بازداشت و بلاتکلیفی های طولانی مدت، آزار و اذیت و نقض شدید حقوق پایه انسانی سایر پیروان ادیان
تمام زندانیان باید به خدمات درمانی موجود در کشور بدون تبعیض به خاطر وضعیت حقوقی شان دسترسی داشته باشند. لازم است که آنها «از حقوق بشر و آزادی های اساسی مشروح در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های سازمان ملل برخوردار باشند. جمهوری اسلامی ایرانذنه تنها از ایجاد محدودیت، سرکوب و شکنجه افراد، سیاسی، عقیدتی و مدنی 
در جامعه ممانعت به عمل نیاورده بلکه این اهرمها را به داخل زندانها به شیوهای دیگری به اجرا در آورده است و از آنجایی که بسیاری از زندانیان عقیدتی سیاسی در سطح بین الملل شناخته شده هستند از انجام شیوه های هزینه بردار اغلب خوداری کرده و دست به روشهای غیر مستقیم، ضد انسانی و غیر معمول اعم از ممانعت از رسیدگی پزشکی به این دسته از زندانیان و محرومیت آنها از ملاقات با خانواده و…. می زند.
ایران با پذیرفتن اعلامیه جهانی حقوق بشر و به عضویت در آمدن آن و با استناد به اصل 23 قانون اساسی که اشاره به آزادی اندیشه و ممنوعیت تفتیش عقاید همچنین با استناد به اصل 26 قانون اساسی که اشاره به آزادی احزاب ، جمعیت‌ها، انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا پیروان دیگر مذاهب شناخته شده, متعهد شده است.
اما متاسفانه شاهد آن هستیم که در سالهای اخیر فشار بر شهروندان سنی مذهب بیشتر شده است تا جائی که مولانا گرگیج مدیر دارالعلوم گالیکش و امام جمعه اهل سنت بلوچ برای چندمین سال متوالی پیش از اقدام برای سفر و شرکت در همایش‌های فارغ التحصیلی که در راس آن مراسم دانش آموختگی دارالعلوم زاهدان است، از سوی ماموران امنیتی نسبت به مشارکت در این همایش منع شده است و یا فشار بر زندانیان اهل سنت که می‌توان به حمزه درویش, عبدالرحمان سنگانی و قاسم آبسته زندانیان سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج اشاره کرد .
عبدالرحمان سنگانی و قاسم آبسته، دو زندانی اهل سنت محبوس در زندان رجایی شهر کرج با وخامت حال عمومی روبرو هستند با اینحال از دریافت خدمات درمانی محروم مانده اند. آقای سنگانی نیمی از بدنش بی حس شده و از ناحیه چشم آسیب دیده است. به قاسم آبسته نیز که از ۹ سال پیش در زندان به سر می برد اطلاع داده شده که بر اساس نتیجه آزمایشهای پزشکی او به سرطان تیروئید مبتلا شده است. اما متاسفانه علیرغم تایید ابتلای این زندانی به بیماری سرطان مسئولان زندان رجایی شهر کرج هر دوی این افراد را از دسترسی به خدمات پزشکی لازم محروم نگه داشته اند.
ما اعضای کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان با استناد بر ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر؛ (عدم تبعیض)، ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر؛ (عدم شکنجه و رفتار غیر انسانی)، ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر؛ (آزادی عقیده) این گونه رفتارهای دوگانه از طرف مسئولان ایران را مصداق بارز شکنجه و تبعیض دانسته و همچنین با اشاره به اصول 23 و 26 قانون اساسی دولت جمهوری اسلامی ایران ضمن محکوم نمودن اینگونه اقدامات غیرقانونی خواهان آزادی فوری و بدون شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی، و رسیدگی به شرایط وخیم زندانیان شده. در پایان از مردم آزاده، سازمانهای بین المللی فعال در عرصه حقوق بشری، برقراری اعلامیه جهانی حقوق بشر برای همه شهروندان در ایران خواستاریم.
985
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
