جمهوری اسلامی به اقلیت‌های دینی اعتمادی ندارد و تنها آن دسته رهبران اقلیت‌ها که میل «بله قربان‌گویی» زیاد دارند را زیر چتر خود دارد.
به گزارش «محبت نیوز» ‘حسن روحانی’ رییس جمهور ایران بار دیگر نسبت به تبعیض علیه پیروان سایر ادیان و مذهبی در ایران و نسپردن پست‌های مدیریتی به شهروندان غیرمسلمان انتقاد کرده و گفت:«نمی‌شود بگوییم مدیران ارشد کشور، تنها از یک مذهب باشند و بقیه را کنار بگذاریم.» این ادعاها در حالی از سوی ‘حسن روحانی’ مطرح شده که خود او به طور مشخص بر سر وعدههایش برای استفاده بیشتر ازدیگر ادیان در کابینه نماند و نه تنها اقلیت‌ها بلکه هیچ زنی را نیز به عنوان وزیر انتخاب نکرد.
حسن روحانی در ابتدای دولت یازدهم نیز سعی کرد بحث حقوق شهروندی را مطرح کند و حداقل با تدوین منشور حقوق شهروندی نشان دهد به دنبال برداشتن تبعیض علیه پیروان ادیان و اقوام دیگر است. بارها نیز مدعی شد که به وزراء گفته از معاونت‌ها و سازمان‌های مختلف از شهروندان غیر مسلمان برای مدیریت استفاده شود، اما در حد شعار باقی مانده است.
روحانی در سخنانی که شامگاه چهارشنبه هشتم شهریور عنوان کرد، گفت «اگر بناست آنها [اقلیت های مذهبی] به تکالیف‌شان مانند رفتن به سربازی و پرداخت مالیات مانند سایر مردم عمل کنند، باید از امتیازات یکسان نیز برخوردار باشند».
او همچنین در یک گفتگوی تلویزیونی که سهشنبه هفتم شهرویور پخش شد، از دستور خود به وزارتخانه‌ها برای استفاده از زنان و جوانان در پست‌های مدیریتی سخن گفت و بر ضرورت استفاده از اقوام و مذاهب مختلف در بخش‌های مدیریتی تاکید کرده بود.
رییس جمهور ایران در پاسخ به این سوال که «آیا همان‌طور که برای استفاده بیشتر از بانوان و جوانان در سطوح مختلف مدیریتی مصوبه ابلاغ شده در خصوص اقوام و مذاهب هم ابلاغ خواهد شد؟» جواب مشخصی نداد و تنها گفت، نسبت به مذاهب مختلف در دولت یازدهم و دوازدهم تأکید داشتیم.
بیشتر بخوانیم: حسن روحانی: قومیت، مذهب و تمایلات سیاسی برای قاضی محاکمه فرق نکند
بیشتر بخوانیم: بلوف‌های حسن روحانی، حصر مولوی عبدالحمید و روحانیون اهل سنت
حسن روحانی در بخشی دیگر از سخنرانی شامگاه چهارشنبه گفت نباید تنها در دوران انتخابات از پیروان ادیان استفاده کرد تا پای صندوق رای بیایند.
حکومت جمهوری اسلامی بهپیروان سایر ادیان اعتمادی ندارد و تنها آن دسته رهبران دیگر ادیان که میل «بله قربان‌گویی» زیاد دارند را زیر چتر خود دارد. سیاستی که از بدو انقلاب پیاده شده و چند سال است قوی‌تر از گذشته مدام در دولت‌های مختلف اجرا می‌شود.
این یعنی «میدان ندادن به پیروان سایر ادیان » و حمایت از نورچشمی‌ها در بین آنها و دست به دست کردن قدرت در حلقهای از خودی‌ها برای حکومت یک عادت شده است.
