سعید شیرزاد، بهنام موسیوند، امیر امیرقلی، زانیار مرادی، سعید ماسوری و ابراهیم فیروزی، شش تن از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر، در نامه‌ای از تحریم انتخابات و دلایل خود از این اقدام سخن گفته و عنوان داشته‌اند: «حاکمیت موجود عریان‌ترین چهره‌اش را در پس انتخابات ۸۸ به نمایش گذاشت. باشد که همه‌مان به حفظ حافظه تاریخی خود کوشا باشیم.»
متن کامل این نامه که برای انتشار در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، در پی می‌آید:
«در روزگاری زیست می‌کنیم که میگویند تنها راه این است که باید بین گزینه‌های خودساخته بد و بدتر یکی را انتخاب کنیم. نه راهی برای تغییر قائل هستند و نه حتی حقی برای نه گفتن به وضعیت اسفبار ۳۸ ساله حاکم شده از سوی هر دو طیف حاکمیت بر کشور ما در پس عدم حضورمان در انتخابات ناسالم و غیر دموکراتیک قائل به این نکته حیاتی هستیم که می‌شود راه دیگری انتخاب کرد: ساختن بستر برای انتخاب گزینه خوب چنانکه تمام سعی‌مان در طول این سال‌ها نیز این بوده است که می‌شود در پس یک رفراندوم قانون اساسی (با نظارت نهادهای بین‌المللی) بستر را برای استقرار یک نظام دموکرات و پس از آن انتخاب گزینه‌های خوب برای اداره کشور از طریق منتخبان واقعی مردم فراهم کرد.
در روزگاری که صحبت از مبارزه‌ی صنفی و مبارزات صنفی و مبارزات مدنی کم‌هزینه (برای جلب مشارکت بیشتر مردم) می‌شود، چگونه می‌توان بی انصافانه از گزینه تحریم انتخابات چشم پوشید و بر آن به شیوه‌های غیراخلاقی تاخت؟!
یکی از نقدهایی که بر مسئله انتخابات در ایران می‌شود بحث عدم فایده و روی کار آمدن گزینه‌های بدتر در پی عدم شرکت بخش‌هایی از مردم در انتخابات و رژیم کنونی است.
در پاسخ به این نقد باید به چند نکته اشاره کرد:
۱- تاکنون چند بار به صورت گسترده انتخابات در طی این ۳۸ سال تحریم شده؟
۲- همان‌گونه که افراد حامی شرکت در انتخابات مدعی زمان‌بر بودن اصلاحات ادعایی‌شان هستند باید بدانند که دیگر روش‌های مبارزه مدنی نیز زمان برتر است
۳- برای نتیجه بخشی تحریم انتخابات تحریم باید دو ویژگی داشته باشد:
اول اینکه گستردگی (به گونه‌ای که مشارکت حداقل به زیر چهل درصد برسد)
دوم اینکه استمرار (برای مدت حداقل سه دوره متوالی) چنین تحریمی در کمترین اثرش حاوی مزدایت زدایی از حکومت توتالیتر و بسترسازی برای دیگر فعالیت‌های منجر به تغییر است.
ضمن اینکه این نکته را باید در نظر داشت که تحریم انتخابات تنها بخشی از اقدام مؤثر منجر به پروسه تغییر حاکمیت وضع کنونی است.
آری! ما تنی چند از زندانیان سیاسی، عقیدتی گوهردشت به دلایلی که گفته شد از شرکت در انتخابات نمایشی امتناع و قضاوت و تصمیم نهایی را به عهده افکار عمومی می‌گذاریم. در پایان نیز اشاره‌ای به انتخابات سال ۸۸ می‌کنیم که حاکمیت موجود عریان‌ترین چهره‌اش را در پس آن انتخابات به نمایش گذاشت.
باشد که همه‌مان به حفظ حافظه تاریخی خود کوشا باشیم.
سعید شیرزاد
بهنام موسیوند
امیر امیرقلی
زانیار مرادی
سعید ماسوری
ابراهیم فیروزی»
