بهروز فرزندی یکی از شهروندان بهایی ساکن شیراز که به مدت بیش از ۲ سال و ۲ ماه مفقودالاثر جنگ تحمیلی و تحت اسارت کشور عراق بود به دلیل باورمند بودن به آئین بهایی تهدید به اخراج از دانشگاه پیام نور شد.
بنابرگزارش مجموعه خبری بهایی نیوز این شهروند بهایی که جانباز ۲۵% هستند در تاریخ ۱۸/۰۲/۱۳۹۶ با مراجعه به دفتر مدیر گروه دانشگاه پیام نور استان فارس در رشته مدیریت بازرگانی متوجه وجود مشکلاتی در ادامه تحصیل وی در این دانشگاه شد.
بنابر اطلاع منابع مطلع ” بهروز فرزندی پس از مراجعه به دفتر مدیر رشته که تنها چند درس وی جهت اتمام دوره تحصیل در مقطع کارشناسی مانده بود و مشخص شده بود که تمام واحدهای گذرانده وی درست بود و تنها ۴ درس مانده بود متوجه می شود که پرونده وی با وجود داشتن شماره پرونده گم شده و به گفته مسئولین حراست اصل تحصیل این شهروند بهایی در دانشگاه مورد دار است.
این منبع آگاه به گزارشگر بهایی نیوز می گوید که ” پس از کلی مراجعه به دفترهای مختلف آقای فرزندی به دفتر حراست می رسد و حراست دانشگاه می گوید که شما اصلا اجازه تحصیل در دانشگاه را ندارید و چطور وارد دانشگاه شده اید با این وجود مسئول حراست دانشگاه پیش از آن گفته بود که به شما بخاطر اینکه از آزادگان و جانبازان هستید اجازه تحصیل میدهیم که این موضوع با واکنش آقای فرزندی روبرو شد و ایشان گفتند که بنده با حضور در کنکور و قبولی و انتخاب رشته مانند هر ایرانی وارد دانشگاه شدم و شما حق تفتیش عقاید طبق اصل ۲۳ قانون اساسی را ندارید .”
بنابرگزارشهای که پیشتر منتشر شده است شهروندان بهایی اجازه تحصیل در دانشگاه را ندارند و در زمان اطلاع دفتر حراست دانشگاه از حضور شهروندان بهایی در دانشگاه شرایط اخراج آنان را فراهم می کنند.
محرومیت از تحصیل بهاییان در دانشگاه‌های ایران با استناد به مصوبه‌ی ششم اسفند ۱۳۶۹ “شورای عالی انقلاب فرهنگی” صورت می‌گیرد که بهاییان را علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم می‌کند.
بر اساس بند سوم این مصوبه، نه تنها باید از ثبت نام بهاییان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید بلکه چنان‌چه هویت بهایی فردی بعد از ثبت نام و “هنگام تحصیل” نیز احراز گردد، باید از تحصیل محروم شود.
محرومیت شهروندان بهایی پس از انقلاب اسلامی و اعلام انقلاب فرهنگی در ایران به صورت سیستماتیک اجرا شده است.
