در جستجوی هشت درویش گنابادی مفقود شده
۲۳خرداد: به دنبال انتشار اخباری مبنی بر وضعیت نامناسب در زندان قرچک ورامین و بمنظور تهدید و پیشگیری از بازنشری دوباره، مسئولین بهمراه گارد ویژه زنان دراویش را با باتوم و شوکر مورد ضرب و شتم قرار داده و در تضاد بااصل تفکیک جرائم در بندهای عمومی زندان، هریک را به سلولهای انفرادی در بندهای مختلف منتقل کرده اند.
پس از واکنش به این حمله که با ضرب و شتم و فیلمبرداری از آنان همراه بود دراویش مرد محبوس در زندان تهران بزرگ، آقیان: رضا انتصاری، کسری نوری، محمد شریفی‌مقدم، مهدی اسکندری، حسام معینی، مرتضی کنگرلو، امیر نوری و سینا انتصاری تحصن و اعتصاب غذا کردند.
گفته میشود که در اثر این حمله نیز: سر و کتف رضا انتصاری شکسته، دست و سر کسری نوری نیز به‌شدت صدمه دیده است و شگفتا که دراویش یاد شده بدون رسیدگی پزشکی از بند بیرون برده شده و در حقیقت مفقود الاثر شده اند، زیرا خانواده‌های انان برغم پیگیری های متعدد و مراجعه به ادارات زندان و قوه قضاییه، نه تنها تاکننون ازهیچکس، هیچ پاسخ روشنی درباره محل و یا چگونگی نگهداری آنها دریافت نکرده اند بلکه قوه قضائیه با گذشت بیش از50 روز بی خبری از پاسخگویی درمورد دلیل قطع ارتباط تلفنی و ممنوعیت ملاقات نیز خودداری می‌کند.
در ادامه این سرکوبگری در 6 آذر خانم ها سپیده مرادی، الهام احمدی و شکوفه یداللهی 3 بانوی درویش محبوس در زندان زنان قرچک بهنگام مطالبه وسایل شخصی‌شان که از خردادماه توسط مسئولان زندان ضبط شده بود، با دستور محمدی رییس زندان قرچک بار دیگر مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند
پیشترگفته شده بود برای مردان فوق« 8 درویش »پرونده قضایی جدیدی گشوده شده و اتهاماتشان نیز مشخص نیست! لذا تا زمان برگزاری دادگاه حق ملاقات با خانواده را ندارند اما دادستان تهران در پاسخ به پرسش خانواده، هیچ توضیحی نسبت به پرونده جدید و اتهامات تازه ارائه نکرده است، اینگونه اعمال در حالی انجام میشود که بر اساس آئین نامه سازمان زندانها و کنوانسیون حقوق زندانیان:
حق ارتباط با دنیای خارج، بویژه با اعضای خانواده به رسمیت شناخته شده است
ما فعالان حقوق بشر با استناد به اعلامیه جهانی بشربه خصوص :ماده1:برابری، ماده2:عدم تبعیض، ماده۵ ممنوعیت شکنجه، ماده9:عدم توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه و ماده10 که بیانگردسترسی کامل و برابر به دادرسی آشکار و عادلانه توسط داد گاه بیطرف است، ضمن محکوم نمودن اینگونه اقدامات غیرقانونی،آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان عقیدتی و سیاسی، رسیدگی به شرایط وخیم زندانیان در زندانها، حقوق برابر برای تمامی شهروندان و رعایت کامل موازین حقوق بشری را خواهانند.
1072
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان / نمایندگی هسن
ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان باید با نظارت لازم، اجازه ارتباط برقرار کردن با خانواده و دوستان خود در فواصل زمانی معین را داشته باشند. این ارتباط می تواند شامل نامه نگاری، تماس تلفنی و یا ملاقات حضوری در زندان باشد.
ماده ۱۸۰ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: کلیه محکومان و متهمان تحت نظارت کامل و طبق مقررات این آییننامه مجاز به داشتن ارتباط با بستگان و آشنایان خود میباشند و این ارتباط بوسیله ملاقات و مکاتبهها انجام می پذیرد.
