی، انجام عبادات و احکام دینی بهره‌مند باشند،
اما فراموش نخواهد شد، مرگ سینا قنبری که دهم دی ماه و در جریان تظاهرات توسط نیروی‌های امنیتی بازداشت و 16 دی در قرنطینه بند چهار زندان اوین درگذشت و یا . وحید حیدری یکی دیگر از بازداشت شدگان اعتراضات شهر اراک را که او نیز دهم دی بازداشت و 6 روز بعد پیکرش خاک سپاری شد، محمد بیگی نیز بعلت بیماری ریوی و وخامت وضعیت جسمی همراه با عدم توجه مسئولین زندان نسبت به وضعیت خطرناک وی، در زندان جان باخت و زندانی دیگر بنام غلامرضا گول،۵۲ ساله، بیمار و محبوس در زندان زاهدان را که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد، همچنین خبر مرگ یک زندانی محبوس در بند ۱ زندان مرکزی زاهدان به نام “رامین دوکله” و پیش از آن نیز انتشار خبر مرگ یک زندانی بنام “غلام نبی ریگی” در بند ۵ این زندان و باز هم به دلیل عدم دریافت خدمات درمانی مناسب، نصیر زورقی“، زندانی محبوس در بند ۸ زندان زاهدان هم بعلت سکته و عدم رسیدگی پزشکی با زندگی وداع کرد و در اخرین مورد از اینگونه جنایت های ضد بشری وحید صیادی نصیری زندانی سیاسی محبوس در زندان لنگرود قم است که بر اثر شدت فشارهای وارده در اثر۶۰ روز اعتصاب غذا و شکنجه ۲۱ آذر ماه فوت کرد. وی یکم مرداد سال جاری توسط اداره اطلاعات قم با اتهام تبلیغ علیه نظام بازداشت و پس ازیک هفته بازجوئی به زندان ساحلی قم منتقل شد این فعال سیاسی ۲۴ شهریور ماه بطور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی ضمن انتقال ناگهانی به دادگاه انقلاب قم در دادگاهی۱۰ دقیقه ای بدون حضور وکیل مدافع، با اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری محاکمه و به چهار سال و نیم حبس محکوم و۱۴ مهر ماه سالجاری به زندان لنگرود قم منتقل شده بدون رعایت اصول تفکیک جرائم و آئین نامه سازمان زندانها در بین متهمان جرائم خطرناک نظیر قتل و افراد متهم به مواد مخدر و معتادان به انواع مواد مخدر نگهداری میشد. و همین امر سبب اعتراض و اعتصاب غذای وی شده در نهایت پس از ۶۰ روز اعتصاب غذا ۲۱ آذر ماه جان باخت.
کاووس سید امامی، ستّار بهشتی، محمد رجبی ثانی، کاوه عزیز پور، حسن ناهید، محسن دگمه چی، امید رضا میرصیافی، امیرحسین حشمت‌ساران، زهرا بنی یعقوب، اکبر محمدی از جمله افرادی هستند که در زندان های دولت جمهوری اسلامی ایران تحت بدترین شرایط جسمی و روحی شکنجه و به قتل رسیدند.
مرگ زندانیان سیاسی در ایران بر اثر شرایط محیطی، بدرفتاری و عدم رسیدگی پزشکی عامدانه سابقه ای طولانی دارد و از جمله وقایعی است که برای مجازات عامل ویا عوامل آن هیچگونه قانونی تعیین نشده است.
اعضای کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان طبق ماده 9 منشور جهانی حقوق بشر مبنی بر عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی و ماده 3 آن یعنی حق حیات برای همه، همچنین ماده 5 «عدم شکنجه » و ماده 8 احترام به حقوق ذاتی و شهروندی، ضمن محکوم نمودن این اقدامات ناعادلانه و خشونت آمیز علیه زندانیان عقیدتی و سیاسی و فعالین مدنی، خواستار اجرای کامل و صحیح کلیه مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های آن توسط دولت جمهوری اسلامی بوده و آن را حق بلا منازع همه شهروندان در ایران می دانند.
1080
