پاسخ های آزار دهنده مسئولین و سردرگمی خانواده های زندانیان سنی مذهب اعدام شده

پس از اعدام گروهی دستکم ۲۰ زندانی سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج در تاریخ یازدهم مردادماه با اینکه تعدادی از خانواده‌های آنان «شاهد اجساد زندانیان خود» بودند، چند روزی است که این خانواده ها در سردرگمی و بازی آزار دهنده ای گرفتار شده اند. مسئولین بهشت زهرا در پاسخ به درخواست خانواده ها برای انجام امور خدماتی برای قبور گفته اند «این قبرها خالی است» و در مراجعه و پیگیری این خانواده ها از زندان رجایی شهر کرج، مسئول مربوطه گفته است «این افراد فقط از اینجا منتقل شدند، نمردند که دنبال قبرشان می گردید».

به گزارش خبرگزاری «سحام»، وب‌سایت هرانا نوشته خانواده‌های زندانیان سنی مذهب اعدام شده در زندان رجایی شهر کرج در پی پیگیری انجام امور قبرها چند روزی در سردرگمی پاسخ های آزار دهنده مسئولین قرار گرفته‌اند.

یک منبع نزدیک به تعدادی از خانواده‌ها با اعلام این خبر در گفتگویی اعلام کرد: «خانواده‌های این زندانیان اعدام شده برای پیگیری کارهای قبور به مسئولین بهشت زهرا مراجعه کرده‌ و شماره قبرها را داده‌اند اما به آن‌ها گفته شده این قبرها خالی هستند. کارمندان بهشت زهرا خیلی دلسوزانه کمک کرده بودند تا مساله حل شود چون این خانواده‌ها شاهد دفن زندانیان اعدام شده‌شان در این قبرها بوده‌اند. نهایتا به معاونت بهشت زهرا می‌روند و این مقام مسئول با چند تلفن به آن‌ها می‌گوید به وزارت اطلاعات یا زندان رجایی‌شهر مراجعه کنید.»

این منبع مطلع ادامه داد: خانواده‌ها روز بعد به زندان مراجعه کرده و مسئولی که آن‌ها را پذیرفته گفته است «این افراد فقط از اینجا منتقل شدند، نمردند که دنبال قبرشان می گردید». دقیقا همین جمله را گفته است. اسامی کلیه اعدامی‌ها انکار شده است. به این شکل درحال آزار دادن خانواده‌های این زندانیان اعدام شده هستند.

اگرچه مقامات قضایی تعداد اعدام‌شدگان سنی‌مذهب زندان رجایی‌شهر را بدون ذکرنام ۲۰ نفر اعلام کردند، اما تلاش هرانا برای یافتن اسامی زندانیان سنی‌مذهب اعدام شده از طریق خانواده‌هایشان به تعداد بیشتری اسامی منتهی شده است که این مهم در گزارشات تکمیلی اطلاع رسانی خواهد شد.

لازم به یادآوری است، در پی حمله روز یازدهم مردادماه گارد ویژه سیاهپوش زندان دستکم تعداد ۳۶ زندانی سنی مذهب محکوم به اعدام که در سالن ۱۰ زندان رجایی شهر کرج نگهداری می شدند با دستبند-پابند و چشم بند و تحت تدابیر شدید امنیتی به سلول انفرادی منتقل شدند. حکم تعداد پرشمار اما نامشخصی از این زندانیان در روز بعد بدون انجام آخرین ملاقات با خانواده اجرا شد.