پس از صدور حکم اعدام درویش محمد ثلاث و رفتار سبعانه‌ی مسئولین زندان متعفن قرچک با درویشان بی‌گناه زن زندانی که پس از ماجرای گلستان هفتم با پیکرهای به‌شدت زخمی و خونین دستگیر و روانه‌ی زندان قرچک شدند، درویشان زندانی در زندان تهران بزرگ دست به تحصن زدند که اینک هشت روز از آن می‌گذرد و همچنان بی‌نتیجه مانده است.
به گزارش مجذوبان نور , آنچه در بیانیه‌ی آغازین این درویشان متحصن آمده، توضیح مختصری‌ست از ظلم مفصل حکومت بر درویشان گنابادی که مهمترین آنها را حصر آشکار دکتر نورعلی تابنده قطب دراویش گنابادی، حکم اعدام محمد ثلاث، شکنجه‌های جسمی و لفظی چندین و چندباره‌ی زنان درویش زندانی در زندان قرچک و پایمال نمودن حقوق مصرح قانونی کلیه‌ی درویشان زندانی در روند دستگیری، بازداشت، درمان و محاکمه‌ی آنان شامل می‌شود. زنان درویش زندانی نیز با وضعیت اسفناک جسمی خویش که ناشی از ضرب و شتم شدید شب دستگیری و ضربات باتوم و شوکر گارد زندان و هجوم عاملین آنها از میان مجرمین محکوم به اعدام و حبس ابد است، دست به اعتصاب غذا و درمان زده و بعضی از آنها نظیر خانم دکتر نازیلا نوری علیرغم نوبت عمل جراحی و وخامت حال، درمانش در بیمارستان را ترک کرد و به زندان بازگشت و در سلول انفرادی، هم‌کیشان خود را در این اعتراض و درد مشترک همراهی می‌کند.
حال جسمی زنان درویش بسیار وخیم گزارش شده و هر لحظه امکان بروز فاجعه‌ای انسانی در زندان قرچک محتمل است.
اما در میان درویشان متحصن در زندان تهران بزرگ نیز گزارش‌های نگران‌کننده‌ای به گوش می‌رسد؛ آقایان احمد براکوهی و مهدی مهدوی‌فر دو تن از دستگیرشدگان گلستان هفتم که به علت اصابت ساچمه از ناحیه چشم دچار نقص عضو و اختلال شدید بینایی شدند حاضر به ترک تحصن اعتراضی درویشان نشده و از اعزام به مراکز درمانی انصراف دادند.
آقای علی جمشیدی نیز که مدتهاست در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد با شروع تحصن در تیپ ۴ به جمع متحصنین هم‌کیشش پیوست. او که از بیماری صرع رنج می‌برد در هشتمین روز تحصن دچار تشنج گردیده و با حال وخیم او را به بیمارستان اعزام کردند.
آقایان علیرضا لک، منصور فرهودمند و حبیب قنبری درویشان زندانی در تیپ ۳ زندان تهران بزرگ طی این مدت هشت روز به دادگاه فراخوانده شدند که در اعتراض به موارد مطروحه در کیفرخواست صادرشده برای درویشان گنابادی و همچنین سؤال‌های عقیدتی قضات دادگاه انقلاب و همچنین عدم برخورداری از حق وکیل و به یغما رفتن حقوق درویشان گنابادی به همراه آقایان محمد شریفی‌مقدم و مجتبی بیرانوند از تیپ ۴ زندان تهران بزرگ از شرکت در جلسه دادگاه امتناع ورزیدند و تحصن اعتراضی خویش را ترک نگفتند.
با این همه و بعد از گذشت چندین روز از تحصن درویشان زندانی جز افزایش تعداد نیروهای امنیتی و گارد انتظامی در زندان‌های قرچک و تهران بزرگ، مسئولین مربوطه نه‌تنها وقعی به خواسته‌های بر حق درویشان متحصن ننهادند بلکه شاهد اجرای حکم اعدام درویش بزرگوار آقای محمد ثلاث در سحرگاه تلخ ۲۸ خرداد بودیم و کماکان حصر آشکار حضرت آقای دکتر تابنده و خشونت علیه زنان زندانی و محرومیت آنان از حقوق قانونی ادامه دارد.
یک روز پس از اعدام درویش محمد ثلاث درویشان متحصن زندان تهران بزرگ طی بیانیه‌ای فاتحه‌ی برقراری عدالت را در بیدادگاه‌های ایران خوانده و نوشتند: «ما داد و شکایت خویش را از این بیداد، به خداوند می‌بریم و دیگر هیچ درخواست و مطالبه‌ای از حکومت جمهوری اسلامی نداریم. تا روزی که عدالت جای بی‌عدالتی را بگیرد و حق و حقیقت چون آفتاب بر ظلمت و تاریکی ظفر یابد، استوار و پابرجا، شب را به انتظار صبح سر می‌کنیم».
