محرومیت یارسان‌ها از داشتن نماینده‌ای در مجلس

پیروان آیین یارسان مادام العمر از تمام حقوق شهروندی محرومند

با این که یارسان پس از مسلمانان بزرگترین جمعیت دینیِ کشورند، تاکنون اجازه‌ی داشتن نماینده‌ای در مجلس به آنها داده نشده است.

از زمان تغییر حکومت پادشاهی به جمهوری اسلامی در ایران، هیچ گاه صلاحیت یک نفر از پیروان آیین یارسان برای کاندید شدن در انتخابات، تایید نشده است. پیروان آیین یارسان، که گفته می‌شود جمعیتی در حدود ۲ تا ۳ میلیون نفر ایرانی‌  را در بر می‌گیرند، به مدت ۳۷ سال است که بهحاشیه رانده شده‌اند و اجازه ورود به هیچ سمت و پست دولتی و نظامی را ندارند و با آنها به صورت شهروند درجه ۲ و ۳ برخورد می‌شود. در همین  رابطه به مناسبت  انتخابات اسفند ماه ۱۳۹۴، مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان، که توسط گروهی از کنشگران مدنی پیرو آیین یارسان در شهرستان صحنه کرمانشاه، تشکیل شده است و در جهت احقاق حقوق شهروندی پیرون آیین یارسان در ایران تلاش می‌کند،  بیانیه‌ای صادر کرده است. مشروح این بیانیه به جهت اطلاع‌رسانی در زیر منتشر می‌شود:

بیانیه ی مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان درباره ی انتخابات اسفندماه ۱۳۹۴

اول و آخر یار

در جوامع پیشـرفته‌ای که متکی به خرد جمعی هستند، « انتخـابـات » مهمترین ابزار دخالت مـردم برای تعیین سرنوشت خویـش به شمار می آید. بدیهی ست این مهم، زمانی تحقق می یـابد که آحـاد ملت، چه در جایـگاه انتخاب کننده و چه در جایگاه انتخاب شونده، حقوقی برابر داشته باشند و اعتمادشان به سلامت و عدالت در روند انتخابات جلب شده باشد.

مردم یارِسـان ( اهل حق ) به رغم تبعیض ها و محرومیت هایی که طی سالیان متمادی در قالب قانون بر آن ها تحمیل شده است ـ با حفظ روحیه ی صلح طلبی و همزیستی مسالمت آمیز و نیز به منظور دخالت در سرنوشت خود، به امید رفع مشکلاتشان ـ معمولاً در انتخابات حضوری مؤثر داشته اند؛ ولی چون به طور مکرر وعده های کاندیداها و نمایندگانِ مجـالس و دیگر مسئولان کشـور برای حل معضلاتِ عمومیِ آن ها از حد شعار و گفتار فراتر نرفته است، بی اعتمادی و دل سردیِ این مردم برای شرکت در انتخابات، مخصوصاً در بین جوانان محسوس است. لذا، برای غلبه بر مشکلات مذکور، پیشنهـاد می شود کاندیداهای محترم، طی برنـامه ای «کارشنـاسی شده »، « مکتـوب » و « شفاف » ـ با پرهیز از کلی گویی و وعده های شفاهی و بی پشتوانه ـ تعهدات انتخاباتی خود را نسبت به موارد زیر اعلام نمایند:

الف ـ چه برنامه ای برای فائق آمدن بر بحران های جاری کشور، به ویژه مشکلات اقتصادی دارید؟
ب ـ چه برنامه ای برای غلبه بر شکاف بین مرکز و حاشیه ی کشور ( در حوزه های قدرت و ثروت و منزلت ) دارید؟
پ ـ چه برنامه ای برای رفع تبعیض از هویت¬های متنوع قومی و زبانی و دینی و مذهبی دارید؟
ت ـ چه برنامه و راهکار مشخصی برای حل مشکلات مردم یارسان دارید؟
جهت اطلاع، اهم مشکلات و معضلات مردم یارسـان ـ که در نامه ی مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسـان، به مقام محترم رهبری ( مورخ ۲۴ اسفند ۱۳۹۳ ) نیز آمده است ـ عبارتند از:

۱ ـ مردم یارسان پیوسته به قصد استحاله ی فرهنگی و آیینی، تحتِ فشارهای گوناگون قرار دارند و ارزشهای اصیل و انسانیِ دین و فرهنگشان را با هجمه های تبلیغاتی، وارونه و خُرافی جلوه می‌دهند. 

