مسئولین بزرگ‌ترین قبرستان تبریز (وادی رحمت) از سال ۱۳۹۰ تاکنون از دفن ۴۴ شهروندان بهایی در این قبرستان جلوگیری کرده‌اند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، عدم اجازه خاک‌سپاری در قبرستان وادی رحمت تبریز در حالی است که شهروندان بهایی فقط می‌توانند عزیزان خود را در شهرستان میاندوآب بدون داشتن اجازه شستشو و یا اجرای مراسم مذهبی به خاک بسپارند. در همین مورد یکی از شهروندان با اشاره به این موضوع به مرکز اسناد حقوق بشر ابراز داشته وقتی یک شهروند بهائی در تبریز فوت می‌کند غالباً خانوادهٔ آن شخص پیکر او را به قبرستان وادی رحمت منتقل کرده و تقاضای دفن وی در آنجا را با مسئولین در میان می‌گذارند. اما مسئولین قبرستان از شستشو و اجرای سایر مناسک مذهبی بهائی ممانعت به عمل آورده و پس از چند روز بدون اطلاع قبلی فرد متوفی را به میاندوآب منتقل کرده و پیکر او را در آن شهر دفن می‌کنند. پس از این کار مسئولین با خانوادهٔ فرد متوفی تماس گرفته و محل دفن آن شخص را به اطلاع خانواده‌اش می‌رسانند. همچنین مسئولین وجوهی را از خانوادهٔ متوفیان بهائی برای هزینهٔ نگهداری جسد در سردخانه قبرستان وادی رحمت و همچنین انتقال آن به میاندوآب اخذ می‌کنند.
در مواردی این خانواده‌ها با همکاری آمبولانس‌هایی که حامل پیکرهای متوفیان بهائی بوده‌اند اجساد را از آمبولانس به منازل مسکونی خود منتقل کرده تا آنها را شستشو داده و مراسم آئینی بهائی را اجرا نمایند؛ این در حالی است که این کار تبعات بهداشتی داشته و مغایر مقررات است.
در جریان پیگیری علت عدم اجازه دفن متوفیان بهائی در تبریز، تمام مسئولان مربوطه در وادی رحمت، شورای شهر تبریز و همچنین استانداری آذربایجان شرقی خود را تنها عمل اجرایی دانسته و هیچ گونه مسئولیتی را در قبال این مسئله نمی‌پذیرند. برای جامعهٔ بهائی تبریز اینکه کدام نهاد حکومتی دستور ممانعت از دفن بهائیان در قبرستان وادی رحمت را صادر کرده است مشخص نیست.
