همسر امام جمعه اهل سنت: همسرم تحت شکنجه است


molavi-naghshbandi
سنى نيوز: همسر مولوی نقشبندی از وضعیت زندانیان اهل سنت بلوچ به شدت ابراز نگرانی کرده و با نوشتن دادنامه ای برای مجامع حقوقی و سازمان ملل و احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل خواستار یاری آنها برای آزادی همسر و فرزندش شده است.

به نام خدای بزرگ دادرس

بنده سهیلا سرزاده همسر مولوی فتحی محمد نقشبندی این دادنامه را در حالی مینویسم که دو فرزند کوچکم حسین و حمیرا سراغ پدرشان را می گیرند و من جوابی ندارم جز اینکه دلداریشان بدهم. کشوری که ما در آن زندگی می کنیم از عدل وانصاف سخن میگویند. رئیس جمهوری که ما به آن رای دادیم از تدبیر و امید سخن می گوید اما هنوز نور امیدی برای زندانیان ما دیده نمی شود. وهنوز فضا امنیتی و برخوردها تبعیض آمیز است.

همسرم مولوی فتحی محمد نقشبندی و فرزندم حافظ عبدالغفار نقشبندی و دامادمان فقیر محمد رئیسی یک سال و نیم است در بازداشتگاه و بلاتکلیفی به سر می برند و تنها جرمی که دارند سخنرانی هایی منصفانه است. تنها بخاطر عقیده شان به آنها تهمت می زنند و زندانشان کرده اند. بعد از مدتها وقتی ملاقاتشان کردیم به ما گفتند: که خیلی شکنجه شده اند و آثار شکنجه را به ما نشان دادند و گفتند: مجبورشان کردند تا از نکرده ها بگویند. اما همیشه صبر و بردباری را پیشه ساخته اند.

من چون همسرم، دانش زیادی ندارم اما همیشه از وی شنیده ام که در دفاع از زندانیان می گفته است: شکنجه کردن جرم است گناه است. و یک عمل غیر اخلاقی و غیر اسلامی است اما الان خود همسر، فرزند و دامادم را شکنجه می دهند ولی من کاری جز دعا و نوشتن این دادنامه از دستم بر نمی آید.

همسرم یک روحانی معتدل و یک دانشمند است او امام جمعه و جماعت و رهبر مذهبی مردم این منطقه است سالهای سال است که به موعظه مردم منطقه می پردازد و آنها را به اخلاق مداری، به دین داری، به اعتدال و به آرامش دعوت می کند حالا ماموران تازه از دوران رسیده ایی پیدا شده اند که می گویند: اینگونه نیست او قاتل است، محارب است. تهمت می زنند که مولوی جنگی زهی را کشته است.

آخر چرا همه آزاد مردان باید تهمت زده شوند؟ باید زندانی شوند؟ حتی خانواده مولوی جنگی زهی هم نامه نوشته اند و گفته اند قاتلین مولوی جنگی زهی این علمای بزرگوار نیست و این ها بی گناه هستند. اما ماموران گوش نمی دهد و به حرفشان بیشتر اصرار می کند. تازه از وکیل همسرم شنیدم که می گوید: اتهامشان را محاربه نوشته اند.

آخر به کدامین اسلحه؟ به کدامین اقدام اغتشاش گرانه محارب شده اند؟ فقط به خاطر اینکه حرف حق گفته اند و از دین و مذهبش دفاع کرده است باید مستحق هر تهمتی باشند؟! وکیل می گوید: من به موکلینم دست رسی نداشته ام و با آنها ملاقات نکرده ام. فقط نیم ساعت قبل از دادگاه آنها را دیدم و نتوانسته ام در مورد جزئیات پرونده صحبت چندانی داشته باشم. در حالی که پرونده را ماموران اداره اطلاعات نوشته اند. در همان جلسه دادگاه همه متهمین هم گفتند: شکنجه شدند و بی گناه هستند.

من ازفشار مالی و وضعیت اقتصادی خانواده حرفی نمیزنم من میخواهم از پریشانی و دلهره و نگرانیمان صحبت کنم از بیماری های همسرم و فرزندم در زندان. از حرف های دادستان زاهدان که رفته است در زندان و زندانیان ما را تهدید کرده است که شما را اعدام می کنیم نگران هستم. من از کلیه آزاد اندیشان از کلیه معتمدین و علما از کلیه نهاد های حقوقی از جمله احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل، سازمان دیدبان حقوق‌بشر و عفو بین‌الملل و به ویژه از بان کی مون دبیر کل سازمان ملل می خواهم به داد ما مظلومین بلوچستان برسید. نگذارید به اتهام های واهی چون محاربه و اقدام علیه امنیت ملی زندانیان ما را اعدام کنند. نگذارید اینقدر ما را تحت فشار قرار دهند.

سهیلا سرزاده 6-مهرماه-1392