۲ ـ مکـرر در کتاب ها و نشریاتِ حکومتی و حوزوی و صدا و سیما و تریبون های مساجد و … تهمت های اخلاقی و ناموسی به یارسـان می بندند؛ درحالی که اجازه ی بیان ـ حتی در حد رفع تهمت ها نیز ـ به آن ها داده نمی شود و نوشته هایشان را مجوزِ چاپ نمی دهند. 

۳ ـ با این که یارسان پس از مسلمانان بزرگترین جمعیت دینیِ کشورند، تاکنون اجازه ی داشتن نماینده ای در مجلس به آن ها داده نشده است.

۴ ـ دستیابی به هرگونه استخدام را برای این مردم، مشروط به احرازِ دست کشیدنشان از دین و فرهنگ و هویتشان کرده اند. اگر زمانی هم پی ببرند که کارمندی همچنـان بر دین یـاری باقی مانـده است، فـوراً او را از کـار اخراج می کنند. در واقع، فرزندانِ یارسـان، هم زمان با تولدشـان و پیش از آنکه تخلفی مرتکب شوند، همگی محکـوم به انفصـال دائمی از خدمت در همه ی ادارات و ارگـا نها و سازمانها و نهادها شده اند! کارمندانی هم که در رژیم گذشته استخـدام شده بودند، در همـان اوایل انقـلاب مشمـول طرحِ به اصطلاح پاکسازی گردیده می بایست یا تغیـیر دین می دادند، یا اخراج و بازخریدِ اجبـاری می شدند. معـدود افرادی نیز که استثنـائاً تا بازنشستگی، همچنان با هویتِ یاری باقی ماندند، نازلترین پستها به آنها داده شد. حتی غیر از بحث استخدام های اداری، در فعالیت های اقتصادیِ آزاد هم، برای دریافت پروانه ی کسب و کار ـ چون گزینه ای به نام یاری و یارسان در نظر گرفته نشده است ـ متقاضیان یارسان یا مجبورند با هویت جعلی درخواست مجوز بکنند، یا به کلی از آن حرفه صرفنظر نمایند و یا بدون مجوز، به آن کار مشغول شوند. 

۵ ـ تبعیض در تخصیص بودجه و امکانات به مناطق یارسان نشین، فقر تحمیلی و توسعه نیافتگی و نابسامانی های اجتماعی و اقتصادی را در آن مناطق به بار آورده و پیکره ی واحد جامعه را نامتعادل و ناسالم ساخته است.

۶ ـ نهادهای حکومتی، بسیاری از جَم خانه ها و زیارتگاه های یارسان را به انحاء مختلف تصرف کرده اند و اجازه ی ساختِ عبادتگاه (جَمخانه) به آنها داده نمی شود. ( مگر استثنائاً، آن هم به نام حسینیه!)

۷ ـ پیوسته مبلغین مذهبی را به مناطق یارسـان نشین و حتی به مدارس و آموزشگاه های آنها اعـزام می کنند تا عقـاید دینیِ مردمِ یارسان و فرزندانشان را تغییر دهند.

۸ ـ سربازان و دانش آموزان یارسان با سختگیری و تبعیض و توهین مواجه‌اند و دانشجویانشان را که همچنان حفظ هویت کرده‌اند، از تحصیل در مقاطعِ تکمیلی باز می‌دارند.

۹ ـ غالباً در صدور کارت شناسایی، نظیر گواهینامه ی رانندگی و گذرنامه نیز بر آنها سختگیری کرده و تأکید می نمایند که عکسشان باید بدون داشتن سبیل باشد؛ حال آنکه سبیل از فرایض و نمادهای آیینی مردانِ یارسان است. 

۱۰ ـ بارها دیده شده است سبیل سربازانِ یارسـان را در پادگانها و نیز سبیلِ متهمـانی از این مردم را در بازداشتگاه ها و کلانتری ها به منظور تحقیرِ هرچه بیشترشان به اجبار تراشیده اند. (که این کار زشت، مسلماً نمونه ی بارزی از تجاوز به تمامیتِ جسمانیِ انسان هاست.)

مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان ـ دی ماه ۱۳۹۴

خیر الله   حق جویان – رکن الدین  شهریاری – حمیرا طاهری -علی‌ نظری جلالوند- امین  عباسی  شاه ابراهیمی – سیاوش حیاتی –     نوشاد طاهری – منصور صفایی -کاکی مسعود  الماسی – علی‌  دکه ای