رییس جمهور ایران در نطق خود در سازمان ملل سعی کرد تا با استناد به تاریخ و فرهنگ ایران و همینطور تاریخ حضور ارامنه و یهودیان در ایران چهرهای مثبت و مردمسالار از جمهوری اسلامی به نمایش گذارد.
به گزارش «محبت نیوز» حسن روحانی، رییس جمهور ایران در بخشی از سخنرانی خود در هفتاد و دومین مجمع عمومی سازمان ملل گفته «ایران از گذشته، پرچم‌دار تسامح در حق ادیان و اقوام مختلف بوده است و ما همان ملتی هستیم که یهودیان را از رنج اسارت بابلی ها نجات دادیم؛ ارمنیان مسیحی را با آغوش باز در میان خویش پذیرفتیم و در میان خود یک قاره فرهنگی و تنوعی کم نظیر از اقوام و ادیان را جای داده‌ایم».
روحانی مدعی شد در ایران نظامی مردم سالار روی کار است و مدعی شده «ایران نه میخواهد، امپراتوری تاریخی‌اش را احیا کند و نه میخواهد، مذهب رسمی اش را حاکم کند و نه میخواهد انقلابش را با زور سرنیزه صادر کند».
شاید برای نخستین بار بود که یکی از روسای جمهور حکومت یکی دو پاراگراف از سخنرانی خود در مجمع سازمان ملل را به اقلیت‌های دینی اختصاص داد. اما تا چه اندازه اظهارات رییس جمهور ایران قابل اعتناست؟ چرا روحانی مجبور است برای نشان دادن چهره‌ی مثبت از حکومت از مردم و تاریخ و پیشینهی رفتارهای صلح دوستانه با اقلیت‌های دینی در سالیان دور بپردازد؟
وبسایت محبت نیوز بارها و و بارها در مورد وضعیت ارامنه و یهودیان در ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی گزارش داده است. از موج مهاجرت آنها بر اثر فقر، بیکاری و تبعیض اجتماعی و سیاسی علیه آنها گرفته تا سانسورهاو سرکوب‌های دینی و فرهنگی و دخالت در امور آموشی آنها سرفصل‌هایی است که روحانی نادیده گرفته است.
بیشتر بخوانیم: روایت غلط حسن روحانی از وضعیت اقلیت‌های دینی در کشور
بیشتر بخوانیم: حسن روحانی: قومیت، مذهب و تمایلات سیاسی برای قاضی محاکمه فرق نکند
فقط در یک نمونه «کاهش تعداد دانش‌آموزان مدارس ارمنی از ١٠هزار نفر به سه‌هزار نفر و تعطیلی بعضی مدرسه‌ها و ادغام بعضی دیگر، گزینش مدیران و سرپرستان مدارس ارامنه» فشارهایی است که حکومت بر نهادهای آموزشی ارامنه اعمال می‌کند. این در حالیست که پس از پیروزی انقلاب اسلامی بیش از ۸۰ درصد نویسندگان، مترجمان، شعرا و روزنامهنگاران، هنرمندان، موسیقی دانان و نوازندگان ارمنی، ایران را ترک کردند.
اگر روحانی مدعی است در ایران «مردم سالاری» و «کرامت والای انسانی» برقرار است، پس صدور حکم دیوان عدالت اداری ایران مبنی بر توقف فعالیت سپنتا نیکنام، عضو زرتشتی شورای شهر یزد چه بوده که زیر آن را احمد جنتی، دبیر شورای نگهیان امضاء کرده است؟ آیا این نتیجه تدوین حقوق شهروندی بود که محور آن اقلیت‌های دینی و قومی بودند و قرار بود تا با کمک آن عدالت و تساوی در مورد آنها با دیگر شهروندان ایرانی بهبود یابد؟
