وضعیت “حقوق بشر” در ایران مورد انتقاد ٢۸ کشور عضو اتحادیۀ اروپا قرار گرفت

مادهٔ 1 اعلامیه جهانی حقوق بشر

تمام ابنای بشر آزاد زاده شده و در حرمت و حقوق با هم برابرند. عقلانیت و وجدان به آنها ارزانی شده و لازم است تا با یکدیگر عادلانه و برادرانه رفتار کنن.

رژیم ایران با افزایش اعدام‌ها، به ویژه اعدام نوجوانانی که هنوز به سن قانونی نرسیده‌اند و اعدام در ملأ عام، بازداشت و شکنجه فعالان سیاسی و مدنی و شهروندان دوتابعیتی، بی‌توجهی به حقوق زنان و کودکان و عدم‌دسترسی زندانیان به خدمات بهداشتی و درمانی و زندانی کردن و محرومیت شهروندها بخاطر باور و اعتقادهای خود.

کمیسر حقوق بشر سازمان ملل در کنار ایران از ونزوئلا، سوریه، بلاروس، کره‌شمالی و اریتره به عنوان کشورهایی نام برد که از هرگونه همکاری با شورای حقوق بشر سازمان ملل جلوگیری می‌کنند.

علی مطهری مدافع رژیم هم در گذشته گفته بود؛باید انتقادهای حقوق بشری درست را بپذیریم و اگر انتقاد درستی وجود دارد، ما باید قبول کنیم و لجاجت نداشته باشیم. 

وزرای امور خارجۀ ٢۸ کشور عضو اتحادیۀ اروپا در نشست دیروز ( دوشنبه) خود در بروکسل مجددن نگرانی خود را نسبت به وضعیت حقوق بشر به ویژه اجرای مداوم مجازات اعدام در ایران اعلام کرده و بر ضرورت تأمین برابری حقوق زنان و اعضای پیروان  قومی و مذهبی در این کشور تأکید کرده اند.

حقوق بشر از جمله موضوعاتی است که از نقش حائز اهمیتی در روابط میان جمهوری اسلامی ایران واتحادیه اروپا برخوردار است. بر اساس منشور اتحادیه اروپا، حقوق بشر سنگ بنای سیاست خارجی مشترک این اتحادیه محسوب می شود.

نقض حقوق پیروان مذهبی از همان سالهای نخستین استقرار نظام جمهـوری اسـلامی ایـران در مجامع جهانی مطرح شد. در سال ۱۹۸۰در قطعنامه ای کمیسیون فرعی جلـوگیری از تبعـیض و ارتقـای حقـوق بشر از وضعیت حقوق بشری اقلیت های مذهبی ابراز نگرانی شده و در سـالهـای ۱۹۸۲و ۱۹۸۳این اتهام به صورت پررنگتر مطرح و از دبیرکل سازمان ملل خواسته شد در این زمینه با دولت ایران تماس برقرار کند و با تعیین و اعزام نماینده ویژه، چگونگی امور را روشن کند.